.
Είναι γνωστό ότι στην αμφιγονική αναπαραγωγή, τις γενετικές πληροφορίες για τη δημιουργία του νέου ατόμου συνεισφέρουν δύο γονείς διαφορετικού φύλου. Όμως, προκύπτει ένα πρόβλημα: αν κάθε γονέας μεταβίβαζε στον απόγονό του τον ακριβή αριθμό των χρωμοσωμάτων του, τότε το νέο άτομο θα είχε το άθροισμα του αριθμού των χρωμοσωμάτων και των δύο γονέων. Ένας τέτοιος απόγονος, ακόμα κι αν επιβίωνε, θα είχε διαφορετικό αριθμό χρωμοσωμάτων από αυτόν που είναι καθορισμένος για το είδος του. Το πρόβλημα αυτό για τους αμφιγονικά αναπαραγόμενους οργανισμούς, λύθηκε στη διάρκεια της εξέλιξης μέσα από δύο μηχανισμούς τη μείωση και τη γονιμοποίηση.
Η μείωση είναι ένας τύπος κυτταρικής διαίρεσης με την οποία κάθε γονέας παράγει τους γαμέτες του, δηλαδή τα εξειδικευμένα αναπαραγωγικά του κύτταρα, τα οποία φέρουν το μισό αριθμό χρωμοσωμάτων από τα υπόλοιπα (σωματικά) κύτταρα του οργανισμού, είναι δηλαδή απλοειδή. Στη συνέχεια με τη γονιμοποίηση, ο αρσενικός και ο θηλυκός γαμέτης συνενώνονται, σχηματίζοντας ένα νέο κύτταρο, το οποίο ονομάζεται ζυγωτό, το οποίο είναι διπλοειδές εφόσον περιέχει τα χρωμοσώματα των δύο γαμετών. Από το ζυγωτό, στη συνέχεια, με συνεχείς μιτωτικές διαιρέσεις προκύπτουν όλα τα σωματικά κύτταρα του νέου οργανισμού. Σημαντικό είναι να τονιστεί ότι: κάθε γαμέτης που σχηματίζεται με μείωση δεν έχει αόριστα το μισό αριθμό χρωμοσωμάτων, αλλά πρέπει να φέρει ένα χρωμόσωμα από κάθε ζευγάρι, ώστε να περιέχει όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται για τη λειτουργία του νέου οργανισμού.
Η μείωση γίνεται σε μία ειδική κατηγορία κυττάρων του οργανισμού, τα οποία ονομάζονται άωρα (πρόδρομα) γεννητικά κύτταρα.
Αναλυτικά
Κάθε κύτταρο που πρόκειται να διαιρεθεί, αντιγράφει αρχικά το γενετικό του υλικό, με αποτέλεσμα κάθε χρωμόσωμα να αποτελείται από δύο πανομοιότυπες αδελφές χρωματίδες (όπως συμβαίνει και στη μίτωση). Στη συνέχεια, ακολουθούν δύο διαδοχικές διαιρέσεις, οι οποίες ονομάζονται: 1η και 2η μειωτική διαίρεση.
1η μειωτική διαίρεση (μείωση I)
Διαχωρίζονται τα ομόλογα χρωμοσώματα. Έτσι, μετά το τέλος της 1ης μειωτικής διαίρεσης σχηματίζονται δύο απλοειδή κύτταρα, τα οποία έχουν ένα διπλασιασμένο χρωμόσωμα από κάθε ζευγάρι. Όπως είναι προφανές, τα κύτταρα αυτά δεν έχουν πανομοιότυπο γενετικό υλικό, εφόσον τα ομόλογα χρωοσώματα δεν είναι πανομοιότυπα μεταξύ τους (πατρικής και μητρικής προέλευσης).
2η μειωτική διαίρεση (μείωση II)
Κάθε ένα από τα κύτταρα που σχηματίστηκαν από την 1η μειωτική διαίρεση υφίσταται μία 2η διαίρεση, η οποία έχει σημαντικές ομοιότητες με τη μίτωση.
Έτσι, διαχωρίζονται οι αδελφές χρωματίδες κάθε χρωμοσώματος, με αποτέλεσμα να σχηματιστούν συνολικά 4 απλοειδή κύτταρα, ανά δύο πανομοιότυπα μεταξύ τους. Τα κύτταρα αυτά δεν διαιρούνται, αλλά δίνουν τους γαμέτες (ώριμα γεννητικά κύτταρα).
Σχηματικά
Μητρικό κύτταρο (πρόδρομο γεννητικό) ΔΙΠΛΟΕΙΔΕΣ ====> Αντιγραφή του DNA ==> ΜΕΙΩΣΗ I Διαχωρισμός ομόλογων χρωμοσωμάτων ==> ΜΕΙΩΣΗ II Διαχωρισμός αδελφών χρωματίδων ====> Θυγατρικά κύτταρα (γαμέτες) ΑΠΛΟΕΙΔΗ
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
