ART

 

.


Ο ιός 'Εμπολα[1] (πρώην επίσημη ονομασία Zaire ebolavirus, ή EBOV) είναι ένα ιολογικό taxon, είδος που περιλαμβάνεται στο γένος ebolavirus, της οικογένειας των filoviridae, τα μέλη της οποίας ονομάζονται filovirus[2]. Η τάξη είναι mononegavirales[3]. Ο ιός Έμπολα του Ζαΐρ (Zaire ebolavirus) είναι ο πλέον επικίνδυνος από του έξι ιούς του γένους ebolavirus, που είναι αιτιολογικός παράγοντας της ασθένειας του ιού Έμπολα[3] Ο ιός προκαλεί σοβαρό αιμορραγικό πυρετό σε ανθρώπους και άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά. O EBOV είναι παθογόνο του Επιπέδου Κινδύνου 4, το υψηλότερο στην κλίμακα, και έχει καταχωρηθεί επίσημα ως βιολογικό όπλο στον έλεγχο εξαγωγών-εισαγωγών.

Είδη και έκθεση

Το όνομα Zaire ebolavirus προέρχεται από το Ζαΐρ (τη χώρα στην οποία ανακαλύφθηκε αρχικά ο ιός Έμπολα) και το ταξονομικό του πρόθεμα είναι ebolavirus (που υποδηλώνει είδος του ιού Έμπολα[3]. Επίσης, είναι ένας από τους 30 γνωστούς ιούς που μπορούν να προκαλέσουν ιογενές σύνδρομο αιμορραγικού πυρετού. Το γένος Ebolavirus επί του παρόντος διαθέτει πέντε (5) διακριτά είδη: Sudan ebolavirus, Zaire ebolavirus, Tai Forest ebolavirus, Reston ebolavirus και Bundibugyo ebolavirus.

Κύρια έκθεση: συμβαίνει τυπικά όταν ταξιδεύει κανείς ή εργάζεται σε ενδημική από τον ιό περιοχή.
Δευτερεύουσα έκθεση: συμβαίνει τυπικά από άνθρωπο σε άνθρωπο, κατά τη διάρκεια της ιατρικής φροντίδας, ή της ταφής μολυσμένων ασθενών. Συμβαίνει, επίσης, εξαιτίας της έκθεσης ανθρώπων σε θηλαστικά μολυσμένα από τον ιό[4]

Επιδημιολογία

Κύριο λήμμα: Ασθένεια ιού Εμπόλα

Ο EBOV είναι ένας από τους τέσσερεις ebolaviruses που προκαλούν την Ασθένεια ιού Εμπόλα (EVD) στους ανθρώπους (αναφέρεται επίσης και ως αιμορραγικός πυρετός Εμπόλα, EHF). Κατά το παρελθόν, ο EBOV προκάλεσε τις ακόλουθες EVD εξάρσεις:
Εξάρσεις της ασθένειας ιού Έμπολα (EVD) εξαιτίας λοίμωξης από τον ιό Έμπολα (EBOV).

Έτος Γεωγραφικές θέσεις Νοσούντες/θάνατοι (αναλογία κατάληξης ασθενών)
1976 Γιαμπούκου, Ζαΐρ 318/280 (88%)
1977 Μποντούνι, Ζαΐρ 1/1 (100%)
1988 Πόρτον Ντάουν, Ηνωμένο Βασίλειο 1/0 (0%) [ατύχημα εργαστηρίου]
1994–1995- Επαρχίες Βολέου Ντεμ και και Όγκουε Ιβίντο, Γκαμπόν 52/32 (62%)
1995 Κικβίτ, Ζαΐρ 317/245 (77%)
1996 Μάγιμπουτ 2, Γκαμπόν 31/21 (68%)
1996 Σεργκίγεφ Πόσαντ,Ρωσία 1/1 (100%) [ατύχημα εργαστηρίου]
1996–1997 Επαρχία Ογκουέ-Ιβίντο, Γκαμπόν, Διαμέρισμα δυτικού Κυβέτ, Κονγκό 62/46 (74%)
2001–2002 Επαρχία Ογκουέ-Ιβίντο, Γκαμπόν, Διαμέρισμα δυτικού Κυβέτ, Κονγκό 124/97 (78%)
2002 Επαρχία Ογκουέ-Ιβίντο, Γκαμπόν, Διαμέρισμα δυτικού Κυβέτ, Κονγκό 11/10 (91%)
2002–2003 Διαμέρισμα δυτικού Κυβέτ, Κονγκό, Επαρχία Ογκουέ-Ιβίντο, Γκαμπόν 143/128 (90%)
2003–2004 Διαμέρισμα δυτικού Κυβέτ, Κονγκό 35/29 (83%)
2004 Κόλτσοβο, Νοβοσιμπίρσκ Ομπλάστ, Ρωσία 1/1 (100%) [ατύχημα εργαστηρίου]
2005 Διαμέρισμα δυτικού Κυβέτ, Κονγκό 11/9 (82%)
2008–2009 Δυτικό Κάζάι, Κονγκό 32/15 (47%)
2014 Γουινέα, Σιέρα Λεόνε, Λιβερία (Έξαρση του ιού Εμπόλα 2014)

Χώρες εκτός Αφρικής

10141/4922 (49%) (23 Οκτωβρίου 2014)

17/4 (23%) (15 Οκτωβρίου 2014)

Χώρες εκτός Αφρικής
10141/4922 (49%) (23 Οκτωβρίου 2014)

17/4 (23%) (15 Οκτωβρίου 2014)
Παραπομπές

«Αιμορραγικός πυρετός από τον ιό Έμπολα». Iatronet. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίουr 2014.
WHO. «Ebola virus disease».
Kuhn, Jens H.; Becker, Stephan; Ebihara, Hideki; Geisbert, Thomas W.; Johnson, Karl M.; Kawaoka, Yoshihiro; Lipkin, W. Ian; Negredo, Ana I και άλλοι. (2010). «Proposal for a revised taxonomy of the family Filoviridae: Classification, names of taxa and viruses, and virus abbreviations». Archives of Virology 155 (12): 2083–103. doi:10.1007/s00705-010-0814-x. PMID 21046175.

King, John W. (19 Αυγούστου 2013). «Ebola Virus Infection». Medscape. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2014.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ebola: Africa’s Bloody Disease
Ebola Hemorrhagic Fever - CDC.gov
The Ebola Virus 3D μοντέλοτου ιού Εμπόλα, από τη Visual Science, Μόσχα.
ICTV Files and Discussions - Φόρουμ συζήτησης για τη Διεθνή Επιτροπή Ταξινόμησης των Ιών

Εγκυκλοπαίδεια Βιολογίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License