.
Οι Ευαρχοντομυωξοί (Euarchontoglires, συνώνυμο με το Supraprimates) είναι κλάδος των θηλαστικών, τα ζώντα μέλη των οποίων είναι τα τρωκτικά, τα λαγόμορφα, οι δενδρομυγαλές, τα δερμόπτερα και τα πρωτεύοντα (συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων).
Εξελικτικές σχέσεις
| Ευαρχοντομυωξοί Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων: Ύστερη Κρητιδική-πρόσφατα
|
||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
| Τάξεις | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
Ο κλάδος των Ευαρχοντομυωξών βασίζεται σε αναλύσεις ακολουθιών DNA καθώς και σε δεδομένα παρουσίας/απουσίας ρετρομεταθετών, συνδυάζοντας τον κλάδο των μυωξών (Glires), ο οποίος αποτελείται από τα τρωκτικά και τα λαγόμορφα με αυτόν των Ευάρχοντων, κλάδος που αποτελείται από τις δενδρομυγαλές, τα πρωτεύοντα και τα δερμόπτερα.
Οι Ευαρχοντομυωξοί αναγνωρίζονται ως μία από τις τέσσερεις κύριες ομάδες των Ευθήριων (περιλαμβάνουν τα πλακουντοφόρα θηλαστικά).[1] Αυτοί οι τέσσερεις κλάδοι συνήθως αναφέρονται χωρίς λινναία βαθμίδα, αλλά τους αποδίδεται η βαθμίδα της κοόρτης ή της μεγατάξης και υπερτάξης. Οι σχέσεις ανάμεσα στις τέσσερεις κοόρτες, Ευαρχοντομυωξοί, Ξέναρθρα, Λαυρασιαθήρια και Αφροθήρια, και η ταυτότητα της προέλευσης του πλακούντα παραμένουν κάπως αμφιλεγόμενα.[2]
Οι Ευαρχοντομυωξοί πιθανότατα διαχωρίστηκαν από την αδελφική ομάδα των Λαυρασιαθήριων πριν περίπου 85 με 95 εκατομύρια χρόνια, αναπτυσσόμενοι στην ομάδα νησιών της Λαυρασίας που αργότερα θα γινόταν η Ευρώπη. Η υπόθεση αυτή στηρίζεται σε απολιθώματα καθώς και μοριακά δεδομένα. Ο κλάδος των Ευαρχοντομυωξών και των Λαυρασιαθήριων αναγνωρίζεται ως Βορεοευθήρια.
Οργάνωση
Η υποτιθέμενη σχέση ανάμεσα στους Ευαρχοντομυωξούς είναι ως εξής:
| Euarchontoglires |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (Ευαρχοντομυωξοί) |
Παραπομπές
Murphy, W. J., Eizirik, E., O’Brien, S. J., Madsen, O., Scally, M., et al. Resolution of the early placental mammal radiation using Bayesian phylogenetics. Science 2001. 294: 2348–2351.
Asher RJ, Bennett N, Lehmann T. 2009. The new framework for understanding placental mammal evolution. Bioessays 31(8): 853–864.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Waddell PJ, Kishino H, Ota R. 2001. A phylogenetic foundation for comparative mammalian genomics. Genome Inform Ser Workshop Genome Inform 12: 141–154
Placental mammal diversification and the Cretaceous-Tertiary boundary
Wildman D.E.; Chen C.; Erez O.; Grossman L.I.; Goodman M.; Romero R. 2006. Evolution of the mammalian placenta revealed by phylogenetic analysis. PNAS 103 (9): 3203–3208
Nikolaev, S., Montoya-Burgos, J.I., Margulies, E.H., Rougemont, J., Nyffeler, B., Antonarakis, S.E. 2007. Early history of mammals is elucidated with the ENCODE multiple species sequencing data. PLoS Genet. 3:e2, doi:10.1371/journal.pgen.0030002.
Gennady Churakov, Jan Ole Kriegs, Robert Baertsch, Anja Zemann, Jürgen Brosius, Jürgen Schmitz. 2008. Mosaic retroposon insertion patterns in placental mammals
Goloboff, P.A.; Catalano, S.A.; Mirande, J.M.; Szumik, C.A.; Arias, J.S.; Källersjö, M & Farris, J.S. 2009. Phylogenetic analysis of 73 060 taxa corroborates major eukaryotic groups. Cladistics 25 (3): 211–230
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
