.
Η Ακακία αποτελεί γένος φυτών, που ανήκει στην οικογένεια των Μιμηλεοειδών, στην τάξη των Κυαμωδών.
Η ακακία είναι δέντρο ή θάμνος, αειθαλής ή φυλλοβόλος, με φύλλα σύνθετα διπτεροειδή, με αγκάθια μικρά και ισχυρά. Τα άνθη της είναι μικρά ωχροκίτρινα, κίτρινα, πορτοκαλοκίτρινα και σπανιότερα λευκά, τοποθετημένα σε ταξιανθίες που σχηματίζουν σφαιρικές κεφαλές, κυλινδρικούς ίουλους ή στάχεις.
| Ακακία | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||
| Σύστημα: κατά CRONQUIST, 1981 | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Είδη | ||||||||||||
|
Περίπου 1,300. Βλέπε κείμενο. |
||||||||||||
Ακακία
Χαρακτηριστικό της ακακίας είναι ότι εκκρίνει το αραβικό κόμμι ακόμη και σε άριστες συνθήκες καλλιέργειας, το οποίο θεωρείται παθολογικό φαινόμενο. Ο φλοιός και οι λοβοί πολλών ειδών περιέχουν μεγάλη ποσότητα δεψικών ουσιών και χρησιμοποιούνται στη βυρσοδεψία και τη φαρμακευτική. Το αραβικό κόμμι, διαλυμένο σε κρύο νερό, δίνει τη γνωστή «γόμα» για τα χαρτιά.
Είδη
Τα περισσότερα είδη ευδοκιμούν σε πυριτικά, αμμώδη και φτωχά εδάφη και αντέχουν την ξηρασία. Μερικά είδη, όπως η Ακακία η κρεμοκλαδής (Acacia pendula), ευδοκιμούν σε νοτερούς, υγρούς και ελώδεις τόπους, και άλλα, όπως η Ακακία η κατεχού (Acacia catechou), αντέχουν και σε θερμοκρασίες λίγων βαθμών κάτω από 0 °C. Θεωρούνται βραχύβια φυτά, παρουσιάζουν όμως γρήγορη αύξηση. Μέσα σε λίγους μήνες αποκτούν ύψος 3 μέτρων. Το συνολικό ύψος μπορεί να ξεπεράσει τα 7 μέτρα. Από τον 30ό χρόνο αρχίζουν να παρακμάζουν. Πολλαπλασιάζονται κυρίως με σπέρματα, που φυτεύονται απευθείας στο χώμα, αλλά και με μοσχεύματα από βλαστούς ημιώριμους. Φυτεύεται σε πάρκα, σχηματίζοντας δεντροστοιχίες για καλλωπιστικούς σκοπούς, αλλά και για να συγκρατεί αμμώδη εδάφη ή αμμόλοφους.
Η γνωστή από δενδροστοιχίες ακακία, με τα λευκά μυρωδάτα άνθη που κρέμονται σε τσαμπιά (βότρεις), δεν ανήκει στο γένος Acacia, αλλά είναι το φυτό Ροβίνια η ψευδοακακία (Robinia pseudoacacia).
Μερικά από τα πιο γνωστά είδη ακακίας είναι τα εξής:
Ακακία η πυκνανθής (Acacia pycnantha)
Ακακία η κυανόφυλλος (Acacia cyanophylla)
Ακακία η Φαρνεζιανή (Acacia farnesiana), η γνωστή γαζία
Ακακία η μελανόξυλος (Acacia melanoxylon)
Το γένος περιλαμβάνει γύρω στα 1300 είδη, ορισμένα από τα οποία παρατίθενται στον κατάλογο που ακολουθεί:[2]
A. adenocalyx (A. η αδενοκάλυξ)
Α. adoxa (A. η άδοξος)
A. amazonica (A. η αμαζόνειος)
A. ancistrocarpa (Α. η αγκιστρόκαρπος)
A. ancistroclada Α. η αγκιστροκλαδής)
A. ancistrophylla (Α. η αγκιστρόφυλλος)
A. anisophylla (Α. η ανισόφυλλος)
A. anomala (Α. η ανώμαλος)
A. aphylla (Α. η άφυλλος)
A. argyraea (Α. η αργυρά)
A. argyrophylla (Α. η αργυρόφυλλος)
A. argyrotricha (Α. η αργυρότριχος)
A. boliviana (Α. η βολιβιανή)
A. brachycarpa (Α. η βραχύκαρπος)
A. brachyclada (Α. η βραχυκλαδής)
A. buxifolia (Α. η πυξόφυλλος)
A. chariessa (Α. η χαρίεσσα)
A. condyloclada (Α. η κονδυλοκλαδής)
A. cyperophylla (Α. η κυπειρόφυλλος)
A. dermatophylla (Α. η δερματόφυλλος)
A. decurrens (Α. η καταθέουσα)
A. excelsa (Α. η υψικάρηνος)
A. ferruginea (Α. η σκωριώδης)
A. fragilis (Α. η εύθραυστος)
A. glauca (Α. η γλαυκή)
A. grandifolia (Α. η μεγαλόφυλλος)
A. hadrophylla (Α. η αδρόφυλλος)
A. haematoxylon (Α. το αιματόξυλον)
A. helicophylla (Α. η ελικόφυλλος)
A. heterochroa (Α. η ετερόχρους)
A. horrida (Α. η φρικώδης)
A. leptoloba (Α. η λεπτόλοβος)
A. leucophloea (Α. η λευκόφλοιος)
A. longifolia (Α. η μακρόφυλλος)
A. malacocephala (Α. η μαλακοκέφαλος)
A. maschalocephala (Α. η μασχαλοκέφαλος)
A. microbotrya (Α. η μικρόβοτρυς)
A. microcarpa (Α. η μικρόκαρπος)
A. millefolia (Α. η χιλιόφυλλος)
A. nilotica (Α. η νειλώα)
A. pendula (Α. η κρεμοκλαδής)
A. pachyphylla (Α. η παχύφυλλος)
A. paradoxa (Α. η παράδοξος)
A. platycarpa (Α. η πλατύκαρπος)
A. plectocarpa (Α. η πλεκτόκαρπος)
A. polyacantha (Α. η πολυάκανθος)
A. purpurea (Α. η πορφυρά)
A. purpureopetala (Α. η πορφυροπέταλος)
A. pycnantha (Α. η πυκνανθής)
A. rhodophloia (Α. η ροδόφλοιος)
A. rhodoxylon (Α. το ροδόξυλον)
A. sarcophylla (Α. η σαρκόφυλλος)
A. scleroclada (Α. η σκηροκλαδής)
A. scleroxyla (Α. η σκληρόξυλος)
A. senegal (Α. η σενεγάλειος)
A. stenophylla (Α. η στενόφυλλος)
A. tenuifolia (Α. λεπτόφυλλος)
A. tetraneura (Α. η τετράνευρος)
A. tortilis (Α. η στρεπτή)
A. trigonocarpa (Α. η τριγωνόκαρπος)
A. xanthocarpa ( Α. η ξανθόκαρπος)
A. xerophila (Α. η ξηρόφιλος)
A. xiphophylla (Α. η ξιφόφυλλος)
Βιβλιογραφία
Φυτολογία, Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος 10, Εκδοτική Αθηνών 1990
Γεννάδιος Π., Λεξικόν φυτολογικόν, Αθήνα 1914
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
