Αννώνη η φολιδωτή

 

Η Αννώνη η φολιδωτή (Annona squamosa) είναι το φυτό που φέρει ως καρπό το γλυκόμηλο. Είναι από τα πιο ευρέως καλλιεργούμενα είδη της Αννώνης με καταγωγή την τροπική Αμερική και τις Δυτικές Ινδίες, ονομάζεται Custard Apple (κρεμό-μηλο) (κυρίως η Annona reticulata, Α. η δικτυωτή) στις Φιλιππίνες.[6]

Αννώνη η φολιδωτή (Annona squamosa)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά (Plantae) Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Angiosperms) Ομοταξία: Δικοτυλήδονα (Magnoliids) Τάξη: Μανολιώδη (Magnoliales) Οικογένεια: Αννωνοειδή (Annonaceae) Γένος: Αννώνη (Annona) Είδος: Α. η φολιδωτή (A. squamosa)
Διώνυμο
Αννώνη η φολιδωτή (Annona squamosa) L.[1]
Συνώνυμα
Annona asiatica L.[2] Annona cinerea Dunal Guanabanus squamosus L. M.Gómez[3] Xylopia glabra L.[4] Annona forskahlii DC.[5]

Περιγραφή

Ο καρπός του είναι στρογγυλός προς κωνικός, διαμέτρου 5-10 εκ (2,0-3,9 ίντσες), μήκους 6-10 εκ (2,4-3,9 ίντσες) και ζυγίζει 100-240 γρ (3,5-8,5 ουγγιές) με ένα παχύ φλοιό αποτελούμενο από οζώδη τμήματα. Το χρώμα του είναι συνήθως ανοιχτό πράσινο προς μπλε-πράσινο, με μια βαθιά ροζ απόχρωση σε ορισμένες ποικιλίες και κατά κανόνα διαθέτει επιδερμικό κηρό / άνθιση. Είναι μοναδικό μεταξύ των καρπών της Annona στο να διαχωρίζεται σε τμήματα και τα τμήματα να τείνουν όταν είναι ώριμα να διαχωριστούν, εκθέτοντας το εσωτερικό τους.

Η σάρκα του είναι αρωματική και γλυκιά, κρεμώδης λευκή προς ανοικτό κίτρινη και έχει τη γεύση της κρέμας κάσταρντ (βουτυρώδης αγγλική κρέμα) (custard). Βρίσκεται προσκολλημένο σε σπόρους μήκους 13-16 εκ (0,51-0,63 ίντσες) για να σχηματίσουν μεμονωμένα τμήματα διατεταγμένα σε ένα μόνο στρώμα γύρω από τον κωνικό πυρήνα. Είναι μαλακό, ελαφρώς κοκκώδες και γλιστερό. Οι σκληροί, γυαλιστεροί σπόροι δύνανται να αριθμούν ανά καρπό τους 20-38 ή και περισσότερους και έχουν ένα καφέ έως μαύρο χρώμα, αν και υπάρχουν ποικιλίες που είναι σχεδόν χωρίς κουκούτσια.[6][7]

Υπάρχουν επίσης νέες ποικιλίες που αναπτύσσονται στην Ταϊβάν. Το atemoya ή "ανανα-ζαχαρό-μηλο", ένα υβρίδιο μεταξύ του Custard Apple και του cherimoya, είναι δημοφιλές στην Ταϊβάν, παρόλο που αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ το 1908. Ο καρπός του είναι παρόμοιος σε γλυκύτητα με του custard apple, αλλά έχει μια πολύ διαφορετική γεύση. Όπως υποδηλώνει και το όνομα, έχει τη γεύση του ανανά. Η διάταξη των σπόρων είναι σε σειρές, με τη σάρκα του φρούτου να καταλαμβάνει το μεγαλύτερο τμήμα του καρπού, δημιουργώντας αυλάκια για τους σπόρους, αντί η σάρκα να απαντάται μόνο πέριξ των σπόρων.

Το φυτό του γλυκόμηλου (Annona squamosa) είναι ένα μικρό καλά διακλαδισμένο δέντρο ή θάμνος[8] από την οικογένεια Annonaceae το οποίο φέρει βρώσιμους καρπούς που στα Αγγλικά ονομάζονται sugar apples (γλυκόμηλα). Ανέχεται το πεδινό τροπικό κλίμα καλύτερα από τα συγγενικά του (Annona reticulata) και (Annona cherimola)[5] (οι καρποί του οποίου συχνά μοιράζονται το ίδιο όνομα),[2] συμβάλλοντας να το καταστήσουν την πιο διαδεδομένη ποικιλία αυτών των ειδών.[9]

Το γλυκόμηλο (Annona squamosa) είναι ένα μικρό, μέτριο (ή αργό) φυλλοβόλο,[10] με πολλές διακλαδώσεις, θαμνοειδές ή μικρό δέντρο 3 μέτρων (9,8 πόδια)[8] έως 8 μέτρων (26 πόδια) ψηλό[10] είναι παρόμοιο με το γουανάμπανα (soursop) (στυφό βούτημα) (Annona muricata)[11] με μιας ευρείας, ανοικτής κόμης ή ακανόνιστα απλωμένα κλαδιά[5] και ένα κοντό κορμό σύντομο, χωρίς ενίσχυση στη βάση του.[10] Ο καρπός του γλυκόμηλου (A. squamosa) έχει έναν πολύ νόστιμο λευκώδη πολτό και είναι δημοφιλές στις τροπικές αγορές.[10]
Κλαδιά στην πόλη Χαϊντεραμπάντ (Hyderabad) της Ινδίας.
Βλαστοί και φύλλα

Οι βλαστοί και τα φύλλα των κλαδιών είναι με ανοιχτό καφέ φλοιό και με εμφανείς ουλές των φύλλων. Ο εσωτερικός φλοιός είναι ανοιχτοκίτρινος και ελαφρώς πικρός. Οι βλαστοί γίνονται καφετί με ανοιχτά καφέ στίγματα (δυσδιάκριτες φακίδες - μικρές, ωοειδής, στρογγυλεμένες κουκκίδες επάνω στο στέλεχος ή τον κλάδο ενός φυτού, από τον οποίο οι υποκείμενοι ιστοί μπορούν να προεξέχουν ή μπορεί να βγαίνουν οι ρίζες).[5]

Λεπτά, απλά, εναλλασσόμενα φύλλα[11] συμβαίνουν μεμονωμένα[5]5 εκ. (2,0 ίντσες) έως 17 εκ. (6,7 ίντσες) και 2 εκ. (0,79 ίντσες)[10] 6 εκ. (2,4 in),[5] στρογγυλεμένα στη βάση και αιχμηρά στην άκρη (επιμήκη-λογχοειδή).[10] Ανοιχτοπράσινα και στις δύο επιφάνειες και ως επί το πλείστον άτριχα.[5] με ελαφρύ χνούδι στην κάτω πλευρά όταν είναι σε νεαρή ηλικία.[8] Οι πλευρές μερικές φορές είναι λίγο άνισες και τα άκρα των φύλλων είναι χωρίς δόντια, ελαφρώς χνουδωτά όταν είναι σε νεαρή ηλικία.[5][11] Οι μίσχοι των φύλλων ανέρχονται από 0,4 εκ. (0,16 ίντσες) έως 2,2 εκ. (0,87 ίντσες)[10] μακρείς, πράσινοι, ελαφρώς χνουδωτοί.[5]
Άνθος στην πόλη Χαϊντεραμπάντ (Hyderabad) της Ινδίας.
Άνθη

Μοναχικά ή σε μικρές πλευρικές ομάδες των 2-4 περίπου 2,5 εκ. (0,98 ίντσες)[10] πρασινοκίτρινα άνθη σε ένα τριχωτό, λεπτά[5] 2 εκ. (0,79 ίντσες) μακρύ μίσχο.[10] Τρία πράσινα εξωτερικά πέταλα, μωβ στη βάση, επιμήκη, 1,6 εκ. (0,63 ίντσες) έως 2,5 εκ. (0,98 ίντσες) μακρύ και 0,6 εκ (0,24 ίντσες) έως 0,75 εκ. (0,30 ίντσες) πλάτους, τρία εσωτερικά πέταλα είτε πολύ μικρά είτε απόντα.[8][10] Πολλοί λευκοί συνωστισμένοι στήμονες λιγότερο από 1,6 εκ. (0,63 ίντσες), ωοειδείς ανοιχτοπράσινοι. Λευκού στυλ συνωστισμένοι στον υπερυψωμένο άξονα. Κάθε ύπερος αποτελεί ένα ξεχωριστό φύμα (με μικρά στρογγυλεμένα εξογκώματα) ως επί το πλείστον 1,3 εκ. (0,51 ίντσες) σε 1,9 εκ. (0,75 ίντσες) και 0,6 εκ. (0,24 ίντσες) σε 1,3 εκ. (0,51 ίντσες) το οποίο ωριμάζει σε ολοκληρωμένο καρπό.[5]

Η άνθιση εμφανίζεται την άνοιξη-αρχές καλοκαιριού[10] και τα άνθη γονιμοποιούνται από τα σκαθάρια nitidulid.[12]
Καρποί και αναπαραγωγή
Σκίτσο γλυκόμηλου του Michał Boym, πιθανώς από το Flora Sinensis (1655).

Συγκεντρωτικά και οι μαλακοί καρποί σχηματίζονται από τους πολυάριθμους και χαλαρά ενωμένους ύπερους του άνθους[5], οι οποίοι διογκώνονται[10] και ωριμάζουν σε φρούτα, τα οποία είναι ξεχωριστά από τους καρπούς άλλων ειδών του γένους Annona[5] (και περισσότερο σαν ένα γιγαντιαίο βατόμουρο αντί αυτού). Το στρογγυλό ή σε σχήμα καρδιάς[5] πρασινοκίτρινο, ωριμασμένο συνολικό φρούτο κρέμεται[10] σε σχετικά παχύτερο μίσχο, διαμέτρου 5 εκ. (2,0 ίντσες)[5][8] έως 10 εκ. (3,9 ίντσες)[10][11] με πολλά στρογγυλά εξογκώματα[5] και καλύπτονται με μια κονιώδη άνθιση. Οι καρποί σχηματίζονται από χαλαρά συγκολλούμενα ή σχεδόν ελεύθερα καρπόφυλλα (οι ύπεροι που έχουν υποστεί ωρίμανση).[8]

Ο πολτός είναι λευκός με κίτρινη απόχρωση[8], βρώσιμος και γλυκά αρωματικός. Κάθε καρπόφυλλο περιέχει ένα μακρόστενο, γυαλιστερό και λείο[5] σκούρο καφέ[8] προς μαύρο σπόρο μήκους 1,3 εκ. (0,51 ίντσες) έως 1,6 εκ. (0,63 ίντσες).[5]
Διανομή
Ένα γλυκόμηλο στη Goiânia της Βραζιλίας.

Το γλυκόμηλο (Annona squamosa) είναι ιθαγενές στην τροπική Αμερική και τις Δυτικές Ινδίες, αλλά η ακριβής προέλευσή του είναι άγνωστη. Τώρα είναι το πιο διαδεδομένο καλλιεργούμενο όλων των ειδών Annona που καλλιεργούνται για τον καρπό τους σε όλες τις τροπικές και θερμότερες υποτροπικές περιοχές, όπως η Ινδονησία η Ταϊλάνδη και η Ταϊβάν, εισήχθη στη νότια Ασία πριν από το 1590. Έχει εγκλιματισθεί από τα Βόρεια της Νότιας Φλόριντα στις Ηνωμένες Πολιτείες και ως τα Νότια της Μπαχία στη Βραζιλία και σε ορισμένες περιοχές είναι ένα είδος "εισβολέα".[5][9][11]

Εγγενές
Νεοτροπικό

Καραϊβική: Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, Μπαχάμες, Μπαρμπάντος, Κούβα, Ντομίνικα, Δομινικανή Δημοκρατία, Γρενάδα, Γουαδελούπη, Αϊτή, Τζαμάικα, Μαρτινίκα, Μονσεράτ, Ολλανδικές Αντίλλες, Πουέρτο Ρίκο, Άγιο Χριστόφορο και Νέβις, Αγία Λουκία, Άγιος Βικέντιος και οι Γρεναδίνες, Σουρινάμ, Τρινιντάντ και Τομπάγκο, Παρθένες Νήσους.
Κεντρική Αμερική: Ελ Σαλβαδόρ Γουατεμάλα
Βόρεια Νότια Αμερική: Σουρινάμ, Γαλλική Γουιάνα, Γουιάνα, Βενεζουέλα
Δυτική Νότια Αμερική: Βολιβία, Κολομβία, Ισημερινός, Περού
Νότια Νότια Αμερική: Αργεντινή, Βραζιλία, Χιλή, Παραγουάη, Ουρουγουάη[5]

Τρέχον (εγγενές και ιθαγενές)
Νεοτροπικό

Καραϊβική: Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, Μπαχάμες, Μπαρμπάντος, Κούβα, Ντομίνικα, Δομινικανή Δημοκρατία, Φλόριντα, Γρενάδα, Γουαδελούπη, Αϊτή, Τζαμάικα, Μαρτινίκα, Μονσεράτ, Ολλανδικές Αντίλλες, Πουέρτο Ρίκο, Άγιο Χριστόφορο και Νέβις, Αγία Λουκία, Άγιος Βικέντιος και οι Γρεναδίνες, Σουρινάμ, Τρινιδάδ και Τομπάγκο, Παρθένες Νήσους.
Ειρηνικός: Σαμόα, Τόνγκα
Κεντρική Αμερική: Μπελίζ, Κόστα Ρίκα, Ελ Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Ονδούρα, Μεξικό, Νικαράγουα, Παναμάς
Βόρεια Νότια Αμερική: Γαλλική Γουιάνα, Γουιάνα, Βενεζουέλα
Δυτική Νότια Αμερική: Βολιβία, Κολομβία, Ισημερινός, Περού
Νότια Νότια Αμερική: Αργεντινή, Βραζιλία, Χιλή, Παραγουάη, Ουρουγουάη

Αφροτροπικό: Σουδάν, Τανζανία, Ουγκάντα, Ζανζιβάρη
Αυστραλία: Αυστραλία, Φίτζι, Νέα Ζηλανδία, Παπούα Νέα Γουινέα, Νήσοι Σολομώντος
Ινδομαλάια: Μπανγκλαντές, Καμπότζη, Κίνα, Ινδία, Ινδονησία, Λάος, Μαλαισία, Νεπάλ, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Σρι Λάνκα, Ταϊλάνδη, Βιετνάμ
Παλαιαρκτική: Κύπρος, Ελλάδα, Μάλτα[5] Αζόρες (Πίκο), Πορτογαλία

Ονοματολογία

Αφορά τον ωμό καρπό από το γλυκόμηλο.
Διατροφική αξία 100 g (3,5 oz)
Ενέργεια (Energy)		393 kJ
Υδατάνθρακες (Carbohydrates)		23,64 g
Λιπαρά (Fat)		0,29 g
Πρωτεΐνες (Proteins)		2,06 g
Βιταμίνες (Vitamins)
Θειαμίνη (Β1) (Thiamin B1)		0,11 mg (10%)
Ριβοφλαβίνη (Β2) (Riboflavin B2)		0,113 mg (9%)
Νιασίνη (Β3) (Niacin B3)		0,883 mg (6%)
Παντοθενικό οξύ (Β5) (Pantothenic acid B5)		0,226 mg (5%)
Βιταμίνη Β6 (Vitamin B6)		0,2 mg (15%)
Φυλλικό οξύ (Β9) (Folic Acid B9)		14 μg (4%)
Βιταμίνη C (Vitamin C)		36,3 mg (44%)
Ίχνη μετάλλων (Trace metals)
Ασβέστιο (Calcium)		24 mg (2%)
Σίδηρος (Iron)		0,6 mg (5%)
Μαγνήσιο (Magnesium)		21 mg (6%)
Μαγγάνιο (Manganese)		0,42 mg (20%)
Φωσφόρος (Phosphorus)		32 mg (5%)
Κάλιο (Potassium)		247 mg (5%)
Νάτριο (Sodium)		9 mg (1%)
Ψευδάργυρος (Zinc)		0,1 mg (1%)
Μονάδες μέτρησης μg = micrograms, mg = milligrams IU = International units
Τα ποσοστά είναι χοντρικά χρησιμοποιώντας τις συστάσεις των ΗΠΑ για τους ενήλικες.
Πηγή: usda[13]

Λόγω της εκτεταμένης καλλιέργειας, έχουν αναπτυχθεί για τον καρπό, πλείστες τοπικές ονομασίες:

Στα Αγγλικά είναι ευρέως γνωστό ως sugar-apple, δηλαδή, "γλυκόμηλο" και όχι "ζαχαρόμηλο" (καθώς εδώ το "sugar" παρόλο που σημαίνει τη "ζάχαρη", υπονοεί το "γλυκό"), ή ως sweetsop "γλυκό βούτημα" καθώς επίσης και ως custard apple "κρεμόμηλο", ειδικότερα στην Ινδία και την Αυστραλία το custard apple, αναφέρεται επίσης στην Annona reticulata, ένα στενά συγγενικό είδος.
Στην Αγκόλα, ονομάζεται fruta-do-conde ή fruta-pinha.
Στην Αιθιοπία, ονομάζεται Gishta (ጊሽጣ) στα Αμχάρικα.
Στην Αϊτή, ονομάζεται kachiman.
Στο Βιετνάμ, ονομάζεται mãng cầu ta ή na.
Το όνομά του στα Βιρμανέζικα είναι aajaa thee.
Στη Βραζιλία, ονομάζεται fruta-do-conde, fruta-de-conde, condessa, fruta-pinha, pinha, ata ή anona.
Στην Γερμανία, ονομάζεται Zimtapfel, "κανελλόμηλο" λόγω της γεύσης του.[14]
Στην Ινδία είναι γνωστό:
Στα Γκουτζαράτι ως: sitaphal (સીતાફળ).
Στα Κανάντα ως: sitaphala (ಸೀತಾಫಲ).
Στα Μαράτι ως: sitaphal (सीताफळ).
Στη Μπενγκάλι ως: ata (আতা).
Στα Παντζάμπι ως: sharifa (ਸ਼ਰੀਫਾ).
Στα Ταμίλ ως: sitappalam (சீதாப்பழம்).
Στα Τελούγκου ως: sita phalamu (సీతా ఫలము) και που σημαίνει τον καρπό της Σίτα (Ινδικής θεότητας).
Στα Χίντι ως: sharifa ή sitaphal (शरीफ़ा/सीताफल).
Στην Ινδονησία, srimatikiya ή όπως το αποκαλούν οι περισσότεροι άνθρωποι, srikaya.
Στην Ισλανδία, ονομάζεται hvaðerþetta.
Στην Ισπανόφωνη Αμερική, τοπικά ονόματα όπως anón, anón de azucar, anona blanca, fruta do conde, cachiman, saramuyo, grenadilla (μικρή χειροβομβίδα) και πολλά άλλα.
Στην Καμπότζη, τοπικά ονόματα περιλαμβάνουν plae teib.
Στην Κένυα, ονομάζεται matomoko.
Στη Μαδαγασκάρη, ονομάζεται conicony στα Μαλαγάσι.
Στο Μαλάουι, ονομάζεται "mpoza" στα chewa.
Στη Μαλαισία, ονομάζεται buah nona.
Στο Μάλι, της Αφρικής, ονομάζεται hairico.
Στη Μέση Ανατολή, ονομάζεται قشطة (qishta / ishta / ashta), που μεταφράζεται ως "κρέμα".
Στις Μπαχάμες, ονομάζεται sugar apple (ζαχαρόμηλο).
Στο Νεπάλ, ονομάζεται "saripha" (सरीफा).
Στη Βόρεια Νιγηρία, ονομάζεται fasadabur στην γλώσσα των Hausa.
Στη Νικαράγουα, ονομάζεται "annona guatemala".
Στο Πακιστάν, ονομάζεται Sharifa (شريفا)
Στη Σρι Λάνκα, ονομάζεται "Anoda" στα Σινχάλα.
Στην Ταϊβάν, ονομάζεται sakya ((Κινέζικα); Ταϊβανέζικα Μιννάν: sek-khia, sek-kia) επειδή μία ποικιλία ομοιάζει με το άνω τμήμα της κεφαλής του Σακιαμούνι (Shakyamuni) (釋迦牟尼).
Στην Ταϊλάνδη, ονομάζεται noi-na (น้อยหน่า) (η οποία είναι επίσης η κοινή ονομασία της χειροβομβίδας) λόγω της εμφάνισής του.
Στην Τανζανία, ονομάζεται matopetope στην γλώσσα των Σουαχίλι.
Στην Υεμένη, ονομάζεται Khirmish (خرمش).
Στις Φιλιππίνες, ονομάζεται atis.
Στο Χονγκ Κονγκ, ονομάζεται foreign lychee (番鬼荔枝) (ξένο λίτσι).

Διατροφική αξία

Το γλυκόμηλο έχει υψηλή ενεργειακή αξία, είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης C και μαγγανίου, μια καλή πηγή θειαμίνης (Β1) και βιταμίνης Β6, παρέχει σε ικανές ποσότητες επίσης βιταμίνη Β2, Β3, Β5, Β9, σίδηρο, μαγνήσιο, φώσφορο και κάλιο.
Κλίμα και καλλιέργεια
Νεαρά δενδρύλια γλυκόμηλου.

Όπως στα περισσότερα είδη της Annona, το γλυκόμηλο απαιτεί ένα τροπικό ή υποτροπικό κλίμα, με θερμοκρασίες το καλοκαίρι να είναι από 25°C (77°F) έως 41°C (106°F), οι δε μέσες θερμοκρασίες του χειμώνα πάνω από 15°C (59°F). Είναι ευαίσθητο στο κρύο και τον παγετό και υφίσταται φυλλόπτωση όταν η θερμοκρασία είναι κάτω από τους 10°C (50°F), θανατώνεται δε, όταν η θερμοκρασία είναι μερικών βαθμών κάτω του μηδενός. Είναι ανεκτικό μόνο σε μέτρια ξηρασία, απαιτεί τουλάχιστον 700 χιλιοστά από την ετήσια βροχόπτωση, δεν θα παράγει καρπούς κατά τη διάρκεια της ξηρασίας.

Θα αναπτυχθεί από την επιφάνεια της θάλασσας έως τα 2.000 μέτρα (6.600 πόδια) και τα πηγαίνει καλά σε θερμά και ξηρά κλίματα, διαφέρει δε ως προς την ανοχή του στις πεδινές τροπικές περιοχές από πολλούς από τους άλλους φορείς καρπών της οικογένειας Annona.

Είναι ένας αρκετά παραγωγικός φορέας και τα θα παράξει καρπούς σε μόλις δύο με τρία χρόνια. Ένα δέντρο ηλικίας πέντε ετών μπορεί να παραγάγει μέχρι και 50 γλυκόμηλα. Χαμηλή παραγωγή φρούτων έχει αναφερθεί στη Φλόριντα διότι εκεί υπάρχουν λίγοι φυσικοί επικονιαστές (οι μέλισσες έχουν μια δυσκολία στο να διεισδύσουν τα ερμητικά κλειστά θηλυκά άνθη). Ωστόσο, η δια χειρός επικονίαση με μια φυσική βούρτσα ινών είναι αποτελεσματική στην αύξηση της απόδοσης. Στους φυσικούς επικονιαστές συμπεριλαμβάνονται τα σκαθάρια (κολεόπτερα) των οικογενειών Nitidulidae, Staphylinidae, Chrysomelidae, Curculionidae και τα Scarabeidae.[7][9]

Στις Φιλιππίνες, οι καρποί συνήθως τρώγονται από τη Φιλιππινέζικη νυχτερίδα φρούτων (kabag ή kabog), η οποία στη συνέχεια σκορπά τους σπόρους από νησί σε νησί.

Είναι ένα φυτό ξενιστής για τις προνύμφες της πεταλούδας Graphium Αγαμέμνων (tailed jay).
Χρήσεις

H θερμότητα που εξάγεται από το λάδι των σπόρων, χρησιμοποιείται κατά των γεωργικών παρασίτων. Οι υψηλές συγκεντρώσεις είναι ισχυρές για 2 ημέρες και αποδυναμώνονται σταδιακά, όπου όλες τις ενέργειες χάνονται μετά από 8 ημέρες. Δείτε επίσης Annonin.

Στο Μεξικό, τα φύλλα τρίβονται στα πατώματα και τοποθετούνται στις φωλιές των ορνίθων για να απωθήσουν τις ψείρες.[9]

Μια εταιρεία από τις Φιλιππίνες παράγει κρασί μήλο ζάχαρη.
Χημικά συστατικά

Το διτερπενοειδές αλκαλοειδές atisine είναι το πιο άφθονο αλκαλοειδές στη ρίζα. Άλλα συστατικά της Annona squamosa περιλαμβάνουν τις oxophoebine,[15] reticuline,[15] atidine, histisine, hetisine, hetidine, heterophyllisine, heterophylline, heterlophylline, isoatisine, dihydroatisine, hetisinone του βενζολίου heteratisine και έλαιο σιτρονέλας (citronella oil). Στην ευρεσιτεχνία των ΗΠΑ US 4689232, η Bayer AG κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τη διαδικασία της εκχύλισης και της μοριακής ταυτότητας της squamocin. Αυτό το μόριο είναι γνωστό ως annonaceous acetogenin. Η Bayer καταχώρησε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και τη χρήση του ως βιοζιζανιοκτόνο.[16] Πολλοί άλλοι έχουν βρει άλλα acetogenins στα εκχυλίσματα των σπόρων,[17] του φλοιού[18] και των φύλλων[19] της Αννώνης της φολιδωτής (Annona squamosa).
Πινακοθήκη

Γλυκόμηλο (δεξιά), με τον "ανανά" shijia (atemoya) της Ταϊβάν (αριστερά).

Το ανοιγμένο γλυκόμηλο όταν είναι ώριμο.

Η αποδόμηση ενός γλυκόμηλου, όπου εμφανίζεται ο λοβός του καρπού και τα πλαδαρά τμήματά του με τους σπόρους.

Γλυκόμηλο έτοιμο για να φαγωθεί.

Γλυκόμηλα στη Taitung της Ταϊβάν.

Καρποί γλυκόμηλων.

Δείτε επίσης

Αννώνη
Αννώνη η ακανθώδης

Παραπομπές

Natural Resources Conservation Service (NRCS). «PLANTS Profile, Annona squamosa L.». The PLANTS Database. United States Department of Agriculture,. Ανακτήθηκε στις 2008-04-17.
Germplasm Resources Information Network (GRIN) (1997-07-11). «Taxon:Annona squamosa L.». Taxonomy for Plants. USDA, ARS, National Genetic Resources Program, National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. Ανακτήθηκε στις 2008-04-17.
Dr.Richard Wunderlin, Dr.Bruce Hansen. «synonyms of Annona squamosa». Atlas of Florida Vascular Plants. Institute for Systematic Botany, University of Florida. Ανακτήθηκε στις 2008-04-17.
Missouri Botanical Garden (1753). «Annona squamosa L.». Tropicos. Ανακτήθηκε στις 2008-04-17.
«Current name: Annona squamosa». AgroForestryTree Database. International Center For Research In Agroforestry. Ανακτήθηκε στις 2008-04-17.
Morton, Julia (1987). «Annona squamosa». Fruits of warm climates, σ. 69. Ανακτήθηκε στις 6 March 2013.
«Annona squamosa». AgroForestryTree Database. Ανακτήθηκε στις 16 September 2013.
Aluka. «Annona squamosa L. [family ANNONACEAE»]. African Plants. Ithaka Harbors, Inc. Ανακτήθηκε στις 2008-04-17.
Morton, Julia (1987). «Sugar Apple Annona squamosa». Fruits of warm climates. Department of Horticulture & Landscape Architecture, Purdue University, σ. 69. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 April 2008. Ανακτήθηκε στις 2008-04-17.
Flora of North America. «2. Annona squamosa Linnaeus, Sp.Pl.1: 537. 1753». Flora of North America 3.
Pacific Island Ecosystems at Risk (PIER) (2008-01-05). «Annona squamosa (PIER Species info)». PIER species lists. United States Geological Survey & United States Forest Service. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 May 2008. Ανακτήθηκε στις 2008-04-17. «Stone, Benjamin C. 1970. The flora of Guam. Micronesica 6:1-659.»
McGregor, S.E. Insect Pollination Of Cultivated Crop Plants USDA, 1976
[1]
Bernd Nowak, Bettina Schulz: Taschenlexikon tropischer Nutzpflanzen und ihrer Früchte. Quelle&Meyer, Wiebelsheim 2009, ISBN 978-3-494-01455-5, p. 57–59.
Dholvitayakhun A, Trachoo N et al. (2013). «Potential applications for Annona squamosa leaf extract in the treatment and prevention of foodborne bacterial disease». Natural Product Communications 8 (3): 385–388. PMID 23678817.
Moeschler HF, Pfluger W et al. (August 1987). «Insecticide US 4689232 A». Ανακτήθηκε στις 2014-12-03.
Chen Y, Xu SS et al. (2012). «Anti-tumor activity of Annona squamosa seeds extract containing annonaceous acetogenin compounds». Journal of Ethnopharmacology 142 (2): 462-466. PMID 22609808.
Li XH, Hui YH et al. (1990). «Bullatacin, bullatacinone, and squamone, a new bioactive acetogenin, from the bark of Annona squamosa». Journal of Natural Products 53 (1): 81-86. PMID 2348205.

Gajalakshmi S, Divya R et al. (2011). «Pharmacological activities of Annona squamosa: A review». International Journal of Pharmaceutical Sciences Review and Research 10 (2): 24-29.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι e.

Flora of North America: Annona squamosa
Germplasm Resources Information Network: Annona squamosa
Fruits from Americas: Annona squamosa
Pacific Island Ecosystems at Risk: Annona squamosa
«Annona squamosa L.». ITIS. Ανακτήθηκε στις 17 March 2008.
David Lee. «Photographs of trees Annona squamosa». The Miami Tree Puzzle. Florida International University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 April 2008. Ανακτήθηκε στις 2008-04-17.
Annona squamosa L. Medicinal Plant Images Database (School of Chinese Medicine, Hong Kong Baptist University)