Ιταλικός λύκος

Ο ιταλικός λύκος (Canis lupus italicus), είναι ένα υποείδος του γκρίζου λύκου (Canis lupus) που ζει στην Ιταλική χερσόνησο και στις Γαλλικές Άλπεις. Ανήκει στην μεγάλη οικογένεια των Κυνίδων και στο γένος Κύων. Το είδος αυτό διαφέρει από τους άλλους ευρωπαϊκούς λύκους, γι' αυτό μερικοί το θεωρούν ως διακριτό είδος και όχι υποείδος του Γκρίζου λύκου.

Περιγραφή
Ένας Ιταλικός λύκος με το χαρακτηριστικό μαύρο τρίχωμα

Ο ιταλικός λύκος, ζυγίζει κατά μέσο όρο 25 - 35 κιλά. Έχει μήκος σώματος 110 - 148 εκατοστά και ύψος 50 - 70 εκατοστά. Το τρίχωμα του λύκου έχει χρώμα γκρι - καφέ, το εσωτερικό των ποδιών και της κοιλιάς είναι λευκό και τα μπροστινά πόδια και η πλάτη τους είναι μαύρη. Το μαύρο του χρώμα είναι μοναδικό χαρακτηριστικό του είδους, πράγμα σπάνια για τα άλλα υποείδη του γκρίζου λύκου. Οι ιταλικοί λύκοι ζουν σε ομάδες 2 - 7 λύκων.
Διατροφή

Τρέφονται συνήθως με μικρά οπληφόρα. Στην περιοχή της Ιταλίας τρέφεται με ελάφια, κόκκινα ελάφια και αγριογούρουνα και στις Άλπεις με αγριοκάτσικα. Τρέφεται επίσης και με οικόσιτα ζώα όπως τα πρόβατα, οι κατσίκες και σπανιότερα με άλογα και αγελάδες. Λόγω του μικρού του μεγέθους, αποφεύγει να κυνηγήσει μεγάλου μεγέθους θηράματα.
Κατανομή
Ο Ιταλικός λύκος
Ο χάρτης κατανομής των Ιταλικών λύκων. Με το πορτοκαλί χρώμα υποδηλώνονται οι πληθυσμοί του είδους

Παλαιότερα, οι Ιταλικοί λύκοι ζούσαν σε ολόκληρη την Ιταλική χερσόνησο και την Σικελία. Σήμερα, οι Ιταλικοί λύκοι ζουν στα Απέννινα όρη, στην Καλαβρία, στην Λιγουρία, στις Δυτικές Άλπεις και στο Πεδεμόντιο. Παλαιότερα ομάδες Ιταλικών λύκων υπήρχαν και στην Ελβετία. Οι πληθυσμοί τους, υπολογίζονται στα 500 - 1000 άτομα. Ο πληθυσμός τους συνεχίζει να επεκτείνεται ειδικά στις Άλπεις.
Απειλές και προστασία
Οι Ιταλικοί λύκοι, όπως και οι υπόλοιποι λύκοι ανέκαθεν έπεφταν θύματα των ανθρώπων. Παρ’ όλα αυτά, οι λύκοι έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην μυθολογία και στον πολιτισμό των Ρωμαίων (βλέπε Ρωμύλος και Ρώμος) και απολάμβαναν την συμπάθεια των ανθρώπων. Λόγω του κυνηγιού, οι λύκοι αυτοί βρέθηκαν κοντά στην εξαφάνιση την δεκαετία του 1970. Το 1976, η Ιταλική κυβέρνηση αποφάσισε την προστασία του είδους. Εκείνη την περίοδο ζούσαν μόλις 100 λύκοι στην Ιταλία. Τα επόμενα χρόνια, οι λύκοι εξαπλώθηκαν σε διάφορα μέρη της Ιταλίας. Σημαντικός κίνδυνος για τους λύκους, αποτελεί και η ανάμειξή τους με οικόσιτους σκύλους, με αποτέλεσμα την δημιουργία υβριδίων.