Ο νότιος κιτρινόραμφος βούκερος είναι ένας μεσαίου μεγέθους βούκερος του γένους Tockus που ζει στη Νότια Αφρική. Η επιστημονική του ονομασία είναι Tockus leucomelas και δεν περιλαμβάνει υποείδη.
Νότιος κιτρινόραμφος βούκερος | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||||||||
Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||
Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1) [1]
|
||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||||
Tockus leucomelas (Τόκυς ο λευκόμελας) Lichtenstein, 1842 |
||||||||||||||
Κατανομή του είδους
|
Μορφολογία
Νότιος κιτρινόραμφος βούκερος σε κλαδί
Ο νότιος κιτρινόραμφος βούκερος είναι ένα μεσαίου μεγέθους πουλί. Έχει μήκος 45 εκ. από το ράμφος ως την ουρά και βάρος 132–242 γραμμάρια. Ξεχωρίζει από το χαρακτηριστικό μακρύ κυρτό προς τα κάτω κίτρινο ράμφος του, που είναι πολύ μεγάλο σε σχέση με το σώμα του και μπορεί να φτάσει το 1/6 του συνολικού μήκους του σώματός του. Τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα από τα θηλυκά αλλά υπάρχει επικάλυψη μεταξύ των δύο φύλων. Η διαφορά του μεγέθους στο ράμφος είναι ένας αρκετά αξιόπιστος τρόπος διαφοροποίησης των φύλων των άγριων βούκερων. Το χρώμα τους στο στήθος και την κοιλιά τους είναι λευκό, ενώ στο λαιμό και στο κεφάλι σκούρο γκριζωπό με λευκές διακοπές. οι φτερούγες έχουν μαύρο χρώμα με λευκά μπαλώματα που προκαλούν αντίθεση.
Κατανομή & βιότοπος
Ο νότιος κιτρινόραμφος βούκερος είναι επιδημητικό είδος στις ξηρές ανοιχτές σαβάνες, αλλά είναι επίσης εν μέρει και σε δάση με ακακία. Μπορεί να βρεθεί σε όλα τα μήκη της Αφρικής από την Αγκόλα και τη Ναμίμπια μέχρι τη Μοζαμβίκη και τη Νατάλ, περνώντας από την Μποτσουάνα, τη Ζιμπάμπουε και τη βόρεια Νότια Αφρική.
Συμπεριφορά
Είναι ημερόβιο είδος, μιας και δραστηριοποιείται από το πρωί ως το απόγευμα. Το βράδυ κοιμούνται στα ψηλά κλαδιά ενός δέντρου. Μπορεί να βρεθεί μοναχικό ή σε ζευγάρια ή σε μικρά κοπάδια. Τείνουν όμως γενικά να είναι μοναχικοί εκτός αν είναι η περίοδος αναπαραγωγής, η εποχή της ωοτοκίας ή αν υπάρχει τοπική μετανάστευση κατά τη διάρκεια της εποχής της ξηρασίας. Τα ζευγάρια είναι κυρίως μονογαμικά και έχουν έναν καθαρό καταμερισμό των εργασιών ανάμεσα στα αρσενικά και τα θηλυκά. Εάν άλλοι βούκεροι πλησιάζουν την φωλιά, το ζευγάρι βγάζει δυνατούς θορύβους όπου σιγά σιγά δυναμώνουν σε ένταση και ρυθμό και, όταν κορυφωθούν, ανοίγουν τα φτερά σαν βεντάλιες, εκτείνοντας τις ουρές σαν να κάνει υπόκλιση[2].
Τροφή
Ο νότιος κιτρινόραμφος βούκερος ψάχνει τη τροφή του στο έδαφος ή σε θάμνους. Τρέφεται κυρίως με αρθρόποδα, περιλαμβάνοντας τερμίτες, σκαθάρια, ακρίδες και κάμπιες.
Πινακοθήκη
Έρημος Καλαχάρι, Μποτσουάνα
Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ, Νότια Αφρική
Εν πτήσει, Νότια Αφρική
Καλώντας, Νότια Αφρική
Πρόσοψη του βούκερου, Pilanesberg national park, South Africa.
Hornbill closeup, left profile, Εθνικό Πάρκο Πιλάνεσμπεργκ, Νότια Αφρική.
Νότιος κιτρινόραμφος βούκερος στο Εθνικό Πάρκο Πιλάνεσμπεργκ, Νότια Αφρική.
Παραπομπές
BirdLife International (2012). «Tockus leucomelas». IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2. International Union for Conservation of Nature. Ανακτήθηκε στις 26 November 2013.
«ΒΟΥΚΕΡΟΙ». NATIONAL GEOGRAPHIC ΕΛΛΑΔΑ. Ιούλιος 1999.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License