Ο αστέρας KIC 8462852 ή άστρο της Τάμπι είναι άστρο κύριας ακολουθίας τύπου F που βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου, σε απόσταση περίπου 1.280 ετών φωτός από την Γη, και είναι γνωστός για τις ασυνήθιστες διακυμάνσεις φωτός που εμφανίζει. Οι διακυμάνσεις αυτές ανακαλύφθηκαν από ερασιτέχνες επιστήμονες ως μέρος του προγράμματος Planet Hunters, μετά από ανάλυση δεδομένων που συλλέχθηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ[1], το οποίο παρατηρεί αλλαγές στη φωτεινότητα μακρινών αστέρων με σκοπό την ανίχνευση εξωπλανητών.[2]
Έχουν προταθεί διάφορες υποθέσεις για την εξήγηση των έντονων ακανόνιστων αλλαγών στη φωτεινότητα του αστέρα όπως αυτή μετράται από την καμπύλη φωτός του, αλλά καμία μέχρι σήμερα δεν μπορεί να εξηγήσει πλήρως το φαινόμενο. Μια από τις κύριες υποθέσεις, εικάζει πως το φαινόμενο οφείλεται σε σμήνος παγωμένων θραυσμάτων κομητών σε μία εξαιρετικά εκκεντρική τροχιά γύρω από το άστρο.[3][4][5] Ωστόσο, η ιδέα ότι θραύσματα από ένα τέτοιο σμήνος θα μπορούσαν να υπάρχουν σε επαρκώς υψηλές συγκεντρώσεις ώστε να προκαλέσουν 22% απώλεια της παρατηρούμενης φωτεινότητας του αστέρα, έχει αμφισβητηθεί. Μια άλλη υπόθεση προτείνει ένα μεγάλο αριθμό μικρών μαζών σε "πυκνό σχηματισμό" σε τροχιά γύρω από το αστέρι. Ωστόσο, φασματοσκοπική μελέτη του συστήματος δεν έχει εντοπίσει αποδείξεις για συγχωνευμένο υλικό, καυτή πυκνή σκόνη, ή περιαστρική ύλη από ενδεχόμενο πλανήτη που έχει εξατμιστεί ή εξερράγη εντός κοντινής απόστασης λίγων αστρονομικών μονάδων από το κεντρικό αστέρι. Έχει επίσης διατυπωθεί η υπόθεση ότι οι μεταβολές στην φωτεινότητα θα μπορούσαν να είναι σημάδια δραστηριότητας σχετιζόμενης με ευφυή εξωγήινη ζωή που κατασκευάζει μία σφαίρα Ντάισον.[6] Ωστόσο, οι εμπλεκόμενοι επιστήμονες είναι αρκετά επιφυλακτικοί, με κάποιους να το θεωρούν αβάσιμο.[7]
Στις 4 Οκτωβρίου του 2017 η NASA ανακοίνωσε ότι οι παρατηρούμενες εναλλαγές στην ένταση της φωτεινότητας του άστρου πιθανότατα οφείλονται σε ένα ανομοιόμορφο σύννεφο σκόνης που κινείται γύρω από αυτό. Η υπόθεση βασίζεται στην ανακάλυψη των ερευνητών ότι περισσότερο υπεριώδες φως του άστρου εμποδίζεται, σε σχέση με υπέρυθρο. Εάν υπήρχαν αντικείμενα(για παράδειγμα κομήτες) μεγαλύτερα από σωματίδια σκόνης, αυτά θα εμπόδιζαν όλα τα μήκη κύματος του φωτός εξίσου, περνώντας μπροστά από το άστρο. Με βάση την ισχυρή πτώση στην ένταση του υπεριώδους φωτός, οι ερευνητές κατέληξαν ότι τα σωματίδια που μπλοκάρουν το φως θα πρέπει να είναι λίγο μεγαλύτερα από διαστρική σκόνη(μιας και αυτή δεν θα μπορούσε να παραμείνει σε τροχιά γύρω από το άστρο). Σκόνη σε τροχιά γύρω από το άστρο(περιαστρική) έχει, λοιπόν, το κατάλληλο μέγεθος καθώς δεν είναι ούτε τόσο μικρή ώστε να απομακρυνθεί(όπως η διαστρική), αλλά ούτε και τόσο μεγάλη ώστε να εμποδίζει το φως σε όλα τα μήκη κύματος και έτσι θεωρείται από τη NASA η πειστικότερη υπόθεση, χωρίς ωστόσο να αποκλείει άλλες.[8]
Ο KIC 8462852 δεν είναι ο μόνος αστέρας που έχει μεγάλες ακανόνιστες εκλείψεις, αλλά όλα τα υπόλοιπα αστέρια τέτοιου είδους είναι νεαρά αστρικά αντικείμενα που έχουν διαφορετικά μοτίβα επισκότισης. [9][10]Έως το 2017, το πιο πρόσφατο συμβάν επισκότισης του KIC 8462852 ξεκίνησε στα τέλη Μαΐου του 2017.
Ονοματολογία
Το 'KIC' αποτελεί αρκτικόλεξο για τον 'Κατάλογο Εισόδου του Κέπλερ' (Kepler Input Catalog, KIC), ενώ το 8462852 είναι ο αριθμός καταλόγου του αστέρα. Η ονομασία "Άστρο της Τάμπι" παραπέμπει στην επικεφαλής της αρχικής μελέτης, Ταμπίθα Σ. Μπογιατζιάν.[11][12] Ο αστέρας μερικές φορές αναφέρεται και ως "Άστρο WTF" (WTF Star), ως ακρωνύμιο του υπότιτλου της μελέτης: "Πού είναι η ροή ακτινοβολίας του;" (Where's The Flux?)[13][14][15] και αποτελεί χιουμοριστική αναφορά στην καθομιλουμένη αγγλική έκφραση δυσπιστίας "WTF".[16]
Τοποθεσία
Χάρτης που δείχνει τη θέση του NGC 6866. Ο KIC 8462852 βρίσκεται βορειοανατολικά μεταξύ του NGC 6866 και του 31 Κύκνου.
Ο KIC 8462852 στον αστερισμό του Κύκνου βρίσκεται περίπου στη μέση μεταξύ της φωτεινών άστρων Ντενέμπ και Δέλτα Κύκνου ως μέρος του Βορείου Σταυρού.[17] Ο KIC 8462852 βρίσκεται στα νότια του 31 Κύκνου και βορειοανατολικά του αστρικού σμήνους NGC 6866.[18]
Με φαινόμενο μέγεθος 11,7, το άστρο δεν είναι ορατό με γυμνό μάτι, αλλά είναι δυνατό να παρατηρηθεί με ένα τηλεσκόπιο 5 ιντσών[19] σε σκοτεινό ουρανό με μικρή φωτορύπανση.
Φωτεινότητα
Παρατηρήσεις της φωτεινότητας του άστρου από το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ δείχνουν μικρές, συχνές, μη-περιοδικές πτώσεις στη φωτεινότητα, καθώς και δύο μεγάλες καταγεγραμμένες 'βουτιές' της φωτεινότητας σε διάστημα περίπου 750 ημερών. Το εύρος των αλλαγών της φωτεινότητας του άστρου και η έλλειψη περιοδικότητας στις αλλαγές αυτές, καθιστούν το συγκεκριμένο αστέρι ως ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τους αστρονόμους. Οι εναλλαγές στη φωτεινότητα του άστρου είναι συνεπείς με την ύπαρξη πολλών μικρών μαζών σε "πυκνό σχηματισμό" που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το αστέρι.[1]
Η πρώτη μεγάλη 'βουτιά', στις 5 Μαρτίου 2011, μείωσε τη φωτεινότητα του άστρου έως και 15% και η επόμενη, 726 ημέρες αργότερα (στις 28 Φεβρουαρίου 2013), έως και 22%. Μία τρίτη εξασθένηση συνέβη 48 ημέρες αργότερα. Συγκριτικά, ένας πλανήτης στο μέγεθος του Δία θα μπορούσε να επισκιάσει ένα αστέρι αυτού του μεγέθους περίπου 1%, υποδεικνύοντας πως οτιδήποτε είναι αυτό που μπλοκάρει το φως κατά τη διάρκεια των μεγάλων βουτιών του άστρου δεν είναι πλανήτης, αλλά μάλλον κάτι που καλύπτει έως και το μισό του πλάτους του αστέρα. Λόγω της βλάβης που εμφάνισε το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ, η προβλεπόμενη πτώση στη φωτεινότητα κατόπιν 750 ημερών περίπου τον Φεβρουάριο του 2015, δεν καταγράφηκε.[20] Οι ακανόνιστες μικρές πτώσεις της φωτεινότητας δεν εμφανίζουν συγκεκριμένο μοτίβο.[21]
Μία μελέτη, χρησιμοποιώντας μετρήσεις της φωτεινότητας από το παρατηρητήριο Κέπλερ σε μια περίοδο τεσσάρων ετών, διαπίστωσε ότι η φωτεινότητα του KIC 8462852 εξασθενούσε περίπου 0,34% ετησίως, πριν εξασθενίσει πιο δραστικά, περίπου 2,5%, σε μια περίοδο 200 ημερών. Έπειτα επέστρεψε στον προηγούμενο ρυθμό μικρής εξασθένησης. Η ίδια τεχνική χρησιμοποιήθηκε για τη μελέτη 193 άστρων στην γύρω περιοχή και επιπλέον 355 άστρων παρόμοιων σε μέγεθος και σύνθεση με το KIC 8462852, αλλά κανένα από αυτά τα άστρα δεν εμφάνισε παρόμοια ελάττωση φωτεινότητας με το άστρο της Τάμπι.[22]
Οι καμπύλες φωτός που παρατηρήθηκαν από το Κέπλερ
Το σύνολο των δεδομένων της καμπύλης φωτός του KIC 8462852, από τις 5 Μαρτίου 2011 έως τις 17 Απριλίου 2013
5 Μαρτίου 2011 (792 ημέρα των παρατηρήσεων του Κέπλερ)
28 Φεβρουαρίου 2013 (1519 ημέρα των παρατηρήσεων του Κέπλερ)
17 Απριλίου 2013 (1568 ημέρα των παρατηρήσεων του Κέπλερ)
Υποθέσεις
Με βάση το φασματικό τύπο του KIC 8462852, οι αλλαγές στη φωτεινότητά του δεν θα μπορούσαν να αποδοθούν σε εγγενή μεταβλητότητα και, ενώ μερικές υποθέσεις έχουν προταθεί και αναφέρονται σε υλικό σε τροχιά γύρω από το αστέρι που μπλοκάρει το φως του, καμία από αυτές δεν ταιριάζει πλήρως με τα παρατηρούμενα δεδομένα.
Ορισμένες από τις προτεινόμενες εξηγήσεις περιλαμβάνουν υπολογιστικά λάθη, κοσμική σκόνη, μια σειρά από γιγάντιους πλανήτες με πολύ μεγάλους δακτυλίους,[23] ένα σμήνος αστεροειδών, τον βομβαρδισμό του συστήματος από αστεροειδείς (Late Heavy Bombardment),[24] και μια τεχνητή υπερκατασκευή σε τροχιά γύρω από το άστρο.
Νέο άστρο με πυκνό υλικό σε τροχιά γύρω από αυτό
Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός νεαρού άστρου με πυκνό υλικό γύρω από αυτό
Έχει προταθεί πως εάν το άστρο είναι νεαρότερο απ' ότι υποδεικνύει η θέση και η ταχύτητα του, τότε θα μπορούσε ακόμη να έχει υλικό σε τροχιά γύρω από αυτό.[25]
Μια φασματοσκοπική μελέτη υπερύθρου για το σύστημα δεν βρήκε στοιχεία για υλικό σε τροχιά σε απόσταση λίγων αστρονομικών μονάδων από το κεντρικό αστέρι.
Πλανητικό πεδίο συντριμμιών
Καλλιτεχνική απεικόνιση μιας μαζικής σύγκρουση πλανητών
Φασματοσκοπία υψηλής ανάλυσης και λοιπές παρατηρήσεις έχουν επίσης πραγματοποιηθεί, καθώς και αναλύσεις φασματικής κατανομής της ενέργειας χρησιμοποιώντας το Σκανδιναβικό Οπτικό Τηλεσκόπιο στην Ισπανία.[26] Μια μαζική σύγκρουση θα δημιουργούσε θερμή σκόνη που λάμπει στο υπέρυθρο, όμως δεν έχει παρατηρηθεί υπερβολική υπέρυθρη ενέργεια, αποκλείοντας έτσι την υπόθεση συντριμμιών από μια τεράστια πλανητική σύγκρουση. Άλλοι ερευνητές πιστεύουν ότι η υπόθεση του πλανητικού πεδίου συντριμμιών είναι απίθανη λόγω και της πολύ χαμηλής πιθανότητας το Κέπλερ να μπορούσε ποτέ να παρατηρήσει ένα τέτοιο γεγονός, λόγω της σπανιότητας των συγκρούσεων τέτοιου μεγέθους.
Όπως και με την υπόθεση του πυκνού υλικού γύρω από το άστρο, φασματοσκοπικές μελέτες δεν βρήκαν αποδεικτικά στοιχεία για θερμή σκόνη στην περιοχή ή περιαστρική ύλη από την εξάτμιση ή την έκρηξη κάποιου πιθανού κοντινού πλανήτη. Παρομοίως, μια μελέτη παλαιών υπέρυθρων δεδομένων από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Σπίτζερ της NASA δεν βρήκε αποδεικτικά στοιχεία υπερβολικής υπέρυθρης εκπομπής από το άστρο, το οποίο θα αποτελούσε δείκτη ύπαρξης καυτής σκόνης που θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί από καταστροφικές συγκρούσεις μετεωριτών ή πλανητών στο σύστημα. Αυτή η απουσία εκπομπών υποστηρίζει την υπόθεση ότι ένα σμήνος από παγωμένους κομήτες σε μια ασυνήθιστα εκκεντρική τροχιά, θα μπορούσε να είναι υπεύθυνο για τις μοναδικές καμπύλες φωτός του άστρου, αλλά περισσότερες μελέτες απαιτούνται.[27]
Ένα σύννεφο από αποσυντεθειμένους κομήτες
Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός σμήνους από θραύσματα κομητών σε τροχιά γύρω από ένα άστρο
Μία προτεινόμενη εξήγηση για την μείωση του φωτός είναι ότι οφείλεται σε ένα σύννεφο αποσυντεθειμένων κομητών σε ελλειπτική τροχιά γύρω από το άστρο.[28] Αυτό το σενάριο υποθέτει ότι το πλανητικό σύστημα του KIC 8462852 είναι παρόμοιο με το νέφος του Όορτ και ότι η βαρύτητα από ένα κοντινό άστρο οδήγησε κομήτες από το νέφος αυτό να πλησιάσουν προς το σύστημα, εμποδίζοντας έτσι το φως από το KIC 8462852. Στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτή την υπόθεση περιλαμβάνουν έναν M-τύπου ερυθρό νάνο, εντός 132 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από το KIC 8462852. Ωστόσο, η ιδέα ότι κομήτες από ένα τέτοιο νέφος θα μπορούσαν να υπάρχουν σε αρκετά υψηλά νούμερα ώστε να εμποδίσουν το 22% της παρατηρούμενης φωτεινότητας του αστέρα, έχει αμφισβητηθεί.
Περαιτέρω παρατηρήσεις για αναζήτηση πιο απομακρυσμένης παγωμένης σκόνης σε μια ζώνη αστεροειδών παρόμοια με αυτή του Ήλιου, δείχνουν ότι η υπόθεση μιας μακρινής "καταστροφικής" πλανητικής αναστάτωσης είναι απίθανη. Η πιθανότητα μια διαταραγμένη ζώνη αστεροειδών να 'στέλνει' κομήτες στο εσωτερικό του συστήματος μένει ακόμα να προσδιοριστεί.[29]
Μια τεχνητή υπερκατασκευή
Καλλιτεχνική απεικόνιση μιας σφαίρας Ντάισον
Οι αστρονόμοι έχουν υποθέσει ότι τα αντικείμενα που επισκιάζουν το KIC 8462852 θα μπορούσαν να είναι κομμάτια μιας υπερκατασκευής από έναν εξωγήινο πολιτισμό, όπως μία σφαίρα Ντάισον,[30][31][32][33] δηλαδή μια υποθετική δομή που ένας προηγμένος πολιτισμός θα μπορούσε να χτίσει γύρω από ένα άστρο ώστε να υποκλέψει ορισμένο από το φως του για τις ενεργειακές του ανάγκες.[34][35][36] Σύμφωνα με τον Steinn Sigurðsson, η υπόθεση μιας τέτοιας υπερκατασκευής είναι απίθανη, απορριπτέα λόγω του ξυραφιού του Όκαμ, και επιπλέον δεν εξηγεί επαρκώς την εξασθένηση. Ωστόσο, υποστηρίζει ότι παραμένει ένα έγκυρο θέμα για επιστημονική έρευνα, καθώς αποτελεί μια δυνητικά διαψεύσιμη υπόθεση.[37] Λόγω εκτεταμένης κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης αυτού του θέματος, το KIC 8462852 έχει συγκριθεί από τον Στιβ Χάουελ με το KIC 4150611,[38] ένα άλλο άστρο με μια περίεργη καμπύλη φωτός (το οποίο αποδείχθηκε, μετά από χρόνια έρευνας, ότι αποτελεί μέρος ενός συστήματος πέντε άστρων).[39] Η πιθανότητα εξωγήινη νοημοσύνη να είναι η αιτία της εξασθένισης του φωτός είναι πολύ χαμηλή. Ωστόσο, ο αστέρας παραμένει ένας βασικός στόχος του SETI, επειδή οι φυσικές υποθέσεις δεν μπορούν ακόμη να εξηγήσουν πλήρως το φαινόμενο της εξασθένισης.
'Κατανάλωση' ενός πλανήτη
Τον Δεκέμβριο του 2016, μια ομάδα ερευνητών πρότεινε ότι ο KIC 8462852 'κατάπιε' έναν πλανήτη, προκαλώντας μια προσωρινή και απαρατήρητη αύξηση της φωτεινότητας λόγω της απελευθέρωσης βαρυτικής ενέργειας. Πλανητικά συντρίμμια που παραμένουν ακόμη σε τροχιά γύρω από το άστρο θα μπορούσαν έπειτα να εξηγήσουν τις παρατηρούμενες πτώσεις της φωτεινότητάς του.[40]
Μεγάλος πλανήτης με δακτύλιο που ακολουθείται από Τρωικά σμήνη
Έχει προταθεί ένα μεγάλος πλανήτης με δακτυλίους που ακολουθείται από ένα σμήνος Τρωικών αστεροειδών στο L5 σημείο Λαγκράνζ του, και εκτιμάται μια τροχιά που προβλέπει ένα ακόμη συμβάν στις αρχές του 2021,αλλά και μία ακόμα διέλευση του υποτιθέμενου πλανήτη το 2023.[41][42]
Δείτε επίσης
Κατάλογος αστέρων του Κύκνου
1SWASP J140747.93-394542.6 - αστέρας που εμφανίζει ασυνήθιστες εκλείψεις λόγω ενός συστήματος δακτυλίων
PDS 110
Παραπομπές
Andersen, Ross. «The Most Mysterious Star in Our Galaxy» (στα αγγλικά). The Atlantic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-20. Ανακτήθηκε στις 2017-07-20.
Grush, Loren (16 October 2015). «Why it's so hard for astronomers to discuss the possibility of alien life». The Verge. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-09-10. Ανακτήθηκε στις 17 October 2015.
Clavin, Whitney; Johnson, Michele (24 Νοεμβρίου 2015). «Strange Star Likely Swarmed by Comets». NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2015.
Griffin, Andrew (25 November 2015). «Star that could have ‘alien megastructure’ around it is almost certainly covered by a swarm of comets, Nasa says». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-27. Ανακτήθηκε στις 26 November 2015.
Bodman, Eva H. L.; Quillen, Alice (27 November 2015). «KIC 8462852: Transit of a Large Comet Family». arXiv:1511.08821 [astro-ph.EP].
Kaplan, Sarah (15 October 2015). «The strange star that has serious scientists talking about an alien megastructure». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-10. Ανακτήθηκε στις 15 October 2015.
Plait, Phil (14 October 2015). «Did Astronomers Find Evidence of an Alien Civilization? (Probably Not. But Still Cool.)». Slate. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-17. Ανακτήθηκε στις 15 October 2015.
«Mysterious Dimming of Tabby's Star May Be Caused by Dust». NASA/JPL. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2017.
Scaringi, S.; Manara, C. F.; Barenfeld, S. A.; Groot, P. J.; Isella, A. και άλλοι. (December 2016). «The peculiar dipping events in the disk-bearing young-stellar object EPIC 204278916». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 463 (2): 2265–2272. doi:10.1093/mnras/stw2155. Bibcode: 2016MNRAS.463.2265S.
Nowakowski, Tomasz (30 August 2016). «Irregular dimming of a young stellar object investigated by astronomers». Phys.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-03-11. Ανακτήθηκε στις 5 September 2016.
Wenz, John (9 February 2016). «NASA's Next Great Telescope Will Settle This Alien Megastructure Mystery For Good». Popular Mechanics. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-23. Ανακτήθηκε στις 13 February 2016.
Wright, Jason T. (30 Αυγούστου 2016). «What Could Be Going on with Boyajian's Star? Part I». AstroWright. Pennsylvania State University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2016.
Newsome, John (16 October 2015). «Space anomaly gets extraterrestrial intelligence experts' attention». CNN News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-04-20. Ανακτήθηκε στις 16 October 2015.
«Discovery of a strange star could mean alien life». Fox News. 15 October 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-06-27. Ανακτήθηκε στις 16 October 2015.
King, Bob (16 October 2015). «What's Orbiting KIC 8462852 – Shattered Comet or Alien Megastructure?». Universe Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-09. Ανακτήθηκε στις 16 October 2015.
Strom, Marcus (15 October 2015). «It's either aliens or a swarm of comets: scientists baffled by WTF 001, our galaxy's strangest star». The Sydney Morning Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-08. Ανακτήθηκε στις 16 October 2015.
«KIC10 Search». archive.stsci.edu (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2017.
W., Sinnott, Roger (2006), Sky & Telescope's pocket sky atlas, Sky Pub, ISBN 9781931559317
Masi, Gianluca (16 Οκτωβρίου 2015). «KIC 8462852: A star and its secrets». The Virtual Telescope Project 2.0. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2015.
Aron, Jacob (18 September 2015). «Citizen scientists catch cloud of comets orbiting distant star». New Scientist. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-05-29. Ανακτήθηκε στις 15 October 2015.
Michael, George (January 2016). «The Great ET Paradox: Why We are Likely to Find Them Before They Find Us». Skeptic 21 (1): 16–18. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-03-01. Ανακτήθηκε στις 2017-07-20.
Montet, Benjamin T.; Simon, Joshua D. (2016-10-20). «KIC 8462852 Faded Throughout the Kepler Mission». The Astrophysical Journal 830 (2): L39. doi:10.3847/2041-8205/830/2/L39. ISSN 2041-8213. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-22. Ανακτήθηκε στις 2017-07-20.
Siegel, Ethan (16 October 2015). «No, Astronomers Probably Haven't Found 'Alien Megastructures'». Forbes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-12. Ανακτήθηκε στις 17 October 2015.
Lisse, Carey; Sitko, Michael; Marengo, Massimo (December 2015). «IRTF/SPeX Observations of the Unusual Kepler Light Curve System KIC8462852». The Astrophysical Journal Letters 815 (2): L27. doi:10.1088/2041-8205/815/2/L27. Bibcode: 2015ApJ...815L..27L.
Laker, Chris (16 October 2015). «‘Alien megastructure’ may explain light patterns from ‘bizarre’ star, say scientists». BT.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-29. Ανακτήθηκε στις 17 October 2015.
Rzetelny, Xaq (16 October 2015). «Something—we're not sure what—is radically dimming a star's light». Ars Technica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-05-19. Ανακτήθηκε στις 17 October 2015.
Marengo, Massimo; Hulsebus, Alan; Willis, Sarah (November 2015). «KIC 8462852: The Infrared Flux». The Astrophysical Journal Letters 814 (1): L15. doi:10.1088/2041-8205/814/1/L15. Bibcode: 2015ApJ...814L..15M.
Fecht, Sarah (13 October 2015). «Have We Detected Megastructures Built By Aliens Around A Distant Star? Or Just A Cloud Of Comets? Scientists Want To Investigate Further». Popular Science. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-06-01. Ανακτήθηκε στις 14 October 2015.
Thompson, M. A.; Scicluna, P.; Kemper, F.; Geach, J. E.; Dunham, M. M. και άλλοι. (May 2016). «Constraints on the circumstellar dust around KIC 8462852». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society: Letters 458 (1): L39-L43. doi:10.1093/mnrasl/slw008. Bibcode: 2016MNRAS.458L..39T.
Andersen, Ross (13 October 2015). «The Most Mysterious Star in Our Galaxy». The Atlantic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-20. Ανακτήθηκε στις 13 October 2015.
Wright, Jason T. (15 Οκτωβρίου 2015). «KIC 8462852: Where's the Flux?». AstroWright. Pennsylvania State University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
ASTRON (15 September 2015). Good night, sleep tight: Advanced alien civilisations rare or absent in the local Universe. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 15 October 2015.
Williams, Lee (15 October 2015). «Astronomers may have found giant alien 'megastructures' orbiting star near the Milky Way». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-12-23. Ανακτήθηκε στις 15 October 2015.
Jones, Morris (November–December 2015). «Reconsidering macro-artefacts in SETI searches». Acta Astronautica 116: 161–165. doi:10.1016/j.actaastro.2015.07.011.
O'Neill, Ian (14 October 2015). «Has Kepler Discovered an Alien Megastructure?». Discovery.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-05-11. Ανακτήθηκε στις 17 October 2015.
Siemion, Andrew (29 Σεπτεμβρίου 2015). «Prepared Statement by Andrew Siemion – Hearing on Astrobiology». House Committee on Science, Space, and Technology. SpaceRef.com. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2015.
Sigurðsson, Steinn (19 December 2016). «New Clues as to Why Boyajian's Star is Dimming». Physics (American Physical Society) 9: 150. doi:10.1103/Physics.9.150. Bibcode: 2016PhyOJ...9..150S.
Kramer, Miriam (18 October 2015). «Scientists have not actually found an alien megastructure orbiting a distant star». Mashable. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-09-10. Ανακτήθηκε στις 27 October 2016.
Gregg, Trevor A.; Prsa, A.; Welsh, W. F.; Orosz, J. A.; Fetherolf, T. (January 2013). «A Syzygy of KIC 4150611». 221st Meeting of the American Astronomical Society. 6–10 January 2013. Long Beach, California., 142.12. Bibcode: 2013AAS...22114212G.
Metzger, Brian D.; Shen, Ken J.; Stone, Nicholas C. (21 December 2016). «Secular Dimming of KIC 8462852 Following its Consumption of a Planet». arXiv:1612.07332 [astro-ph.SR].
Ballesteros, Fernando J.; Arnalte-Mur, Pablo; Fernandez-Soto, Alberto; Martinez, Vicent J. (23 May 2017). «KIC 8462852: Will the Trojans return in 2021?». arXiv:1705.08427 [astro-ph.EP].
«Orbital Diagram Hypothesis of KIC 8462852» (JPG). Twitter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2017.
Εξωγήινη ζωή
Συμβάντα και αντικείμενα
Απολιθώματα CI1 Βιολογικά πειράματα των διαστημικών συσκευών Βίκινγκ Κόκκινη βροχή στην Κεράλα Μετεωρίτης ALH84001 Μετεωρίτης Νάκλα Μετεωρίτης Σεργκάτι Μετεωρίτης του Μέρκισον Μετεωρίτης της Πολιναριουα Yamato 000593
Σήματα με ενδιαφέρον
Σήμα Ουάου! (χωρίς συναίνεση) Σήμα HD 164595 (άγνωστη προέλευση) CP 1919 (λανθασμένα αναγνωρισμένο πάλσαρ) CTA-102 (λανθασμένα αναγνωρισμένο κβάζαρ) FRB (άγνωστη προέλευση) KIC 8462852 (ασυνήθιστες διακυμάνσεις φωτός) SHGb02+14a (ραδιοφωνική πηγή)
Ζωή στο σύμπαν
Ζωή στον Άρη Ζωή στην Αφροδίτη Ζωή στον Εγκέλαδο Ζωή στην Ευρώπη Ζωή στον Τιτάνα Πρωιμότερες γνωστές μορφές ζωής
Πλανητική
κατοικησιμότητα
Γαλαξιακή κατοικήσιμη ζώνη Εξωγήινο νερό σε υγρή μορφή Κατάλογος κοντινών κατοικήσιμων συστημάτων Κατοικησιμότητα σε συστήματα αστέρων κύριας ακολουθίας τύπου Κ Κατοικησιμότητα σε συστήματα διπλών αστέρων Κατοικησιμότητα σε φυσικούς δορυφόρους Κατοικησιμότητα στα πλανητικά συστήματα των ερυθρών νάνων Περιαστρική κατοικήσιμη ζώνη Πλανήτης που μοιάζει με τη Γη
Διαστημικές αποστολές
Βίκινγκ 1 Βίκινγκ 2 Μπιγκλ 2 BioSentinel BOLD Curiosity Δαρβίνος Enceladus Explorer Enceladus Life Finder Europa Clipper ExoMars ExoLance EXPOSE Foton-M Icebreaker Life Journey to Enceladus and Titan Laplace-P Life Investigation For Enceladus Living Interplanetary Flight Experiment Mars Geyser Hopper Mars sample return mission Mars 2020 Northern Light Opportunity SpaceX Red Dragon Spirit Tanpopo Titan Mare Explorer Venus In Situ Explorer
Διαστρική
επικοινωνία
Γλώσσα Lincos Διαστημική συσκευή Μπρέισουελ Ενεργό SETI Επικοινωνία με εξωγήινη νοημοσύνη Ερευνητικό Κέντρο SETI του Μπέρκλεϊ Μήνυμα Αρεσίμπο Ξενογλωσσολογία Παρατηρητήριο Αρεσίμπο Πρόγραμμα Cyclops Πρόγραμμα Ozma Πρόγραμμα Phoenix Πρόταση Πυθαγόρειου ορθογώνιου τριγώνου του Γκάους Συστοιχία Τηλεσκοπίων Άλλεν Χρυσός δίσκος του Βόγιατζερ Χρυσή πλάκα του Πάιονηρ Breakthrough Initiatives
Breakthrough Listen Breakthrough Message
NIROSETI SERENDIP SETI SETI@home setiQuest Water hole
Θεωρίες
Αρχαίοι εξωγήινοι Αρχή της μετριότητας Διαπλανητική μόλυνση Εξίσωση του Ντρέηκ Κατευθυνόμενη πανσπερμία Κλίμακα Καρντάσεφ Κοσμικός πλουραλισμός Μεγάλο Φίλτρο Νεοκαταστροφισμός Πανσπερμία Παράδοξο του Φέρμι Υπόθεση Θερινής Νάρκης Υπόθεση περί εξωγήινων Υπόθεση της σπάνιας Γης Υπόθεση του ζωολογικού κήπου Υποθετικοί τύποι βιοχημείας
Σχετικά θέματα
Ακραιόφιλος Αναφορά Μπρούκινγκς Απόρριψη της βασιζόμενης στη Γη αβιογένεσης (Φρεντ Χόυλ) Αστροβιολογία Αστροοικολογία Βιοϋπογραφή Εξωγήινοι στην μυθοπλασία Εξωθεολογία Θρησκεία ΑΤΙΑ Κλίμακα του Σαν Μαρίνο Νοωγένεση Ξενοαρχαιολογία Πιθανή πολιτισμική επίδραση εξωγήινης επικοινωνίας Πλανητική προστασία Τεχνοϋπογραφή Nexus for Exoplanet System Science