.
Η Ηλιόσφαιρα είναι μια περιοχή στο διάστημα στο διαστρικό μέσο (υδρογόνο και ήλιο που δημιουργείται στο Γαλαξία) από τον ηλιακό άνεμο που είναι πλάσμα που βγάζει ο ήλιος συνεχώς, με μεταβαλλόμενη ταχύτητα, πυκνότητα, μαγνητικό πεδίο και θερμοκρασία. Αν και ηλεκτρικά ουδέτερα τα άτομα από το διαστρικό αέριο μπορούν να διαπεράσουν αυτήν την φυσαλίδα. Σχεδόν το σύνολο του υλικού της ηλιόσφαιρας προέρχεται από τον Ήλιο τον ίδιο. Θεωρήθηκε για δεκαετίες ότι εκτείνεται σε ένα μεγάλο σχήμα όπως του κομήτη, αλλά το 2009 τα δεδομένα από το Cassini και IBEX δείχνουν ένα διαφορετικό σχήμα. Μια άλλη αλλαγή είναι ότι ο ηλιοσφαιρικός κολεός (Heliosheath) δεν είναι ομαλός, αλλά γεμάτος με μαγνητισμένες δίνες.
Για τα πρώτα δέκα δισεκατομμύρια χιλιόμετρα της ακτίνας του, ο ηλιακός άνεμος ταξιδεύει με πάνω από ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα την ώρα. Δεδομένου ότι αρχίζει να συγκρούεται με το διαστρικό μέσο, επιβραδύνεται ώσπου τελικά να σταματήσει εντελώς. Το σημείο όπου ο ηλιακός άνεμος επιβραδύνεται είναι το όριο του κρουστικού κύματος (Termination Shock). Το εξωτερικό όριο της Ηλιόσφαιρας ονομάζεται Ηλιόπαυση (Heliopause). Η Ηλιόπαυση είναι το όριο της ηλιόσφαιρας, η επιφάνεια όπου η πίεση των εξερχόμενων σωματιδίων του ηλιακού ανέμου και των εισερχόμενων σωματιδίων από τη μεσοαστρική περιοχή εξισορροπούνται.
Μέχρι το 2012 υπήρχε η άποψη πως εξωτερικά από την περιοχή της Ηλιόσφαιρας, στις 230 AU, δημιουργείτο ένα τοξοειδές Κύμα Κρούσης (αγγλ. Bow Shock), εξαιτίας της κίνησης του Ήλιου μέσα στον Γαλαξία. Παρόμοιες περιοχές παρατηρούνται συχνά σε πολλά αστέρια στο σύμπαν. Ωστόσο, με βάση νέα δεδομένα από την αποστολή ΙΒΕΧ το 2012, τα οποία μελετήθηκαν σε σύγκριση με δεδομένα από τις αποστολές Voyager 1 και 2, απέδειξαν πως το Ηλιακό σύστημα δεν δημιουργεί τέτοια περιοχή, πιθανόν λόγω της μικρότερης ταχύτητας, από αυτή από την οποία πιστεύαμε μέχρι τότε, με την οποία κινείται αυτή την στιγμή ο Ήλιος στο διαστρικό μέσο.[1]
Βόγιατζερ
Βόγιατζερ 1
Σήμερα το διαστημικό σκάφος Βόγιατζερ 1 της ΝΑΣΑ εχει εισέλθει σε μια νέα περιοχή μεταξύ του ηλιακού μας συστήματος και το διαστρικό διάστημα. Τα δεδομένα που προέρχονται από το Βόγιατζερ 1 κατά το τελευταίο έτος αποκαλύπτουν αυτή τη νέα περιοχή να είναι ένα είδος «κοσμικού καθαρτηρίου». Εκεί, ο άνεμος των φορτισμένων σωματιδίων από τον Ήλιο έχει ηρεμήσει, το μαγνητικό πεδίο του ηλιακού μας συστήματος έχει συσσωρευτεί, και υψηλής ενέργειας σωματίδια από το εσωτερικό ηλιακό μας σύστημα φαίνεται να διαρρέουν έξω στο διαστρικό διάστημα.[2]
Παραπομπές
New Interstellar Boundary Explorer data show heliosphere's long-theorized bow shock does not exist, Μάιος 2012
NASA Voyager Mission
Πηγές
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Heliosphere της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
