.
| Εποχή | Χρόνος | Ερυθρή μετατόπιση | Θερμοκρασία / Ενέργεια | Περιγραφή |
|---|---|---|---|---|
|
Εποχή Πλανκ
|
<10−43 s | >1032 K >1019 GeV |
Η κλίμακα Πλανκ είναι η κλίμακα πέραν του οποίου τρέχουσες φυσικές θεωρίες δεν έχουν προγνωστική αξία. Η εποχή Πλανκ είναι ο χρόνος κατά τον οποίο η φυσική κυριαρχείται από κβαντικά φαινόμενα της βαρύτητας. | |
| Εποχή Mεγάλης Ενοποίησης. | <10−36 s | >1016 GeV | Οι τρεις δυνάμεις του Καθιερωμένου Πρότυπου είναι ενοποιημένες | |
| Εποχή του πληθωρισμού, Ηλεκτροασθενής εποχήh | <10−32 s | 1028 K–1022 K | Ο Κοσμικός πληθωρισμός επεκτείνει το χώρο κατά ένα παράγοντα της τάξης του 1026 σε ένα χρόνο διάστημα της τάξης του 10-33 σε 10-32 δευτερόλεπτα. Το σύμπαν έχει υπερψυχθεί από περίπου 1027 σε 10227 βαθμούς Κέλβιν. Η ισχυρή πυρηνική δύναμη ξεχωρίζει από την ηλεκτρασθενή. | |
| Εποχή των Κουάρκς | >10−12 s | 1012 K | Οι δυνάμεις του Καθιερωμένου Πρότυπου έχουν ξεχωρίσει, αλλά οι ενέργειες είναι πολύ υψηλές για τα κουάρκς να σχηματίσουν αδρόνια. Η ύλη είναι σε μια κατάσταση πλάσματος κουάρκ-γκλουονίων. Αυτές είναι οι υψηλότερες ενέργειες άμεσα παρατηρήσιμες στο πείραμα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων. | |
| Εποχή των Αδρονίων | 10−6 s–1 s | 1010 K–109 K | Τα κουάρκ δεσμεύονται σε αδρόνια. Κατά τη διάρκεια της εποχής αδρονίων η διαδικασία βαρυογένεσης αφανίζει σχεδόν πλήρως τα αντι-αδρονία ( βαρυονική ασυμμετρία ). | |
| Εποχή των Λεπτονίων | 1 s–10 s | 109 K | Λεπτόνια και Αντιλεπτόνια παραμένουν σε θερμική ισορροπία, αποσύνδεση νετρίνων | |
| Εποχή του Φωτός | 10 s–1013s; <380 ka | 109 K–103 K | Το σύμπαν αποτελείται από ένα πλάσμα πυρήνων, ηλεκτρονίων και φωτονίων. Οι θερμοκρασίες παραμένουν πολύ υψηλές για την δέσμευση των ηλεκτρονίων στους πυρήνες. | |
| Κοσμική πυρηνοσύνθεση | 10 s–103 s | 10 MeV–100 keV 1011 K–109 K |
Τα πρωτόνια και τα νετρόνια δεσμεύονται σε αρχέγονους ατομικούς πυρήνες. | |
| Περίοδος Κυριαρχίας της ύλης | 47 ka–10 Ga | 3600–0.4 | 104 K–4 K | Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η ενεργειακή πυκνότητα της ύλης υπερισχυεί τόσο της πυκνότητας της ακτινοβολίας και της σκοτεινής ενέργειας, με αποτέλεσμα μια επιβράδυνση της μετρικής επέκτασης του χώρου. |
| Ανασυνδυασμός | 380 ka | 1100 | 4000 K | Ηλεκτρόνια και ατομικοί πυρήνες για πρώτη δεσμεύονται για να σχηματίσουν ουδέτερα άτομα. Τα φωτόνια δεν είναι πλέον σε θερμική ισορροπία με την ύλη και το σύμπαν γίνεται διαφανές. Τα φωτόνια της κοσμικής ακτινοβολίας μικροκυμάτων υποβάθρου προέρχονται από αυτή τη στιγμή. |
| Σκοτεινή Εποχή | 380 ka–150 Ma | 1100–20 | 4000 K–60 K | Ο χρόνος μεταξύ ανασυνδυασμού και του σχηματισμού των πρώτων αστεριών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η μόνη ακτινοβολία που εκπέμπεται ήταν η γραμμή του υδρογόνου. |
| Αστροπαραγωγική Εποχή | 150 Ma–100 Ga | 20– -0.99 | 60 K–0.03 K | Ο χρόνος μεταξύ του πρώτου σχηματισμού των άστρων του πληθυσμού ΙΙΙ μέχρι την παύση του σχηματισμού αστεριών, αφήνοντας όλα τα αστέρια στη μορφή εκφυλισμένων υπόλοιπων. |
| Εποχή του επαναιονισμού | 150 Ma–1 Ga | 20–6 | 60 K–19 K | Τα πιο μακρινά αστρονομικά αντικείμενα παρατηρούνται με τα τηλεσκόπια χρονολογούνται σε αυτή την περίοδο . Το 2016, ο πιο απομακρυσμένος γαλαξία που παρατηρείται είναι ο GN-Z11, σε μια μετατόπιση προς το ερυθρό περίπου 11.09. Τα πρώτα «μοντέρνα» αστέρια Πληθυσμού ΙΙΙ σχηματίζονται σε αυτή την περίοδο. |
| Σχηματισμός Γαλαξιών | 1 Ga–10 Ga | 6–0.4 | 19 K–4 K | Γαλαξίες συγχωνεύονται σε "πρωτο-clusters" από περίπου 1 Ga (z = 6) και σε σμήνη γαλαξιών που αρχίζοντας στο 3 Gy (z = 2,1), και σε υπερσμήνη περίπου στο 5 Gy (z = 1.2) |
| Περίοδος της Σκοτεινής ενεργειας | >10 Ga | <0.4 | <4 K | Η πυκνότητα της ύλης πέφτει κάτω πυκνότητα της σκοτεινής ενέργειας (ενέργεια του κενού), και ηεπέκταση του χώρου αρχίζει να επιταχύνεται. Αυτό συμβαίνει περίπου στο χρόνο του σχηματισμού του ηλιακού συστήματος και την εξελικτική ιστορία της ζωής. |
| Παρόν | 13.8 Ga | 0 | 2.7 K | |
| Μακρυνό Μέλλον | >100 Ga | <-0.99 | <0.1 K | Η εποχή θα καταλήξει στο να πεθαίνουν τελικά τα αστέρια και λιγότερα να γεννιούνται για να τα αντικαταστήσουν, με αποτέλεσμα να γίνεται πιο σκοτεινό το σύμπαν. Διάφορες θεωρίες προτείνουν μια σειρά από μεταγενέστερες δυνατότητες. Υποθέτοντας μια διάσπαση του πρωτονίου, η ύλη μπορεί τελικά να εξατμιστεί σε μια σκοτεινή εποχή (θερμικός θανάτος). Εναλλακτικά, το σύμπαν μπορεί να καταρρεύσει με μια Μεγάλη Σύνθλιψη. Εναλλακτικές προτάσεις περιλαμβάνουν μια καταστροφή ψεύτικου κενου ή ενός μεγάλου σχίσματος σαν πιθανό τέλος του σύμπαντος. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
