Η Αλκμήνη (Alkmene) είναι ένας αρκετά λαμπρός αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,40. Ανακαλύφθηκε το 1864 από τον Γερμανό αστρονόμο Καρλ Τέοντορ Ρόμπερτ Λούτερ, που παρατηρούσε από το Ντίσελντορφ της Γερμανίας, και έλαβε το όνομα της μητέρας τού Ηρακλή στην ελληνική μυθολογία.
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Καρλ Τέοντορ Ρόμπερτ Λούτερ |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 27 Νοεμβρίου 1864 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,224 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,760 AU (412,89 εκατομ.km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,141 AU (320,2 εκατομ.km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,379 AU (505,5 εκατομ.km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1.674,8 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 2,833 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
25,636 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 110,371 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 291,491 ° |
Η μέση διάμετρος της Αλκμήνης είναι 61 χλμ. Η μάζα της εκτιμάται σε 240 τρισεκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Αλκμήνης εκτιμάται σε 1,7 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 580 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 32 m/sec.
Ο φασματικός τύπος της Αλκμήνης είναι S (λιθώδης). Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 105 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν. Η λευκαύγεια (άλβεδο) της Αλκμήνης είναι 0,208.
Η Αλκμήνη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 13 ώρες ακριβώς (με ακρίβεια ± 4 δευτερόλεπτα). Η ύπαρξη ενός δορυφόρου που περιφέρεται γύρω από την Αλκμήνη έχει προταθεί το 1985 από φωτομετρικά δεδομένα.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 2014 σημειώθηκε μία επιπρόσθηση, παρατηρήσιμη από την Καλιφόρνια, του σχετικώς φωτεινού αστέρα HIP 99229 (με φαινόμενο μέγεθος +7,5) στον αστερισμό Αιγόκερω από την Αλκμήνη. Αν παρατηρηθούν από αρκετά διαφορετικά σημεία, οι επιπροσθήσεις μπορούν να αποφέρουν ακριβείς μετρήσεις των διαστάσεων του αστεροειδούς που τις προκαλεί.