.
Η Θάλεια (Thalia) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 6,95. Ανακαλύφθηκε το 1852 από τον Τζον Ράσελ Χιντ, που παρατηρούσε από το Λονδίνο, και έλαβε το όνομα της Μούσας της κωμωδίας στην ελληνική μυθολογία. Το φωτεινότερο φαινόμενο μέγεθος που μπορεί να έχει η Θάλεια όπως φαίνεται από τη Γη είναι 9,18, δηλαδή είναι μόλις ορατή με κιάλια.
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | J.R. Hind |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 15 Δεκεμβρίου 1852 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
|
|
|
| Εκκεντρότητα (e): | 0,233 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,628 AU (393,1 εκατομ.km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,015 AU (301,5 εκατομ.km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,240 AU (484,7 εκατομ.km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1.555,68 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 10,145 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
67,228 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 59,311 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 328,687 ° |
Η μέση διάμετρος της Θάλειας είναι 107,5 km. Η μάζα της εκτιμάται σε 1,3 τετράκις εκατομμύριο τόνους, πράγμα που αντιστοιχεί σε πυκνότητα 2 γραμμάρια ανά κυβικό εκατοστό. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Θάλειας εκτιμάται σε 3 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 327 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 57 m/sec.
Ο φασματικός τύπος της Θάλειας είναι S (λιθώδης). Το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,254 και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 109 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
Η Θάλεια περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 12 ώρες και 18,5 λεπτά.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Προσομοίωση της τροχιάς από το JPL (Java) / Εφημερίδα
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
