.
Η Λουτησία (Lutetia) είναι ένας μεγάλος και φωτεινός αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,29 και φωτεινότερο φαινόμενο μέγεθος από τη Γη ίσο με 9,24. Ανακαλύφθηκε το 1852 από τον γερμανικής καταγωγής αστρονόμο και ζωγράφο Χέρμαν Γκόλντσμιντ, που παρατηρούσε από το μπαλκόνι του διαμερίσματός του στο Παρίσι, και για τον λόγο αυτό έλαβε το όνομά του από τη λατινική ονομασία της πόλεως, όπως και το χημικό στοιχείο της ύλης λουτήτιο. Η ονομασία προτάθηκε από τον Γάλλο αστρονόμο Φρανσουά Αραγκό. Η Λουτησία υπήρξε ο πρώτος αστεροειδής που ανακαλύφθηκε ποτέ από το Παρίσι (και γενικότερα από τη Γαλλία), αλλά και ο πρώτος χρονικά από τους 14 που ανεκάλυψε συνολικά ο Γκόλντσμιντ.
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Hermann M.S. Goldschmidt |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 15 Νοεμβρίου 1852 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
|
|
|
| Εκκεντρότητα (e): | 0,164 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,435 AU (364,28 εκατομ.km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,036 AU (304,6 εκατομ.km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,834 AU (424,0 εκατομ.km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1387,90 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 3,064° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
80,917° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 250,227° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 75,393° |
Φυσικά χαρακτηριστικά
Η μέση διάμετρος της Λουτησίας ανέρχεται σε περίπου 100 km (115×96×80 ή 120×100×80), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 2,57 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Λουτησίας εκτιμάται σε 2,5 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 390 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 50 m/sec (180 χιλιόμετρα την ώρα).
Ο φασματικός τύπος της Λουτησίας είναι M (μεταλλικός, με κύρια μέταλλα τον σίδηρο και το νικέλιο). Το άλβεδό της είναι 0,208, η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 101 βαθμούς C κάτω από το μηδέν και η μέγιστη σε -7 °C. Η Λουτησία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 8 ώρες και 10 λεπτά.
Η σύσταση της Λουτησίας είναι ακόμα άγνωστη, καθώς το επίπεδο φάσμα χαμηλών συχνοτήτων είναι παρόμοιο αστεροειδών με φασματικό τύπο C. Εμφανίζει ακόμα χαμηλή ανακλαστικότητα στα μικροκύματα του ραντάρ και φαίνεται ότι έχει ένυδρα υλικά στην επιφάνεια με αφθονία πυριτικών ορυκτών (ρεγόλιθος).
Η ανάλυση καμπυλών φωτός της Λουτησίας υποδεικνύει ότι ο άξονάς της σχηματίζει μικρή γωνία με το επίπεδο της τροχιάς της, όπως ο πλανήτης Ουρανός.
Εξερεύνηση
Στις 10 Ιουλίου 2010 η ευρωπαϊκή αποστολή «Ροζέττα» πέρασε σε απόσταση 3000 χιλιομέτρων από τη Λουτησία στο ταξίδι της προς τον κομήτη Τσουριούμοφ-Γερασιμένκο, κάτι που είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον των αστρονόμων στη Λουτησία. Η προσέγγιση αυτή υπήρξε σημαντική για την έρευνα των αστεροειδών, καθώς η Λουτησία ήταν ο πρώτος αστεροειδής φασματικού τύπου M που προσεγγιζόταν ποτέ από διαστημόπλοιο. Κατά τη διάρκεια της προσεγγίσεως τα όργανα του σκάφους έλαβαν αρκετές εικόνες και συνέλεξαν επιστημονικά δεδομένα. Κανένας τόσο μεγάλος αστεροειδής δεν είχε δεχθεί επίσκεψη διαστημοπλοίου μέχρι τότε.
Δύο επιπροσθήσεις αστέρα από τη Λουτησία έχουν καταγραφεί στην Ιστορία, η μία από τη Μάλτα το 1997 και η άλλη από την Αυστραλία το 2003.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Μοντέλο του σχήματος της Λουτησίας από την καμπύλη φωτός (βλ. σελ. 358
Προσομοίωση της τροχιάς από το JPL (Java) / Ephemeris
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
