146 Λουκίνα

Η Λουκίνα (Lucina) είναι ένας μεγάλος και σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,20. Ανακαλύφθηκε το 1875 από τον Γάλλο αστρονόμο Αλφόνς Μπορελλύ, που παρατηρούσε από τη Μασσαλία, και πήρε το όνομα της θεάς του τοκετού στη ρωμαϊκή μυθολογία.

**146 Λουκίνα**
Ανακάλυψη ^A
Ανακαλύψας (-ασα):	Αλφόνς Μπορελλύ
Ημερομηνία ανακάλυψης:	8 Ιουνίου 1875
Εναλλακτικές ονομασίες ^B:	1950 CY
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά ^Γ
Εποχή 27 Απριλίου 2019 (Ι.Η. (JD) 2458600,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,067
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,718 AU (406,6 εκατομ.km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,535 AU (379,3 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	2,901 AU (434,0 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1636,8 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	13,101 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	83,946 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	146,004 °
Μέση ανωμαλία (M):	58,978 °

Δύο επιπροσθήσεις αστέρων από τη Λουκίνα έχουν καταγραφεί, το 1982 και το 1989. Κατά την πρώτη, ανιχνεύθηκε με πιθανότητα η ύπαρξη ενός μικρού δορυφόρου της (διαστάσεων περίπου 6 χιλιομέτρων), πράγμα που υποστηρίζουν και αστρομετρικές παρατηρήσεις που έγιναν το 2003.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Λουκίνας υπολογίσθηκε σε 132,2 χιλιόμετρα, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 2,4 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Λουκίνας εκτιμάται σε 3,7 cm/sec² (265 φορές ασθενέστερη από την αντίστοιχη γήινη), ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 70 m/sec (252 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Λουκίνας είναι C ή Ch (ανθρακούχος). Το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,036, ενώ η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 104 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Λουκίνα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 18 ώρες και 33 λεπτά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα

Αστεροειδείς
145 Αδεόνα	146 Λουκίνα	147 Πρωτογένεια