144 Βιμπίλια

Η Βιμπίλια (Vibilia) είναι ένας μεγάλος σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,91 και φωτεινότερο φαινόμενο μέγεθος 9,97. Ανακαλύφθηκε το 1875 από τον Γερμανοαμερικανό αστρονόμο Κρίστιαν Χ.Φ. Πέτερς, που παρατηρούσε από το Κλίντον της πολιτείας της Νέας Υόρκης, και έλαβε το όνομα της θεάς των ταξιδιών της ρωμαϊκής μυθολογίας. Είναι το μόνο μεγάλο μέλος (από τα 180) της «Οικογένειας (αστεροειδών) της Βιμπίλιας», στην οποία έδωσε το όνομά της.

**144 Βιμπίλια**
Ανακάλυψη ^A
Ανακαλύψας (-ασα):	Κρίστιαν Χάινριχ Φρήντριχ Πέτερς
Ημερομηνία ανακάλυψης:	3 Ιουνίου 1875
Εναλλακτικές ονομασίες ^B:
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά ^Γ
Εποχή 27 Απριλίου 2019 (Ι.Η. (JD) 2458600,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,2345
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,655 AU (397,2 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,0324 AU (304,05 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,278 AU (490,3 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1580,2 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	4,814 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	76,20 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	294,61 °
Μέση ανωμαλία (M):	7,365 °

Ένδεκα επιπροσθήσεις αστέρων από τη Βιμπίλια έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα, όλες από το 1993 μέχρι το 2018.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Βιμπίλιας είναι 142,4 χιλιόμετρα. Η μάζα της εκτιμάται σε 5,3 τετράκις εκατομμύρια τόνους με μέση πυκνότητα 2,4 gr/cm³. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Βιμπίλιας εκτιμάται σε 3,96 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 247 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 75,0 m/sec (270 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Βιμπίλιας είναι C (ανθρακούχος). Το γεωμετρικό άλβεδό της είναι περίπου 0,10. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 102 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Βιμπίλια περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 13 ώρες και 49 λεπτά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα

Αστεροειδείς
143 Αδρία	144 Βιμπίλια	145 Αδεόνα