ART

 

.

Η Ηγερία (Egeria) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 6,74. Ανακαλύφθηκε το 1850 από τον Ανιμπάλε ντε Γκάσπαρις, που παρατηρούσε από τη Νάπολη, και έλαβε το όνομα της συζύγου του Νουμά Πομπιλίου, του δεύτερου βασιλιά της Ρώμης.

13 Ηγερία
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Annibale de Gasparis
Ημερομηνία ανακάλυψης: 2 Νοεμβρίου 1850
Εναλλακτικές ονομασίες B:
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Ιουλίου 2004 (Ι.Η. (JD) 2453200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,085
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,576 AU (385,3 εκατομ.km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,358 AU (352,7 εκατομ.km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,794 AU (418,0 εκατομ.km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1509,98 ημέρες (4,1 γήινα έτη)ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 16,540 μοίρες ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):

43,305 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 81,401 °
Μέση ανωμαλία (M): 339,787 °

Η μέση διάμετρος της Ηγερίας υπολογίσθηκε, από την επιπρόσθηση ενός αστέρα στις 8 Ιανουαρίου 1992, σε 217 επί 196 km (μέση 207,6 km), δηλαδή ένα σχήμα αρκετά κοντά στο σφαιρικό για τις διαστάσεις της. Η μάζα της εκτιμάται σε 9,4 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Ηγερίας εκτιμάται σε 5,8 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 170 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 110 m/sec.

Ο φασματικός τύπος της Ηγερίας είναι G (ανθρακούχος με πυριτικά), όπως της Δήμητρας. Το άλβεδό της είναι συνακόλουθα χαμηλό (0,083) και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 99 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Ηγερία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 7 ώρες και 3 λεπτά.


Εγκυκλοπαίδεια Αστρονομίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License