Η Μελίβοια (Meliboea) είναι ένας μεγάλος αλλά σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,05. Ανακαλύφθηκε το 1874 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από το Πόλα της Γιουγκοσλαβίας, και έλαβε το όνομα των ομώνυμων προσώπων της ελληνικής μυθολογίας. Η Μελίβοια έδωσε το όνομά της, ως το μεγαλύτερο σώμα της, στην «Οικογένεια αστεροειδών της Μελίβοιας».
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Γιόχαν Παλίζα |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 21 Απριλίου 1874 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1958 UE, 1962 GB |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 23 Μαρτίου 2018 (Ι.Η. (JD) 2458200,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,212 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,124 AU (467,3 εκατομ.km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,462 AU (368,3 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,786 AU (566,4 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 2.016,7 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 13,432 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
202,22 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 107,17 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 327,88 ° |
Φυσικά χαρακτηριστικά
Η μέση διάμετρος της Μελίβοιας είναι 128,7 χλμ. Η μάζα της εκτιμάται σε 3,2 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Μελίβοιας εκτιμάται σε 4,06 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 241 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 76,9 m/sec (277 χιλιόμετρα την ώρα).
Ο φασματικός τύπος της Μελίβοιας είναι C (ανθρακούχος). Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 115 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
Η Μελίβοια περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 25 ώρες και 41 λεπτά, μία αρκετά αργή περιστροφή για αστεροειδή, ακόμα και μεγάλο.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα
| Αστεροειδείς | ||
|---|---|---|
| 136 Αυστρία | 137 Μελίβοια | 138 Τολόζα |