Η Ελένη (Helena) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,33. Ανακαλύφθηκε το 1868 από τον Αμερικανό αστρονόμο Τζέιμς Κρεγκ Γουάτσον, που παρατηρούσε από το Ανν Άρμπορ του Μίτσιγκαν, και πήρε το όνομά της από την Ωραία Ελένη της ελληνικής μυθολογίας. Υπήρξε ο πέμπτος από τους 22 συνολικά αστεροειδείς που ανεκάλυψε ο συγκεκριμένος αστρονόμος.
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Τζέιμς Κρεγκ Γουάτσον |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 15 Αυγούστου 1868 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,142 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,583 AU (386,39 εκατομ.km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,217 AU (331,68 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,949 AU (441,09 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1516,16 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 10,199 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
343,47 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 347,82 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 125,60 ° |
Φυσικά χαρακτηριστικά
Η μέση διάμετρος της Ελένης υπολογίσθηκε σε 65,8 χλμ., ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 300 τρισεκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Ελένης εκτιμάται σε 1,84 cm/sec² (δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 532 φορές ασθενέστερη από την αντίστοιχη γήινη), ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 34,8 m/sec (125 χιλιόμετρα την ώρα).
Ο φασματικός τύπος της Ελένης είναι S (λιθώδης). Το άλβεδό της είναι άγνωστο, ενώ η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 100 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
H Ελένη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 23 ώρες και 5 λεπτά, μία αρκετά αργή περιστροφή για αστεροειδή.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα