Η Εκάτη (Hekate) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,67. Ανακαλύφθηκε το 1868 από τον Αμερικανό αστρονόμο Τζέιμς Κρεγκ Γουάτσον, που παρατηρούσε από το Ανν Άρμπορ του Μίτσιγκαν, και πήρε το όνομά της από την ομώνυμη θεά-μάγισσα της ελληνικής μυθολογίας, αλλά το όνομα δόθηκε και ως ανάμνηση της εκατοστής ανακαλύψεως αστεροειδούς, που αντιπροσώπευε, από την ελληνική λέξη «εκατό».
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Τζέιμς Κρεγκ Γουάτσον |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 11 Ιουλίου 1868 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 26 Νοεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2453700,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,165 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,094 AU (462,825 εκατομ.km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,584 AU (386,50 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,604 AU (539,15 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1987,64 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 6,43 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
127,34 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 185,91 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 76,01 ° |
Φυσικά χαρακτηριστικά
Η μέση διάμετρος της Εκάτης υπολογίσθηκε σε 89 χλμ., ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 1 τετράκις εκατομμύριο τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Εκάτης εκτιμάται σε 3,3 cm/sec², ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής σε 54 m/sec. Μία μόνο επιπρόσθηση αστέρα από την Εκάτη έχει παρατηρηθεί, στις 14 Ιουλίου 2003 από τη Νέα Ζηλανδία.
Ο φασματικός τύπος της Εκάτης είναι S (λιθώδης). Το άλβεδό της είναι 0,192 και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 119 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν (μέγιστη –35).
Η Εκάτη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 13 ώρες και 20 λεπτά.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα