Από το 1923 ζει στο Παρίσι, όπου η ζωγραφική του αλλάζει: αποδίδει πιο ρεαλιστικά τα αντικείμενα και τα μεταχειρίζεται σαν σύμβολα της κοσμικής τάξης. Δημιουργεί φιγούρες σκεπτικές, σε εσωστρεφείς πόζες. Με αυτή του τη δουλειά γίνεται ο ιδεολόγος μιας μικρής ομάδας καλλιτεχνών, γνωστών στη Γαλλία ως νεο-ουμανιστές, οι οποίοι ειδικεύονται σε τοπία που μοιάζουν ονειρικά και σε φιγούρες σκούρων τόνων, συνήθως μπλε. Το έργο αυτού του κύματος χαρακτηρίστηκε ως απόρροια του Σουρεαλισμού, αλλά στην πραγματικότητα ήταν επηρεασμένο από τη ζωγραφική του ρωσικού Συμβολισμού των αρχών του αιώνα, εμπλουτισμένη από τις ταυτόχρονες προοπτικές του κυβισμού.

Αυτή η τάση αναφέρεται σαν νεορομαντισμός στις ΗΠΑ, όπου τράβηξε αρκετά την προσοχή, ιδιαίτερα αφότου ο Τσελίτσεβ εγκαταστάθηκε εκεί. Παρόλο που ο καλλιτέχνης βρισκόταν πλέον στις ΗΠΑ από το 1934, τα καλοκαίρια ταξίδευε στην Ευρώπη μέχρι το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Τσελίτσεβ αναζητούσε τον ορισμό της καταγραφής με εικόνες του ταξιδιού της ψυχής στην αθανασία, μια διαδικασία που σε ένα κοινωνικό επίπεδο θα δημιουργούσε μια νέα χρυσή εποχή. Αυτή την αναζήτηση αποτυπώνουν τα έργα του από το 1930 μέχρι το θάνατό του. Βασίζοντας το προσωπικό του μοντέλο, που περιλάμβανε την κόλαση, το Καθαρτήριο και τον παράδεισο, στην κοσμική άποψη των αναγεννησιακών νεοπλατωνιστών, ανέπτυξε μία σύνθετη εικονογράφηση, την οποία χρησιμοποίησε σε μια μακρά σειρά ανολοκλήρωτων πινάκων, αντιληπτών σαν μία αλληγορία του πνεύματος.

Το 1952, ο Τσελίτσεβ αποκτά την αμερικανική υπηκοότητα, λίγο πριν φύγει για την Ιταλία, όπου πέθανε το 1957. Στο θέατρο δούλεψε σαν σκηνογράφος και απέκτησε τη φήμη ενός από τους πιο πρωτότυπους της εποχής του. Η δουλειά του ήταν ειδικά αξιοσημείωτη για την καινοφανή χρήση νέων υλικών και δραματικών φωτιστικών εφέ.

Πηγές και σύνδεσμοι

artbook εικοστός αιώνας - εκδόσεις terzobooks( σελίδα 456)

artcyclopedia