Ο Πάβελ Πάβλοβιτς Λεμπέντεφ (ρωσικά: Павел Павлович Лебедев; 21 Απριλίου 1872 – 2 Ιουλίου 1933) ήταν Ρώσος και Σοβιετικός στρατιωτικός ηγέτης, Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του Σοβιετικού Στρατού από το 1919 έως το 1924.[1]
Βιογραφία
Γεννήθηκε σε φτωχούς ευγενείς και μεγάλωσε ως Ρώσος Ορθόδοξος. Σε ηλικία 12 ετών σπούδασε με δημόσια δαπάνη στο Σώμα Δόκιμων Κόμης Arakcheev του Nizhny Novgorod, μετά το οποίο έγινε δόκιμος της Στρατιωτικής Σχολής Alexandrovsky της Μόσχας. Αποφοίτησε από τις σπουδές του το 1892, με τον βαθμό του υπολοχαγού στάλθηκε στο Σύνταγμα Φρουράς της Μόσχας. Το 1897 εισήλθε στην Ακαδημία Γενικού Επιτελείου, την οποία αποφοίτησε με άριστα το 1900. Προήχθη σε επιτελάρχες και προστέθηκε στο Γενικό Επιτελείο. Λόγω της ικανότητάς του να κάνει μια λαμπρή καριέρα, το 1914 ήταν ήδη συνταγματάρχης και υπηρετούσε ως Αρχηγός του 12ου Τμήματος του ΓΕΣ. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, 1914–1918 - Επιχειρήσεις Αρχηγός Γενικού Επιτελείου του Νοτιοδυτικού Μετώπου, Αρχηγός Επιτελείου της 3ης Στρατιάς, Γενικές οδηγίες για το πότε οι στρατοί του Αστικού Κώδικα του Νοτιοδυτικού Μετώπου, Βοηθός Συνήγορος Γενικού Επιτελείου του Βορρά -Δυτικό Μέτωπο, Στρατηγός -kvartirmeyster επιτελείο του Δυτικού Μετώπου. Στο μέτωπο τραυματίστηκε. Το 1915 προήχθη σε υποστράτηγο. Τον Δεκέμβριο του 1917, απολύθηκε και μετακόμισε στην οικογένειά του στο Yeisk.
Ρωσική Επανάσταση και Σοβιετική περίοδος
Το 1918 αρνήθηκε να ενταχθεί στο κίνημα των Λευκών και εντάχθηκε οικειοθελώς στον Κόκκινο Στρατό μετά από προσωπική πρόσκληση του Βλαντιμίρ Λένιν. Υπηρέτησε ως Αρχηγός Διοίκησης Κινητοποίησης (1918–1919), Επιτελάρχης (Απρίλιος–Ιούλιος 1919) και διοικητής (Ιούλιος 1919) του Ανατολικού μετώπου, Αρχηγός του Επιτελείου του Κόκκινου Στρατού της Δημοκρατίας (1919–1924). , την ίδια περίοδο (από τον Μάρτιο του 1923 έως τον Φεβρουάριο του 1924) ήταν μέλος του Επαναστατικού Στρατιωτικού Συμβουλίου της ΕΣΣΔ.[2]
Συμμετείχε στον σχεδιασμό και τη διεξαγωγή επιχειρήσεων για την ήττα των Λευκών δυνάμεων των Alexander Kolchak, Anton Denikin και Nikolai Yudenich. Θεωρείται ένας από τους σχεδιαστές της επιχείρησης Orel–Kursk τον Οκτώβριο του 1919, κατά την οποία η επίθεση του Denikin στη Μόσχα σταμάτησε και απωθήθηκε. Όλο εκείνο το διάστημα κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, ο Λεμπέντεφ εργαζόταν σε ένα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα, επτά ημέρες την εβδομάδα, επιστρέφοντας σπίτι στις τέσσερις η ώρα το πρωί.
Το 1922-1924 διηύθυνε ταυτόχρονα τη Στρατιωτική Ακαδημία. Κατά τα έτη 1924-1925 ήταν για κρίσιμες αποστολές για την RVS ΕΣΣΔ. Τα έτη 1925–1928 ο αρχηγός του επιτελείου και βοηθός διοικητής της Ουκρανικής Στρατιωτικής Περιφέρειας Iona Yakir. Ήταν μέλος της Παν-Ουκρανικής Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής. Με διαταγή του Επαναστατικού Στρατιωτικού Συμβουλίου της ΕΣΣΔ της 3ης Ιουλίου 1933, το όνομα του Π.Π. Ο Λεμπέντεφ διορίστηκε στη σχολή πυροβολικού του Κιέβου, η οποία έγινε γνωστή ως σχολή πυροβολικού του Κιέβου που πήρε το όνομά της από τον Λεμπέντεφ.[3]
Πέθανε στο Χάρκοβο
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
