Βιογραφία

Ο Νικολάι Σιμιόνοφ γεννήθηκε στις 15 Απριλίου του 1896 στο Σαράτοβ και αποφοίτησε από το τμήμα Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Πετρούπολης (1913-1917) όπου ήταν μαθητής του Αβραάμ Φιόντοροβιτς Ιόφ. Το 1918, κατατάσσεται στον Λευκό Στρατό κατά την διάρκεια της Οκτωβριανής Επανάστασης. Το 1920 επιστρέφει στην Πετρούπολη ανέλαβε την ευθύνη των φαινομένων των ηλεκτρονίων στο Φυσικό-Τεχνικό Ινστιτούτο της Πετρούπολης. Έγινε επίσης Αναπληρωτής Διευθυντής του Ινστιτούτου. Το 1921, παντρεύεται την φιλόλογο Μαρία Μπόρες-Λιβερόφσκι (μαθήτρια του Ζιρμούνσκι) η οποία πέθανε το 1923. Μετά τον θάνατο της, το 1923, παντρεύεται την ανιψιά της, Νατάλια Νικολάγιεβνα Μπούρτσεβα, η οποία του έφερε ένα γιο (τον Γιούρι) και μια κόρη (την Λιουτμίλα). Το 1922, μαζί με τον Πιότρ Καπίτσα, ανακάλυψαν έναν τρόπο για την μέτρηση του μαγνητικού πεδίου του ατομικού πυρήνα. Αργότερα η πειραματική διάταξη βελτιώθηκε χάρη στην βοήθεια του Όττο Στέρν, και το πείραμα μετονομάστηκε σε "Πείραμα Στέρν-Γκερλάτς". Το 1925, μαζί με τον Γιάκοφ Φρένκελ, σπούδασε την κινητική της συμπύκνωσης και την προσρόφηση των ατμών. Το 1927, σπούδασε τον ιονισμό των αέριων και δημοσίευσε ένα σημαντικό βιβλίο, το "Χημεία του Ηλεκτρονίου". Το 1928, μαζί με Βλαντιμίρ Φοκ, δημιούργησε μια θεωρία της θερμικής διαταραχής από την απαλλαγή των διηλεκτρικών. Διορίστηκε καθηγητής στο Πολυτεχνείο της Πετρούπολης το 1928. Το 1931, οργάνωσε το Ινστιτούτο Χημείας και Φυσικής της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών και έγινε ο πρώτος διευθυντής του Ινστιτούτο. Ένα χρόνο αργότερα, το 1932, έγινε πλήρες μέλος της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών. Ο Νικολάι Σιμιόνοφ πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου του 1986, σε ηλικία 90 ετών.
Έργα

Το έργο του Σιμιόνοφ για το μηχανισμό του χημικού μετασχηματισμού περιλαμβάνει μια διεξοδική ανάλυση της εφαρμογής της θεωρίας της αλυσίδας στις ποικίλες αντιδράσεις (1934-1954) και για την καύση των διαδικασιών. Ο Σιμιόνοφ πρότεινε μια θεωρεία για την εκφυλισμένης διακλάδωσης, που θα βοηθούσε στην καλύτερη κατανόηση των φαινομένων που συνδέονται με την επαγωγή της οξείδωσης των διεργασιών. Ο Σιμιόνοφ έγραψε 2 σημαντικά βιβλία, το "Χημική Κινητική και αντιδράσεις της αλυσίδας" που εκδόθηκε στα ρωσικά το 1934 και στα αγγλικά το 1935. Ήταν το πρώτο βιβλίο της Ε.Σ.Σ.Δ που ανάπτυξε μια λεπτομερή ανάλυση των διακλαδώσεων των αντιδράσεων της αλυσίδας στη χημείας. Το "Κάποια προβλήματα της Χημικής Κινητικής και αντιδραστικότητας" εκδόθηκε στα ρωσικά το 1954 και μετά στα αγγλικά, γερμανικά και κινέζικα. Το βιβλίο αναθεωρήθηκε το 1958.
Βραβεία

Βραβείο Νόμπελ στην Χημεία
Βραβείο Στάλιν
Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας
"Τάγμα του Λένιν" (5 φορές)