Βιογραφικά στοιχεία

Ο Μπαρίς Νεμτσόφ γεννήθηκε στο Σότσι και ήταν γιος του Γιεφίμ Νταβίντοβιτς Νεμτσόφ και της Ντίνα Γιακόβλεβα Νεμτσόβα-Άιντμαν. Η μητέρα του είναι Εβραία[2][3], ενώ η οικογένεια του πατέρα του θρήσκοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί: στην αυτοβιογραφία του ο Μπαρίς γράφει ότι η γιαγιά του τον είχε βαπτίσει κρυφά σε νηπιακή ηλικία[4], κάτι που ο ίδιος το ανεκάλυψε πολλά χρόνια αργότερα[5]. Ο ίδιος δήλωνε επίσης Ορθόδοξος Χριστιανός.
Σπουδές και ακαδημαϊκή σταδιοδρομία

Από το 1976 ως το 1981 ο Μπαρίς Νεμτσόφ σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο N.I. Λομπατσέφσκι του Νίζνι Νόβγκοροντ, πόλης γνωστής τότε ως Γκόρκι. Το 1985, σε ηλικία μόλις 25 ετών, παρουσίασε τη διδακτορική διατριβή του στη μαθηματική φυσική και μέχρι το 1990 εργάσθηκε ως ερευνητικός βοηθός στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Ραδιοφυσικής του Γκόρκι[6] και δημοσίευσε περισσότερες από 60 ερευνητικές εργασίες, πάνω στην κβαντομηχανική, τη θερμοδυναμική και την ακουστική[7]. Πρότεινε ένα θεωρητικό πρότυπο για ένα ακουστικό λέιζερ[8] [9] και ένα καινοτόμο σχέδιο κεραιών για χρήση σε διαστημόπλοια[10].
Πολιτική σταδιοδρομία

Με τη φιλελευθεροποίηση ωστόσο του σοβιετικού καθεστώτος ο Νεμτσόφ στράφηκε προς την πολιτική, έχοντας ήδη το 1986 οργανώσει στον απόηχο της καταστροφής στο Τσερνόμπιλ ένα κίνημα διαμαρτυρίας στη γενέτειρά του που πέτυχε να αποτρέψει την κατασκευή ενός νέου εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας στην περιοχή. Το 1991 εκλέχθηκε κυβερνήτης της Περιφερείας Νίζνι Νόβγκοροντ. Στη θέση αυτή παρέμεινε ως το 1997. Αργότερα εργάσθηκε στην Κυβέρνηση της Ρωσίας ως Υπουργός Ενέργειας (1997), αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως και μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας από το 1997 ως το 1998. Το 1998 ο Νεμτσόφ ίδρυσε το κίνημα «Νέα Ρωσία» και υπήρξε συνιδρυτής της συμμαχίας «Ορθός Σκοπός» (Правое дело), ενώ το 1999 συνίδρυσε την Ένωση των Δεξιών Δυνάμεων, που εξελίχθηκε σε πολιτικό κόμμα. Ο ίδιος εκλέχθηκε αρκετές φορές μέλος του ρωσικού κοινοβουλίου. Υπήρξε επίσης μέλος του Συμβουλίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας (1993–1997) και της Δούμας (1999–2003), στην οποία διετέλεσε και αντιπρόεδρος. Μετά από μία διάσπαση της Ενώσεως των Δεξιών Δυνάμεων το 2008 ο Νεμτσόφ συνίδρυσε το φιλελεύθερο δημοκρατικό κίνημα Solidarnost («Αλληλεγγύη», από το ομώνυμο πολωνικό συνδικάτο). Το 2010 συνίδρυσε τη συμμαχία «Κόμμα Ελευθερίας του Λαού «Για μια Ρωσία χωρίς Ανομία και Διαφθορά», στην οποία οι αρχές αρνήθηκαν το δικαίωμα να εγγραφεί ως πολιτικό κόμμα. Από το 2013 ο Νεμτσόφ ήταν αντιπρόεδρος του φιλελεύθερου «Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Ρωσίας – Κόμμα Ελευθερίας του Λαού» (RPR-PARNAS), το οποίο είναι κανονικά εγγεγραμμένο ως πολιτικό κόμμα[11][12].

Μέχρι και την ημέρα του θανάτου του, ο Μπαρίς Νεμτσόφ ήταν εκλεγμένο μέλος του τοπικού κοινοβουλίου της Περιφερείας Γιαροσλάβλ. Είχε συλληφθεί τρεις φορές, όλες για διαδηλώσεις άνευ αδείας: Στις 25 Νοεμβρίου 2007 (οπότε απελευθερώθηκε αυθημερόν), στις 31 Δεκεμβρίου 2010 (οπότε καταδικάσθηκε σε δεκαπενθήμερη φυλάκιση) και στις 6 Δεκεμβρίου 2011.

Σε αρκετά δημοσιευμένα γραπτά του ο Νεμτσόφ επέκρινε τη διακυβέρνηση της κυβέρνησης Πούτιν υπήρξε δραστήριος διοργανωτής πολλών διαδηλώσεων διαμαρτυρίας.

Τις τελευταίες ημέρες της ζωής του ο Νεμτσόφ βρισκόταν στη Μόσχα, βοηθώντας στη διοργάνωση διαδήλωσης ενάντια στη ρωσική ανάμιξη στον πόλεμο της Ουκρανίας και για την οικονομική κρίση. Συνέτασσε επίσης μία αναφορά στην οποία ισχυριζόταν ότι απεδείκνυε[13][14] την ανάμιξη και συμμετοχή ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στην αυτονομιστική εξέγερση των Ρώσων στην ανατολική Ουκρανία, την οποία αρνιόταν το Κρεμλίνο.
Δολοφονία
Η γέφυρα Μπαλσόι Μοσκβορέτσκι. Στο βάθος δεξιά διακρίνεται το Κρεμλίνο.

Ο Μπαρίς Νεμτσόφ δολοφονήθηκε με πιστόλι στις 23.31 τοπική ώρα της 27ης Φεβρουαρίου 2015, ενώ διέσχιζε τη Γέφυρα Μπαλσόι Μοσκβορέτσκι, κοντά στο Κρεμλίνο της Μόσχας, μαζί με την Ουκρανή φιλενάδα του `Αννα Ντουρίτσκα μετά από δείπνο σε εστιατόριο. Ο Νεμτσόφ σκοτώθηκε επιτόπου από τη μία από τις 4 σφαίρες που δέχθηκε στην πλάτη, ενώ η Ντουρίτσκα δεν τραυματίσθηκε καθόλου.

Σύμφωνα με τη ρωσική εφημερίδα Κομερσάντ, την ώρα του φόνου όλες οι κάμερες ασφαλείας στην περιοχή είχαν κλείσει για συντήρηση[15]. Το μοναδικό καταγεγραμμένο οπτικό υλικό, από την κάμερα του κρατικού σταθμού TV Tsentr, είναι από μεγάλη απόσταση. Τη στιγμή της δολοφονίας η εικόνα του Νεμτσόφ ήταν κρυμμένη από την κάμερα εξαιτίας ενός δημοτικού υψηλού οχήματος[15]. Στη συνέχεια στην εικόνα της διακρίνεται ένας άνθρωπος, προφανώς ο μοναδικός δολοφόνος, να τρέχει και να επιβιβάζεται σε επιβατικό αυτοκίνητο που ερχόταν πίσω από το όχημα του δήμου.

Μετά τη δολοφονία ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν διέταξε την Ανακριτική Επιτροπή της Εισαγγελίας, το Υπουργείο Εσωτερικών και την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας να συστήσουν μία ενιαία ομάδα για τη διερεύνηση του εγκλήματος. Επίσης, απέστειλε τηλεγράφημα στην 86χρονη μητέρα του Νεμτσόφ, όπου της εξέφραζε τα συλλυπητήριά του και προσέθετε: «Θα κάνουμε τα πάντα για να εξασφαλίσουμε ότι οι εκτελεστές αυτού του αισχρού και κυνικού εγκλήματος, καθώς και όσοι στέκονται πίσω τους, θα τιμωρηθούν κατάλληλα».

O Μπαρίς Νεμτσόφ τάφηκε στις 3 Μαρτίου 2015 στο Κοιμητήριο Τραγιεκουρόφσκογιε της Μόσχας. Την ίδια ημέρα ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο τού απένειμε μεταθανατίως το παράσημο του Τάγματος της Ελευθερίας.
Παραπομπές

Birnbaum, Michael; Branigan, William (28 Φεβρουαρίου 2015). «Putin critic, Russian opposition leader Boris Nemtsov killed in Moscow». Washington Post. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2015.
Krichevsky, Lev (20 Μαΐου 2005). «Russian Jewish Elites and Anti-Semitism». AJC.
Russian Opposition Blames Putin for Murder of Jewish Politician Boris Nemtsov. jewishbusinessnews.com. 28 Φεβρουαρίου 2015
Krichevsky, Lev (20 Μαΐου 2005). «Russian Jewish Elites and Antisemitism (07 of 13)». American Jewish Committee.
Allensworth, Wayne (1998): The Russian Question, Rowman & Littlefield, ISBN 0-8476-9003-2, σελ. 289
«Profile of Boris Nemtsov: Russia's newest first deputy premier». Jamestown Foundation Prism. 18 Απριλίου 1997.
Nemtsov, B. E.. SAO/NASA Astrophysics Data System (ADS)
Nemtsov, B. E. (1991). «Coherent mechanism of sound generation during vapor condensation». Akusticheskii Zhurnal 37 (5): 970–977. Bibcode: 1991AkZh...37..970N.
Kotyusov, A. N.; Nemtsov, B. E. (1991). «Acoustic "laser"». Akusticheskii Zhurnal 37 (1): 123–129.
«Борис Немцов: биография убитого оппозиционера». imenno.ru. 28 Φεβρουαρίου 2015.
«Сопредседатели» (στα ru). Svobodanaroda. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2015.
«[Boris Nemtsov]» Svobodanaroda. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2015.
«Собчак: Немцов собирался опубликовать доклад об участии российских военных в войне на Украине» (στα ru). RosBalt. 28 Φεβρουαρίου 2015.
Birnbaum, Michael; Branigan, William (28 Φεβρουαρίου 2015). «Putin critic, Russian opposition leader Boris Nemtsov killed in Moscow». Washington Post. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2015.

«Человек на мосту». Κομερσάντ. 2 Μαρτίου 2014.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι - πηγές

Επίσημος ιστοτόπος (στη ρωσική)
Ο Νεμτσόφ στην «Αλληλεγγύη»
Συνέντευξη στο «HARDtalk» του BBC (μεταδόθηκε στις 7/2/2011)