.
Το Ιζβοάρελε ή Ισβοάρελε (που σημαίνει Πηγές),[2] επίσης γνωστό παλιότερα στα τουρκικά ως Αλιμπέικιοϊ (κατόπιν μετονομάστηκε στα ρουμανικά σε Regele Ferdinand, μεταξύ 1948 και 1964 ονομαζόταν Filimon Sârbu και τέλος μετονομάστηκε σε Izvoarele), είναι πόλη της Ρουμανίας, στο δέλτα του Δούναβη και κοντά στα παράλια του Εύξεινου Πόντου. Η πόλη έχει 2049 κατοίκους. Το 54,4% του πληθυσμού είναι Ρουμάνοι, ενώ το 45,3% είναι Έλληνες. Η πόλη είναι μαζί με τον Σουλινά ένα από τα κύρια κέντρα του Ελληνισμού της Ρουμανίας.
Ιστορία
Η πόλη ιδρύθηκε το 1828,[3] ενώ μαινόταν η Ελληνική Επανάσταση. Το 1825, οι Έλληνες κάτοικοι τριών χωριών της Ανατολικής Θράκης με συμβολή στον Αγώνα (τη Μαύρη Εκκλησιά από τις Σαράντα Εκκλησιές, το Άσπρο και το Βασιλικό από την Αδριανούπολη) μετακινήθηκαν οργανωμένα και ακολούθησαν το ρωσικό στρατό για να διασωθούν από τις επικείμενες σφαγές των Οθωμανών.[2] Είχαν αρχικά σκοπό να φτάσουν στη Μολδαβία, αλλά σταμάτησαν σε μία εύφορη περιοχή κοντά στο δέλτα του Δούναβη για να γεννήσει η γυναίκα του προέδρου της Κοινότητας και αρχηγού της αποστολής. Σεβόμενοι τα θρακιώτικα ήθη έμειναν εκεί ώσπου να σαραντίσει αλλά τελικά κατέληξαν να εγκατασταθούν μόνιμα σε εκείνο το σημείο.[2] Οι περισσότεροι αρχικοί κάτοικοι ήταν χωρικοί αλλά σύντομα το εμπόριο και τα γράμματα αναπτύχθηκαν. Μέχρι το 1946 λειτουργούσε αμιγώς ελληνικό σχολείο και στις ταυτότητες των κατοίκων αναγραφόταν η ελληνική εθνικότητα. Το κομμουνιστικό καθεστώς Τσαουσέσκου, όμως, έκλεισε το σχολείο, απαγόρευσε τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και υποχρέωσε τους κατοίκους να δηλώσουν Ρουμάνοι. Παρόλ' αυτά, οι κάτοικοι κατόρθωσαν να διατηρήσουν την ταυτότητά τους, μολονότι αποκομμένοι από την Ελλάδα κατά τα χρόνια του Ανατολικού Μπλοκ.[3]
Μετά το 1989 πολλοί κάτοικοι του Ιζβοάρελε μετέβησαν στην Ελλάδα για να δουλέψουν, αποκαθιστώντας έτσι την επαφή της πόλης με την Ελλάδα. Σήμερα η πόλη έχει μία ενεργή Ελληνική κοινότητα, της οποίας την ύπαρξη το Ελληνικό κράτος αγνοούσε παντελώς μέχρι το 2005. Το ίδιο έτος, με πρωτοβουλία του ΥΠΕΞ εστάλησαν εκεί εκπαιδευτικοί για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και παράλληλα άρχισαν έργα αναβάθμισης των υποδομών της πόλης (ύδρευση, αποχέτευση, οδικό δίκτυο, σχολείο, κ.λπ.)[2]
Δημογραφία
Πληθυσμιακή σύνθεση της κοινότητας του Ιζβοάρελε
Ρουμάνοι (52.65%)
Έλληνες (43.82%)
Άγνωστο (3.22%)
Άλλη εθνικότητα (0.29%)
Θρησκευτικός αυτοπροσδιορισμός στο Ιζβοάρελε
Χριστιανοί Ορθόδοξοι (95.26%)
Λιποβένοι (Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία του Παλαιού Τυπικού) (1.17%)
Άγνωστο (3.22%)
Άλλη θρησκεία (0.34%)
Σύμφωνα με την απογραφή που πραγματοποιήθηκε το 2011, ο πληθυσμός της κοινότητας του Ιζβοάρελε ανέρχεται σε 2.049 κατοίκους, σε σχέση με την προηγούμενη απογραφή το 2002, όταν καταχωρήθηκαν 2.313 κάτοικοι. [4] Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι Ρουμάνοι (52,66%), με σημαντικό αριθμό Ελλήνων (43,83%). Για το 3,22% του πληθυσμού, η εθνικότητα είναι άγνωστη. [5] Από θρησκευτική άποψη, οι περισσότεροι κάτοικοι είναι Ορθόδοξοι (95,27%), με μια μειοψηφία Λιποβένων (μέλη της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Παλαιού Τυπικού) (1,17%). Για το 3,22% του πληθυσμού, η θρησκεία είναι άγνωστη. [6]
Διοίκηση
Η κοινότητα του Ιζβοάρελε διοικείται από έναν δήμαρχο και ένα τοπικό συμβούλιο αποτελούμενο από 11 συμβούλους. Ο δήμαρχος Γιώργος Γιόργκιε του Εθνικού Φιλελεύθερου Κόμματος εκλέχτηκε το 2016. Από τις τοπικές εκλογές του 2020, το τοπικό συμβούλιο έχει την ακόλουθη σύνθεση πολιτικών κομμάτων: [7]
| Κόμμα | |||
|---|---|---|---|
| Αριθμός Συμβούλων | |||
| Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα | 8 | ||
| Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα | 3 | ||
| Κόμμα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατικών | - | ||
Κλίμα
Το Ιζβοάρελε έχει ηπειρωτικό κλίμα. [8] Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 12 °C. Ο θερμότερος μήνας είναι ο Ιούλιος με μέση θερμοκρασία 24 °C, ενώ ο ψυχρότερος είναι ο Δεκέμβριος με μέση θερμοκρασία -2 °C. [9] Η μέση βροχόπτωση είναι 704 χιλ. ανά έτος. Ο μήνας με τις μεγαλύτερες βροχοπτώσεις είναι ο Ιανουάριος με 108 χιλ. βροχής ενώ ο Μάρτιος είναι ο μήνας με τις λιγότερες, με μέσο όρο 20 χιλ. [10]
Παραπομπές
«Rezultatele alegerilor locale din 2016». Central Electoral Bureau.
«Οι Ανατολικοθρακιώτες του Ισβοάρελε Ρουμανίας». xronos.gr (29 Μαρτίου 2018). Ανακτήθηκε στις 12-07-2018.
Σταύρος Τζίμας, «Η "ανακάλυψη" ελληνικού χωριού στη Ρουμανία». Η Καθημερινή (24 Μαρτίου 2006). Ανακτήθηκε στις 2018-07-12.
(Ουγγρικά) «Recensământul Populației și al Locuințelor 2002 - populația unităților administrative pe etnii». Kulturális Innovációs Alapítvány (KIA.hu - Fundația Culturală pentru Inovație). Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2013.
(Ρουμανικά) Rezultatele finale ale Recensământului din 2011: «Tab8. Populația stabilă după etnie – județe, municipii, orașe, comune». Institutul Național de Statistică din România. Ιούλιος 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2013.
(Ρουμανικά) Rezultatele finale ale Recensământului din 2011: «Tab13. Populația stabilă după religie – județe, municipii, orașe, comune». Institutul Național de Statistică din România. Ιούλιος 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2013.
(Ρουμανικά) «Lista competitorilor care au obținut mandate». Biroul Electoral Central pentru alegerile locale din 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (XLSX) στις 27 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2018.
Peel, M C; Finlayson, B L. «Updated world map of the Köppen-Geiger climate classification». Hydrology and Earth System Sciences 11: 1633-1644. doi:10.5194/hess-11-1633-2007. Ανακτήθηκε στις 2016-01-30.
«NASA Earth Observations Data Set Index». NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2016.
«NASA Earth Observations: Rainfall (1 month - TRMM)». NASA/Tropical Rainfall Monitoring Mission. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ο Ελληνισμός του Ιζβοάρελε - Ολιγόλεπτο Ντοκιμαντέρ
|
Χώρες της Ευρώπης Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν 1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
