.

Ρουμανία

Το Μπρασόβ (ρουμανικά: Brașov προφορά (βοήθεια·πολυμέσα) [braˈʃov], ουγγ. Brassó, γερμ. Kronstadt) είναι πόλη στη Ρουμανία, έδρα της ομώνυμης επαρχίας.

Σύμφωνα με την τελευταία Ρουμανική απογραφή του 2011 ζούσαν 253.200 άνθρωποι σην πόλη του Μπρασόβ, καθιστώντας τη την 7η πολυπληθέστερη πόλη στη Ρουμανία και η μητροπολιτική της περιοχή είχε 369.896 κατοικους.

Το Μπρασόβ βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της χώρας, 166 χλμ. βόρεια του Βουκουρεστίου και 380 χλμ. από τη Μαύρη Θάλασσα. Περιβάλλεται από τα Νότια Καρπάθιακαι ανήκει στην περιοχή της Τρανσυλβανίας.

Η πόλη ξεχωρίζει ως γενέτειρα του εθνικού ύμνου της Ρουμανίας και τόπος διεξαγωγής του

Διεθνούς Μουσικού Φεστιβάλ Χρυσό Ελάφι.

Μπρασόβ

Ετυμολογία

Η πόλη μνημονεύεται το 1235 με το Λατινικό όνομα Κορόνα, που της δόθηκε από Γερμανούς εποίκους. Σύμφωνα με το Ν. Μολντοβάνου το όνομα του Μπρασόβ προήλθε από το όνομα του τοπικού ποταμού Μπίρσα. Το Μπίρσα υιοθετήθηκε από τους Σλάβους και μετασχηματίσθηκε σε Μπάρσα, αργότερα σε Μπαρσόβ και τελικά σε Μπρασόβ. Σύμφωνα με το Μπίντερ το σημερινό Ρουμανικό και το Ουγγρικό όνομα Μπρασό προέρχονται από την Τουρκική λέξη μπαρασού, που σημαίνει "άσπρο νερό", με Σλαβική κατάληξη -οβ. Αλλοι γλωσσολόγοι προτείνουν άλλες ετυμολογίες, μεταξύ αυτών ένα Παλαιοσλαβικό ανθρωπώνυμο Μπράσα.

Η πρώτη βεβαιωμένη αναφορά του Μπρασόβ είναι Terra Saxonum de Barasu (Σαξονική Χώρα του Μπαράς) σε έγγραφο του 1252. Το Γερμανικό όνομα Kronstadt σημαίνει "Πόλη του Στέμματος" και αντανακλάται στο εθνόσημο καθώς και το Μεσαιωνικό Λατινικό της όνομα Corona. Τα δύο ονόματα της πόλης, Kronstadt και Corona χρησιμοποιούντο το Μεσαίωνα συγχρόνως μαζί με το Μεσαιωνικό Λατινικό Brassovia.

Από το 1950 ως το 1960, μέρος της Κομμουνιστικής περιόδου της Ρουμανίας, η πόλη ονομαζόταν Orașul Stalin (Πόλη του Στάλιν, προς τιμή του Σοβιετικού ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν.
Ιστορία

Τα παλαιότερα ίχνη ανθρώπινης δραστηριότητας και οικισμών στο Μπρασόβ χρονολογούνται από τη Νεολιθική περίοδο (περίπου 9.500 π.Χ.). Αρχαιολόγοι που έχουν εργασθεί από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ανακάλυψαν συνεχή ίχνη ανθρώπινων εγκαταστάσεων σε περιοχές του Μπρασόβ : Valea Cetăţii, Pietrele lui Solomon, Șprenghi, Tâmpa, Dealul Melcilor και Noua. Οι τρεις πρώτες θέσεις εμφανίζουν ίχνη Δακικών ακροπόλεων. Στο Λόφο Șprenghi υπήρχε ένα οικοδόμημα Ρωμαϊκού ρυθμού. Οι δύο τελευταίες θέσεις έδωσαν τα ονόματά τους σε πολιτισμούς της Εποχής του Χαλκού - Σνέκενμπεργκ 'Λόφος των Σαλιγκαριών' (Πρώιμη Εποχή του Χαλκού) και Νόουα 'Ο Νέος' (Υστερη Εποχή του Χαλκού).

Γερμανοί έποικοι, γνωστοί ως Σάξονες της Τρανσυλβανίας, έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στην ανάπτυξη του Μπρασόβ. Οι Γερμανοί αυτοί προσκλήθηκαν από Ούγγρους βασιλιάδες για να ιδρύσουν πόλεις, να διανοίξουν ορυχεία και να καλλιεργήσουν τη γη της Τρανσυλβανίας σε διάφορα στάδια μεταξύ 1141 και 1300. Οι έποικοι προέρχονταν κυρίως από τη Ρηνανία, τη Φλάνδρα και την περιοχή του Μοζέλλα, με άλλους από τη Θουριγγία, τη Βαυαρία, τη Βαλλωνία, ακόμη και τη Γαλλία.

Το 1211, με διαταγή του Βασιλιά Ανδρέα Β΄ της Ουγγαρίας, οι Τεύτονες Ιππότες οχύρωσαν τη Μπούρτσενλαντ (η περιοχή από το Μπρασόβ προς ΝΑ) για να υπερασπιστούν τα σύνορα του Βασιλείου της Ουγγαρίας. Στη θέση του χωριού του Μπρασόβ οι Τεύτονες Ιππότες έχτισαν την Κρόνσταντ - την πόλη του στέμματος. Αν και οι σταυροφόροι εκδιώχθηκαν το 1225, οι έποικοι που έφεραν παρέμειναν, μαζί με τον τοπικό πληθυσμό, όπως και τρεις ξεχωριστοί οικισμοί που ίδρυσαν στη θέση του Μπρασόβ :

Corona, γύρω από τη Μαύρη Εκκλησία (Biserica Neagră)
Martinsberg, δυτικά του Λόφου Cetățuia
Bartholomä, στην ανατολική πλευρά του Λόφου Sprenghi

Εικονογράφηση της τοιχισμένης πόλης πριν την πυρκαγιά του 1689

Οι Γερμανοί που ζούσαν στο Μπρασόβ ασχολούντο κυρίως με το εμπόριο και τη βιοτεχνία. Η θέση της πόλης στο σταυροδρόμι των εμπορικών δρόμων που συνέδεαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία με τη Δυτική Ευρώπη, μαζί με ορισμένες φορολογικές απαλλαγές, επέτρεψε στιυς Σάξονες εμπόρους να αποκτήσουν σημαντικό πλούτο και να ασκούν ισχυρή πολιτική επιρροή. Συνέβαλαν σημαντικά στην αρχιτεκτονική άνθηση της πόλης. Οχυρώσεις γύρω από την πόλη χτίστηκαν και συνεχώς επεκτείνονταν, με αρκετές πύργους που συντηρούντο από διάφορες συντεχνίες τεχνιτών, σύμφωνα με μεσαιωνικό έθιμο. Μέρος του οχυρωματικού συνόλου ανακαινίστηκε πρόσφατα με πόρους της UNESCO και άλλα έργα βρίσκονται σε εξέλιξη. Τουλάχιστον δύο είσοδοι στην πόλη, η Poarta Ecaterinei (ή Katharinentor) και η Poarta Șchei (ή Waisenhausgässertor), σώζωνται ακόμη. Στο κέντρο της πόλης δεσπόζει το πρώην δημαρχείο (Casa Sfatului) και η γύρω του πλατεία (piaţa), που περιλαμβάνει ένα από τα παλαιότερα κτίρια του Μπρασόβ, την Οικία Χίρσερ. Εκεί κοντά είναι και η Μαύρη Εκκλησία (Biserica Neagră), που κατά κάποιους είναι η μεγαλύτερη Γοτθικού ρυθμού εκκλησία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η πολιτιστική και θρησκευτική σημασία της Ρουμανικής εκκλησίας και του σχολείου στο Σέι (συνοικία του Μπρασόβ) υπογραμμίζεται από τις πλουσιοπάροχες δωρεές που έλαβαν από πάνω από τριάντα οσποδάρους της Βλαχίας και της Μολδαβίας, καθώς και από την Ελισάβετ της Ρωσίας. Το 17ο και το 19ο αιώνα οι Ρουμάνοι του Σέι αγωνίστηκαν για εθνικά, πολιτικά και πολιτιστικά δικαιώματα και υποστηρίχθηκαν στις προσπάθειές τους αυτές από Ρουμάνους όλων των άλλων επαρχιών, καθώς και από την τοπική Ελληνική εμπορική κοινότητα. Το 1838 εξέδωσαν την πρώτη Ρουμανόφωνη εφημερίδα Gazeta Transilvaniei και ίδρυσαν τα πρώτα Ρουμανικά ιδρύματα ανώτερης εκπαίδευσης (Școlile Centrale Greco-Ortodoxe-"Ελληνορθόδοξα Κεντρικά Σχολεία", που σήμερα φέρουν το όνομα του Αντρέι Σαγκούνα). Ο Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ηγεμόνας της Τρανσυλβανίας Ιωσήφ Β΄ απένειμε στους Ρουμάνους πολιτικά δικαιώματα για ένα σύντομο χρονικό διάστημα τις τελευταίες δεκαετίες του 18ου αιώνα.

Το 1850 η πόλη είχε 21.782 κατοίκους : 8.874 (40,7%) Γερμανοί, 8.727 (40%) Ρουμάνοι, 2.939 (13,4%) Ούγγροι. Το 1910 η πόλη είχε 41.056 κατοίκους : 10.841 (26,4%) Γερμανοί, 11.786 (28,7%) Ρουμάνοι, 17.831 (43,4%) Ούγγροι. Τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η πόλη καταλήφθηκε από Ρουμανικά στρατεύματα μεταξύ 16 Αυγούστου και 4 Οκτωβρίου 1916 κατά τη Μάχη της Τρανσυλβανίας.
Η κεντρική περιοχή με τη Μαύρη Εκκλησία κάτω αριστερά, κοιτάζοντας βόρεια προς το φρούριο στο λόφο Στράζα, το 1906

Το 1918, μετά την Ανακήρυξη της ένωσης (της Τρανσυλβανίας με τη Ρουμανία) στην Άλμπα Ιούλια (που υιοθετήθηκε από τους Ρουμάνους Αντιπροσώπους της Τρανσυλβανίας, οι Αντιπρόσωποι των Σαξόνων της Τρανσυλβανίας την υποστήριξαν και διακήρυξαν την πίστη τους στο νέο Ρουμανικό κράτος. Η περίοδος του μεσοπολέμου ήταν μια εποχή ακμής της οικονομικής και πολιτιστικής ζωής σε γενικές γραμμές, στην οποία συμμετείχαν και οι Σάξονες του Μπρασόβ. Εντούτοις μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου πολλοί από αυτούς απελάθηκαν βίαια στη Σοβιετική Ενωση και πολύ περισσότεροι μετανάστευσαν στη Δυτική Γερμανία μετά τη μετατροπή της Ρουμανίας σε Κομμουνιστικό κράτος.

Εβραίοι ζούσαν στο Μπρασόβ από το 1807, όταν δόθηκε άδεια να ζήσει στην πόλη στον Αρόν Μπεν Γιεχούντα, προνόμιο που μέχρι τότε παραχωρείτο μόνο στους Σάξονες. Η Εβραϊκή κοινότητα του Μπρασόβ ιδρύθηκε επίσημα 19 χρόνια αργότερα και ακολούθησε το πρώτο Εβραϊκό σχολείο το 1864 και η ανέγερση της συναγωγής το 1901. Ο Εβραϊκός πληθυσμός του Μπρασόβ ήταν 67 το 1850, αλλά αυξήθηκε γρήγορα σε 1.280 ανθρώπους το 1910 και 4.000 το 1940. Σήμερα η κοινότητα έχει περίπου 230 μέλη, μετά τη φυγή πολλών οικογενειών στο Ισραήλ μεταξύ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και 1989.

Οπως πολλές άλλες πόλεις της Τρανσυλβανίας, το Μπρασόβ φιλοξενεί επίσης μια σημαντική Ουγγρική μειονότητα.

Κατά την Κομμουνιστική περίοδο η βιομηχανική ανάπτυξη επιταχύνθηκε κατά πολύ. Υπό την κυβέρνηση του Νικολάε Τσαουσέσκου η πόλη υπήρξε το θέατρο της απεργίας-εξέγερσης του Μπρασόβ το 1987, που κατεστάλη από τις αρχές και κατέληξε στη φυλάκιση πολλών εργαζόμενων.
Οικονομία
Το κέντρο της πόλης (Piaţa Sfatului)

Η βιομηχανική ανάπτυξη στο Μπρασόβ άρχισε την περίοδο του μεσοπολέμου, με ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια εκείνο κατασκευής αεροπλάνων (IAR Brașov), που παρήγαγε τα πρώτα Ρουμανικά μαχητικά αεροσκάφη, που χρησιμοποιήθηκαν στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά των Σοβιετικών. Μετά την επιβολή του κομμουνιστικού καθεστώτος το εργοστάσιο μετατράπηκε σε κατασκευής γεωργικών μηχανημάτων, μετονομασθέν σε "Uzina Tractorul Brașov".

Η εκβιομηχάνιση επιταχύνθηκε την Κομμουνιστική περίοδο με ιδιαίτερη έμφαση στη βαριά βιομηχανία, προσελκύοντας πολλούς εργάτες από άλλα μέρη της χώρας. Η βαριά βιομηχανία εξακολουθεί να κυριαρχεί, περιλαμβανομένης της "Roman", που κατασκευάζει φορτηγά MAN AG, καθώς και φορτηγά και λεωφορεία εγχώριου σχεδιασμού. Παρά το γεγονός ότι η βιομηχανική βάση έχει μειωθεί κατά τα τελευταία χρόνια το Μπρασόβ εξακολουθεί να είναι τόπος κατασκευής υδραυλικών μεταδόσεων, εξαρτημάτων αυτοκινήτων, ρουλεμάν, ελικόπτερων (στο γειτονικό χώρο της IAR στο Γκίμπαβ), οικοδομικών υλικών, εργαλείων, έπιπλων, υφασμάτων και παπουτσιών. Υπάρχει επίσης μια μεγάλη ζυθοποιία.
Δημογραφικά
Ιστορικός πληθυσμός του Μπρασόβ
Ετος Πληθυσμός %±
1890 30,781 —
1900 34,511[1] 12.1%
1910 απογραφή 41,056 18.9%
1930 απογραφή 59,232 44.2%
1948 απογραφή 82,984 40%
1965 εκτίμηση 140,500[2] 69.3%
1975 εκτίμηση 206,156[3] 46.7%
1983 εκτίμηση 331,240[4] 60.6%
1992 απογραφή 323,736 −2.2%
2002 απογραφή 284,596 −12%
2011 απογραφή 253,200 −11.0%

Το Μπρασόβ έχει συνολικό πληθυσμό 253.200 (2011 απογραφή). Η εθνική του σύνθεση είναι :

Ρουμάνοι: 208.019 (91,3%)
Ούγγροι: 16.172 (7,1%)
Γερμανοί: 1.079 (0,5%)
Ρομά: 916 (0,4%)
Αλλες εθνικότητες: 1.037 (0,7%)

Το 2005 δημιουργήθηκε η μητροπολιτική περιοχή του Μπρασόβ, που με τις γύρω του κοινότητες είχε 369.896 κατοίκους το 2011.
Εκπαίδευση
Πανεπιστήμια

Πανεπιστήμιο Τρανσυλβανίας του Μπρασόβ
Πανεπιστήμιο Γκεόργκε Μπαριτίου
Πανεπιστήμιο Σπίρου Χαρέτ
Πανεπιστήμιο Δημήτριου Καντεμίρη
Academia Fortelor Aeriene Henri Coanda
Fundatia Univ. Sf. Apostoli Petru si Pavel
Universitatea Sextil Puscariu
Universitatea Romano Canadiana

Τουρισμός
Θέα προς το παλιό φρούριο
Ποϊάνα Μπρασόβ, υποψήφιο για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων του 2020
Κάστρο Μπραν, σε άμεση γειτνίαση με το Μπρασόβ
Λευκός Πύργος με το Ορος Τάμπα στο βάθος
Θέα προς την Πιάτσα Σφατουλούι και τη Μαύρη Εκκλησία

Με την κεντρική του θέση το Μπρασόβ αποτελεί κατάλληλη θέση για την εξερεύνηση της Ρουμανίας και οι αποστάσεις προς αρκετούς τουριστικούς προορισμούς (μεταξύ αυτών οι ακτές της Μαύρης Θάλασσας, τα μοναστήρια στη βόρεια Μολδαβία και οι ξύλινες εκκλησίες του Μαραμούρες) είναι παρόμοιες. Είναι επίσης η μεγαλύτερη πόλη σε μια περιοχή ορεινών θερέτρων. Η παλιά πόλη είναι πολύ καλά διατηρημένη και μπορεί να φανεί καλύτερα παίρνοντας το τελεφερίκ προς την κορυφή του βουνού Tάμπα.

Οι θερμοκρασίες από το Μάιο ως το Σεπτέμβριο κυμαίνονται γύρω στους 23 °C. επωφελείται από μια χειμερινή τουριστική σεζόν επικεντρώνεται σε χειμερινά σπορ και άλλες δραστηριότητες. Το Μπρασόβ επωφελείται από τη χειμερινή τουριστική σεζόν που επικεντρώνεται σε χειμερινά σπορ και άλλες δραστηριότητες. Η Ποϊάνα Μπρασόβ είναι το δημοφιλέστερο Ρουμανικό χιονοδρομικό κέντρο και σημαντικό τουριστικό κέντρο που προτιμάται από πολλούς τουρίστες από άλλα Ευρωπαϊκά κράτη.

Η πόλη έχει επίσης αρκετά εστιατόρια με τοπική καθώς και διεθνή κουζίνα (π.χ. Ουγγρική και Κινέζικη). μερικά από αυτά βρίσκονται στο κέντρο της πόλης.
Αξιοθέατα

Biserica Neagră ("Η Μαύρη Εκκλησία"), διάσημο Γοτθικό μνημείο - το κτίριο χρονολογείται από το 1477, όταν αντικατέστησε παλιότερη εκκλησία (που κατεδαφίστηκε το 1385). Πήρε ο όνομά της όταν μαυρίστηκε από τον καπνό της μεγάλης πυρκαγιάς του 1689.
Casa Sfatului ("Το παλιό δημαρχείο"). Η διοίκηση του Μπρασόβ στεγαζόταν εδώ για πάνω από 500 χρόνια.
Biserica Sf. Nicolae (Εκκλησία Αγίου Νικολάου), αναγόμενη στο 14ο αιώνα.
Το Πρώτο Ρουμανικό σχολείο, ένα μουσείο με το πρώτο ρουμανικό τυπογραφείο και με πολλές άλλες πρωτιές.
Ο Δρόμος του Σχοινιού, ο στενότερος δρόμος στη Ρουμανία
Σέι, η ιστορική Βουλγαρική αλλά στη συνέχεια Ρουμανική συνοικία, έξω από την παλιά τοιχισμένη πόλη
Πύλη Αικατερίνης, η μόνη αυθεντική πύλη της πόλης που σώζεται από τα μεσαιωνικά χρόνια
Πύλη Σέι, δίπλα στην Πύλη της Αικατερίνης, χτισμένη το 1827.
Η Ορθόδοξη εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, χτισμένη το 1896.
Muzeul Prima Carte Românească, μουσείο που εκθέτει τα πρώτα βιβλία που τυπώθηκαν στη Ρουμανική γλώσσα
Τάμπα, μικρό βουνό στο μέσο της πόλης (900m υψόμετρο), αξιοθέατο κοντά στο κέντρο της παλιάς πόλης.
Το "Φρούριο της Ακρόπολης του Μπρασόβ" - Cetățuia Brașovului
Το γειτονικό Κάστρο Μπραν, που προσελκύει πολλούς λάτρεις του Δράκουλα και συχνά αλλά λανθασμένα λέγεται ότι υπήρξε η κατοικία του Βλαντ του Ανασκολοπιστή
Ποϊάνα Μπρασόβ, κυρίως χιονοδρομικό κέντρο αλλά και αξιοθέατο
Φρούριο Ρίσνοβ, πάνω από την ομώνυμη γειτονική πόλη, αποκαταστημένο αγροτικό φρούριο
Οχυρωμένη Εκκλησία Πρέιμερ, στην ομώνυμη γειτονική κωμόπολη

Αδελφοποιήσεις

Φινλανδία Τάμπερε, Φινλανδία
Γαλλία Τουρ, Γαλλία
Ουγγαρία Γκιούρ, Ουγγαρία
Ισραήλ Ρισόν Λε Ζιόν, Ισραήλ
Δανία Χόλστεμπρο, Δανία
Ιαπωνία Μουσασίνο, Ιαπωνία
Βέλγιο Γάνδη, Bέλγιο

Ηνωμένο Βασίλειο Ληντς, Ηνωμένο Βασίλειο
Λευκορωσία Μινσκ, Λευκορωσία
Ελλάδα Τρίκαλα, Ελλάδα
Ιταλία Βενάρια Ρεάλε, Italy
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής Κλίβελαντ, ΗΠΑ
Γερμανία Νυρεμβέργη, Γερμανία
Flag of Kurdistan.svg Αρμπίλ, Ιρακινό Κουρδιστάν
Αυστρία Λιντς, Αυστρία

Φωτογραφίες

Ρουμανική Εκκλησία του Μπρασόβ
Μπρασόβ του Λούντβιχ Ρόμποκ
Το Μπρασόβ τη νύχτα
Το Μπρασόβ όπως φαίνεται από το Ορος Τίμπα
Η περίφημη Χόλυγουντοειδής επιγραφή στην κορυφή του Ορους Τίμπα
Πιάτσα Σφατουλούι
Κεντρική Πλατεία του Μπρασόβ
Strada Lunga
Εργοστάσιο IAR 1940
Δημοτικό Συμβούλιο του Μπρασόβ
Δημοτικό Συμβούλιο του Μπρασόβ τη νύχτα
Πλατεία Δημοτικού Συμβούλιου του Μπρασόβ
Η Μαύρη Εκκλησία ή Biserica Neagră
Πλατεία Δημοτικού Συμβούλιου του Μπρασόβ τη νύχτα
Η Μαύρη Εκκλησία (Biserica Neagră) από το Λόφο Βάρτε
Η Biserica Neagră από το Λόφο Βάρτε
Πύλη Αικατερίνης (χτισμένη το 1559)
Εκκλησία Αγίου Νικολάου
Πλατεία Δημοτικού Συμβούλιου από το Λόφο Βάρτε
Τείχη της Πόλης του Μπρασόβ
Το παρατηρητήριο / οχύρωση Λευκός Πύργος
Κάστρο Μπραν
Αποψη του Μπρασόβ
Τρισδιάστατη άποψη του Μπρασόβ
Ηλιοβασσίλεμα στο Μπρασόβ
Πύλη Αικατερίνης

Ανθρωποι από το Μπρασόβ

Μπάλιντ Μπάκφαρκ (1507 – 1576), Σάξονας συνθέτης και μουσικός
Μπρασαί (1899 – 1984), Ουγγρογάλλος φωτογράφος
Ντόινα Κορνέα (γ. 1929), Ρουμάνα ακτιβίστρια
Γκούσταβ Γκρέζερ (1879 – 1958), Γερμανός καλλιτέχνης
Γιοχάνες Χόντερ (1498 – 1549), Σάξονας χαρτογράφος και θεολόγος
Πέτερ Μαφάι (γ. 1949), Γερμανός μουσικός
Χανς Μάτις-Τόιτς (1884–1960), Ουγγροσάξονας καλλιτέχνης
Λιβίου-Ντίτερ Νισιπεάνου (γ. 1976), Ρουμάνος σκακιστής
Ντουμίτρου Προυναρίου (γ. 1952), ο μοναδικός Ρουμάνος αστροναύτης
Σεξτίλ Πουσκαρίου (1877–1948), Ρουμάνος γλωσσολόγος
Νικολάε Τέκλου (1839-1916), Ρουμάνος χημικός
Ιον Τσίριακ (γ. 1939), Ρουμάνος τενίστας

Παραπομπές

Encyclopædia Britannica Eleventh Edition
Dictionar Enciclopedic Roman vol.IV, Editura Politica Bucuresti, 1966 (Ρουμανικά)
Statele Lumii, Editura Stiintifica si Enciclopedica Bucuresti, 1976 (Ρουμανικά)
Statele Lumii, Editura Stiintifica si Enciclopedica Bucuresti, 1985 (Ρουμανικά)

Επαρχίες της Ρουμανίας

Χώρες της Ευρώπης

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Εγκυκλοπαίδεια Ρουμανίας

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License