.
Ο Αχαάβ είναι Βιβλικό πρόσωπο που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη. Ο Αχαάβ ήταν Βασιλιάς του Ισραήλ, γιος και διάδοχος του Αμβρί (873-854 π.Χ.), σύζυγος της Ιεζάβελ, (κόρη του Ιθεβαάλ ή Εθβαάλ Α΄ Βασιλέως των Σιδωνίων), που φέρεται ότι άρπαξε το αμπέλι του Ναβουθαί. Επίσης αναφέρεται και ως εχθρός του Προφήτη Ηλία.
Ο Αχαάβ υπό την επίδραση της συζύγου του υποστήριξε την ειδωλολατρία και καταδίωξε τους λίγους εναπομείναντες στη "πάτρια θρησκεία" του Γιαχβέ μεταξύ των οποίων και εκείνον τον προφήτη Ηλία. Ως νέα θρησκεία του κράτους του επανέφερε τη λατρεία του Βαάλ. Ανεξάρτητα αυτών ο Αχαάβ εξωράισε την νέα πρωτεύουσα του κράτους του, που ίδρυσε ο πατέρας του, την Σαμάρεια καθώς επίσης ίδρυσε και νέες πόλεις επιχειρώντας νικηφόρους πολέμους κατά του Μπεναντάντ (γιου του Άδερ). Αργότερα συμμάχησε με τους Ασσυρίους αλλά ηττήθηκε στη θέση Καρκάρ από τον Σαλμανασάρ Β΄. Αργότερα συμμαχώντας με τον Βασιλέα του Ιούδα Ιωσαφάτ επεχείρησε νέα εκστρατεία κατά της Συρίας όπου και έπεσε μαχόμενος στη "Ραμώδ Γαλαάδ".
Α΄ Βασιλέων 16:29 - 22:40.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
