.
Ο Αλφόνσος ΣΤ' της Πορτογαλίας (1643 - 1683) ήταν βασιλιάς της Πορτογαλίας κατά την περίοδο 1656-1683, δεύτερος υιός και διάδοχος του βασιλιά της Πορτογαλίας Ιωάννη Δ' και της Λουίζας του Γκουζμάν. Σε ηλικία 3 ετών προσβλήθηκε από ασθένεια που τον κατέστησε παράλυτο στο αριστερό του σώμα προκαλώντας επίσης απώλεια μνήμης. Ο πατέρας του τον έχρισε 11ο δούκα της Μπραγκάνζα και τον διαδέχθηκε σε ηλικία 13 ετών υπό την αντιβασιλεία της μητέρας του Λουίζας. Η Λουίζα πέτυχε σημαντικές επιτυχίες σε μάχες απέναντι στην Ισπανία, με αποτέλεσμα στη Συνθήκη της Λισαβόνας (1668) να πετύχει την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του πορτογαλικού βασιλείου από την Ισπανία. Εν τω μεταξύ η Σρι Λάνκα κατακτήθηκε οριστικά από τους Ολλανδούς ενώ η Λουίζα παραχώρησε τη Βομβάη στην Αγγλία ως προίκα για το γάμο της κόρης της, Κατερίνας της Μπραγκάνζα, με τον Άγγλο βασιλιά Κάρολο Β' το 1661. Με μεσολάβηση της Αγγλίας (1661) οι Κάτω Χώρες αναγνώρισαν την κατοχή της Βραζιλίας από την Πορτογαλία, σε αντάλλαγμα του ελέγχου των Ολλανδών στην Σρί Λάνκα.
Το 1662 ο κόμης του Καστέλλο Μελώρ βρήκε την ευκαιρία να αποσπάσει την εύνοια του βασιλιά κατηγορώντας την μητέρα του σε αυτόν ότι έχει στόχο να του πάρει την εξουσία και να τον στείλει εξορία. Ο Αλφόνσος πείστηκε και έκλεισε την μητέρα του σε μοναστήρι. Το 1666 παντρεύτηκε την Μαρία Φραγκίσκη του Ναμούρ, η οποία τον χώρισε την επόμενη χρονιά λόγω ανικανότητας και παντρεύτηκε τον μικρότερο αδελφό και διάδοχο του Πέτρο. Τότε ο Πέτρος προσπάθησε να πείσει το αδελφό του να του δώσει την αντιβασιλεία και τον έλεγχο της εξουσίας. Ο Αλφόνσος αυτοεξορίστηκε για 7 χρόνια στις Αζόρες και επέστρεψε λίγο πριν το θάνατό του.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
