.
Η Μεγαρική Φιλοσοφική Σχολή, η οποία άνθισε τον 4ο αιώνα π.Χ., ιδρύθηκε από τον Ευκλείδη, μαθητή του Σωκράτη από τα Μέγαρα.
Ο Ευκλείδης, αποτολμά, με βάση τον Παρμενίδη, μία μονιστική διατύπωση περί «Αγαθού», το οποίο, σύμφωνα με εκείνον, «είναι ένα μόνον πράγμα που του δίνουμε πολλά ονόματα».[1] Επιπροσθέτως, αρνείται την ύπαρξη αυτού που είναι αντίθετο προς το «Αγαθόν».[2]
Ορισμένοι από τους διαδόχους του Ευκλείδη ανέπτυξαν τη Λογική σε τέτοιο βαθμό, ώστε να προκύψει μια νέα σχολή, γνωστή ως «Διαλεκτική Σχολή».
Παραπομπές
«ΟΥΤΟΣ ΕΝ ΤΩ ΑΓΑΘΟΝ ΑΠΕΦΑΙΝΕΤΟ ΠΟΛΛΟΙΣ ΟΝΟΜΑΣΙ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΝ, ΟΤΕ ΜΕΝ ΓΑΡ ΦΡΟΝΗΣΙΝ, ΟΤΕ ΔΕ ΘΕΟΝ, ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΙΠΑ», Διογένης Λαέρτιος 2, 106
«ΤΑ Δ’ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΙ ΑΓΑΘΩΙ ΑΝΗΙΡΕΙ, ΜΗ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΚΩΝ», Διογένης Λαέρτιος 2, 106
"Η ΜΕΓΑΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ " ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΑΜΟΥΡΗ. ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ
http://users.sch.gr/avord/MEGARIKH%20SXOLI%20FILOSOFIAS.htm
Βιβλιογραφία
Döring, Klaus: Die Megariker. Kommentierte Sammlung der Testimonien. Grüner Amsterdam 1971 (Studien zur antiken Philosophie 2), ISBN 90-6032-003-4
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
