Ο Λογικισμός (ή Λογικοκρατία) (Logicism ή Logismus) είναι η σχολή σκέψης στη φιλοσοφία των μαθηματικών, σύμφωνα με την οποία, τα μαθηματικά αποτελούν επέκταση της λογικής και επομένως μπορούν να αναχθούν σε αυτή. Η αντίληψη ότι η λογική αποτελεί τη βάση κάθε φιλοσοφικής έρευνας, έρχεται σε αντίθεση προς τον ψυχολογισμό (Psychologismus), φιλοσοφική σχολή που αποχωρίζει από του «ψυχικού» κάθε λογικό στοιχείο, αποδίδοντας σ΄ αυτό υπόσταση ανάλογη προς εκείνη των Πλατωνικών ιδεών γι αυτό και ονομάζεται Υπερβατική Σχολή.

Αφετηρία της Σχολής αυτής είναι η Καντιανή φιλοσοφία και ιδιαίτερα αυτή του Fichte και του Hegel κατά τους οποίους η Φιλοσοφία στην οποία τάσσουν την Λογική είναι επιστήμη εκ των προτέρων που με κάποια ενόραση και άμεσης πνευματικής εποπτείας στοχάζεται της αλήθειας. Κύριος ιδρυτής της Λογικοκρατίας ήταν ο Αυστριακός Μπέρναρντ Μπολτζάνο και οπαδοί αυτού ο Aloys Riehl και ο Herman Cohen, ιδρυτής της Μαρβουργείου Σχολής, καθώς και ο Παύλος Νατόρπ που δέχονται, όπως ο Παρμενίδης στην αρχαιότητα, ταύτιση του «νοείν» και του «είναι» μέσα από τις Πλατωνικές ιδέες.

Επίσης τον Λογικισμό υποστήριξαν ο Meimorg καθώς και ο ιδρυτής της Φαινομενολογικής Σχολής Edm. Husserl κατά τον οποίο η Λογική είναι επιστήμη αυτοτελής που εκ των προτέρων παρέχει τις βάσεις της επιστημονικής γνώσης με κύριο σημείο απασχόλησης την ουσία και τη σημασία αυτών παρέχοντας αντικειμενικό και απόλυτο κύρος.

Την Λογικοκρατία ή Λογικισμό αντέκρουσαν διάφοροι νεώτεροι φιλόσοφοι όπως ο Wundt, ο Jerusalem, ο Sauer κλπ υποστηρίζοντας ότι «..οι λογικές ιδέες και αξίες δεν είναι τίποτε άλλο παρά ή νοήματα που όμως δεν μπορούν να υφίστανται έξω από το χώρο των «νοούντων υποκειμένων».

Δείτε επίσης

* Λογική
* Λογικές αρχές