.
Ο εγωιστικός αναρχισμός ή αναρχο-εγωισμός, που συχνά συντομεύεται ως απλά εγωισμός, είναι μια σχολή αναρχικής σκέψης που προέρχεται από τη φιλοσοφία του Μαξ Στίρνερ, ενός φιλοσόφου του 19ου αιώνα του οποίου το «όνομα εμφανίζεται με οικεία κανονικότητα σε ιστορικά προσανατολισμένες έρευνες της αναρχικής σκέψης ως ένα από τα οι πρώτοι και πιο γνωστοί εκφραστές του ατομικιστικού αναρχισμού».[1] Ο Μαξ Στίρνερ και η φιλοσοφία του Πορτρέτο του Μαξ Στίρνερ του Φρίντριχ Ένγκελς Η φιλοσοφία του Μαξ Στίρνερ ονομάζεται συνήθως «εγωισμός». Λέει ότι ο εγωιστής απορρίπτει την επιδίωξη της αφοσίωσης σε "μια μεγάλη ιδέα, έναν καλό σκοπό, ένα δόγμα, ένα σύστημα, ένα υψηλό κάλεσμα", λέγοντας ότι ο εγωιστής δεν έχει πολιτική κλήση, αλλά μάλλον "ζει έξω" χωρίς να λαμβάνει υπόψη το " πόσο καλά ή άρρωστα μπορεί να πάει η ανθρωπότητα με αυτό».[2] Ο Στίρνερ υποστήριξε ότι ο μόνος περιορισμός στα δικαιώματα του ατόμου είναι η δύναμη κάποιου να αποκτήσει αυτό που επιθυμεί.[3] Προτείνει ότι οι πιο κοινά αποδεκτοί κοινωνικοί θεσμοί -συμπεριλαμβανομένης της έννοιας του κράτους, της ιδιοκτησίας ως δικαιώματος, των φυσικών δικαιωμάτων γενικά και της ίδιας της έννοιας της κοινωνίας- ήταν απλώς «τρίκμια» στο μυαλό. Ο Στίρνερ ήθελε «να καταργήσει όχι μόνο το κράτος αλλά και την κοινωνία ως θεσμό υπεύθυνο για τα μέλη του».[4]
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
