.
Πακιστάν
Η Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν (Ούρντου: پاکستان) είναι μια χώρα της Νότιας Ασίας. Βρίσκεται στην περιοχή όπου ενώνονται η Νότια Ασία, η Κεντρική Ασία και η Μέση Ανατολή.[5][6] Βρέχεται από την Αραβική θάλασσα και έχει ακτογραμμή μήκους 1.046 χιλιομέτρων, και συνορεύει με το Αφγανιστάν και το Ιράν στα δυτικά, την Ινδία στα ανατολικά και την Κίνα (αυτόνομη περιοχή Ξιγιάνγκ-Ουγκούρ της Κίνας) στα βόρεια. Έχει έκταση 880.940 km² και πληθυσμό 162.508.000. Πρωτεύουσα σήμερα είναι το Ισλαμαμπάντ, ενώ παλαιότερα ήταν το Καράτσι.
Το Πακιστάν είναι η χώρα με τον έκτο μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο (121.856.000 κατ.[7], και φιλοξενεί έναν από τους μεγαλύτερους Μουσουλμανικούς πληθυσμούς παγκοσμίως. Έχει πανάρχαια ιστορία αποίκισης και πολιτισμού, που περιλαμβάνει τον Πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού. Στην περιοχή έχουν εισβάλλει κατά καιρούς Έλληνες, Πέρσες, Άραβες, Αφγανοί, Τούρκοι και Μογγόλοι. Έγινε τμήμα των Βρετανικών Ινδιών κατά το 19ο αιώνα και κήρυξε την ανεξαρτησία του το 1947. Από τότε, η χώρα χαρακτηρίζεται από περιόδους οικονομικής και στρατιωτικής ανάπτυξης, ενώ διακρίνεται για την πολιτική της αστάθεια. Είναι επίσης ιστορικά παραδοσιακός εχθρός με την Ινδία.
Το Πακιστάν είναι ομοσπονδιακή δημοκρατία αποτελούμενη από τέσσερις επαρχίες και τέσσερις ομοσπονδιακές περιοχές συν την ομοσπονδιακή περιοχή της πρωτεύουσας. Η περιοχή του Κασμίρ διεκδικείται από το Πακιστάν και την Ινδία, με αποτέλεσμα οι δυο χώρες να έχουν εμπλακεί αρκετές φορές σε ένοπλες συγκρούσεις. Το Πακιστάν είναι η μόνη μουσουλμανική από τις εννέα χώρες που κατέχουν πυρηνικά όπλα.
Ιστορία
Νόμισμα του ελληνιστικού βασιλείου που απεικονίζει τον βασιλιά Μένανδρο.
Ο ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος του Πακιστάν Μοχάμεντ Αλί Τζίνα μαζί με τον Μαχάτμα Γκάντι.
Η περιοχή του σημερινού Πακιστάν κατακτήθηκε και κατοικήθηκε κατά καιρούς από πολλά κύματα κατακτητών και μεταναστών που επηρέασαν και απορροφήθηκαν από ντόπιους λαούς. Διάφορες αυτοκρατορίες έχουν συμπεριλάβει τα εδάφη του, όπως η Περσική και η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το Ινδο-ελληνικό βασίλειο που ίδρυσε στη συνέχεια ο Δημήτριος Α΄ της Βακτριανής έφτασε στο απόγειο της ακμής του υπό τον βασιλιά Μένανδρο όπου άνθησε ο ελληνο-βουδιστικός πολιτισμός. Υπάρχουν και σήμερα σημαντικά αρχαιολογικοί χώροι της περιόδου όπως στην αρχαία πόλη "Τάξιλα" (Ταξασίλα), δυτικά της σημερινής Ισλαμαμπάντ, που στην αρχαιότητα διετέλεσε σπουδαίο κέντρο μάθησης [8].
Το 712 μΧ κατακτήθηκε από τους Άραβες -οι οποίοι το χρησιμοποίησαν και ως βάση για περαιτέρω κατακτήσεις ανατολικά- και ο πληθυσμός εξισλαμίστηκε. Αργότερα συμπεριλήφθηκε μαζί με την Ινδία στην Βρετανική Αυτοκρατορία.
Το 1947 οι Βρετανοί αποχωρούν από την Ινδία, από την οποία αποσχίστηκε το καθαρά Μουσουλμανικό κράτος του Πακιστάν, το οποίο χωριζόταν σε Δυτικό και Ανατολικό τμήμα, ανάμεσα στα οποία βρίσκονταν 1.600 km ινδικού εδάφους.
Το σημερινό Πακιστάν προέκυψε μετά την αποσκίρτηση του Ανατολικού Πακιστάν και τη δημιουργία νέου κράτους (του Μπανγκλαντές) το 1971.
Γεωγραφία και κλίμα
Στο ορεινό βόρειο Πακιστάν υπάρχουν μερικά από τα ψηλότερα βουνά στον κόσμο και δύο από τους μεγαλύτερους παγετώνες εκτός των δύο Πόλων.
Τοπίο από το βόρειο Πακιστάν: η λίμνη Μαχουντάτ.
Έρημος στα νότια παράλια της χώρας.
Το Πακιστάν καταλαμβάνει επιφάνεια 803.940 τ.χλμ. - όσο η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία μαζί - πάνω σε δύο τεκτονικές πλάκες. Η ακτογραμμή του στην Αραβική Θάλασσα έχει μήκος 1.046 χιλιόμετρα. Συνορεύει στα Ν.Δ. με το Ιράν, Β.Δ. με το Αφγανιστάν, Β.Α. με την Κίνα και ανατολικά με την Ινδία.
Τα εκτεταμένα υψίπεδα στα βόρεια της χώρας περιλαμβάνουν τις οροσειρές Καρακόραμ και Παμίρ και ορισμένες από τις υψηλότερες βουνοκορφές στον κόσμο όπως το "Κ2" (8.611 μ.) και η "Νάνγκα Παρμπάτ" (8.126 μ.). Το οροπέδιο Βαλουχιστάν βρίσκεται στην ομώνυμη επαρχία ενώ στα νοτιο-δυτικά συναντάται η έρημος Θαρ. Στα σύνορα με την Ινδία παράλληλα με τον ποταμό Ινδό οι επαρχίες Πουντζάμπ και Σινδ περιλαμβάνουν μεγάλες βαλτώδεις πεδιάδες. ο Ινδός ποταμός έχει μήκος 1.609 χλμ. και οι παραπόταμοί του διασχίζουν όλη τη χώρα, από το ορεινό Κασμίρ στα Β.Δ. έως την Αραβική Θάλασσα στο νότο.
Το Πακιστάν διαιρείται σε τρεις μεγάλες γεωγραφικές περιοχές - τα υψίπεδα του Βορρά, την πεδιάδα του Ινδού ποταμού - η οποία υποδιαιρείται στις επαρχίες του Πουντζάμπ και Σινδ - και το Οροπέδιο Βαλουχιστάν. Όλα τα ποτάμια του Πακιστάν, π.χ. Σινδου, Τζέλαμ, Ράβι, Σενάμπ και Σατλέτζ έχουν τις πηγές τους στην Ινδία.
Σε γενικές γραμμές, ο καιρός έχει τέσσερις εποχές: δροσερός, ξηρός χειμώνας (πολύ κρύος στα υψίπεδα του βορρά), ζεστή, ξηρή άνοιξη από τον Μάρτιο έως τον Μάιο, βροχερό πολύ ζεστό καλοκαίρι από τον Ιούνιο έως Σεπτέμβριο (στα Ν.Δ. οι βροχοπτώσεις είναι εντονότατες). Το Πακιστάν είναι μεγάλη χώρα και ο χρόνος που οι παραπάνω "εποχές" αρχίζουν και τελειώνουν διαφέρει από τόπο σε τόπο. Οι βροχοπτώσεις διαφέρουν σε ποσότητα δραστικά από χρονιά σε χρονιά και συχνά εναλλάσσονται περίοδοι ξηρασίας και πλημμύρες.
Δημογραφία
Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009 τα 64,49 χρόνια (63,4 χρόνια οι άνδρες και 65,64 οι γυναίκες).[2]
Πόλεις
Η πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ χτίστηκε το 1960 με βάση σχέδια του ελληνικού αρχιτεκτονικού γραφείου Κωνσταντίνος Δοξιάδης.
Badshahi Mosque July 1 2005 pic32 by Ali Imran.jpg
150px|Στη Λαχόρη βρίσκονται σημαντικά μνημεία όπως το εικονιζόμενο τέμενος "Μπαντζάχι".]]Κυριότερες πόλεις του Πακιστάν (κατά πληθυσμό) είναι: Ισλαμαμπάντ, Καράτσι, Λαχόρη, Φαϊζαλαμπάντ, Ιντεραμπάντ, Μουλτάν, Πεσαβάρ, Σαργκόντα, Τζχανκ, Σουκούρ, Μπαχαβαλπούρ και Οκάρα ή Οκαρά.
Διοικητική Διαίρεση
Το Πακιστάν συγκροτείται από 4 επαρχίες, 2 περιφέρειες και 2 επικράτειες.
Ενότητα Τύπος Πρωτεύουσα
Σιντ Επαρχία Καράτσι
Μπαλουχιστάν Επαρχία Κέτα
Χάιμπερ-Παστούνχουα Επαρχία Πεσαβάρ
Πουντζάμπ Επαρχία Λαχώρη
ΟΔΠΤ1 Επικράτεια Πεσαβάρ
ΟΕΠΙ2 Επικράτεια Ισλαμαμπάντ
Αζάντ Κασμίρ Περιφέρεια Μουζαφαραμπάντ
Γκίλγκιτ-Μπαλτιστάν Περιφέρεια Γκίλγκιτ
1. Ομοσπονδιακές Διαιρέσεις των Περιοχών Τρίμπαλ. 2. Ομοσπονδιακή Επικράτεια της Πρωτευούσης Ισλαμαμπάντ
Θρησκεία
Το Πακιστάν είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε πληθυσμό μουσουλμανική χώρα στον κόσμο, καθώς και η δεύτερη μεγαλύτερη σε πληθυσμό Σιιτών παγκόσμια. Περίπου το 95% των κατοίκων του Πακιστάν είναι μουσουλμάνοι, το 75% των οποίων Σουνίτες, το 20% Σιίτες και το 2,3% Αχμαντίς, ενώ υπάρχουν αρκετές κοινότητες Σουφιστών. Αν και συνήθως οι δύο βασικές μουσουλμανικές ομάδες Σουνιτών και Σιιτών ζουν αρμονικά μεταξύ τους, περιστασιακά καταγράφονται περιστατικά βίας.
Συνολικά η διάρθρωση του πληθυσμού ως προς το θρησκευτικό δόγμα έχει ως εξής:
Ισλάμ: 173.000.000 (96% του πληθυσμού)
Ινδουισμός: 3.200.000 (1,85%)
Χριστιανισμός: 2.800.00 (1,6%)
Σιχ: περίπου 20.000 (0,001%)
Βουδισμός, Ιουδαϊσμός, Μπάχα, Ανιμισμός (σε πολύ μικρά ποσοστά)
Διακυβέρνηση
Κύριο λήμμα: Πολιτικά του Πακιστάν
Πρόεδρος του Πακιστάν είναι ο Ασίφ Αλί Ζαρντάρι που ανέλαβε την εξουσία μετά την παραίτηση του Περβέζ Μουσάραφ το 2008.
Κατά την προεκλογική εκστρατεία για τις βουλευτικές εκλογές του 2008 η χώρα συγκλονίστηκε από τη δολοφονία της αρχηγού της Αντιπολίτευσης, Μπεναζίρ Μπούτο. Η Αντιπολίτευση τελικά κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές, που διεξάχθηκαν, έπειτα από αναβολή λόγω της δολοφονίας της Μπούτο, στις 18 Φεβρουαρίου του 2008. Λίγες μέρες μετά, ανακοίνωσε ότι θα σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας.
Εκλογές
Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. Υπάρχουν έδρες για γυναίκες και μη μουσουλμάνους (ποσόστωση)[2].
Πρόεδροι του Πακιστάν
Πρόεδροι, από την ανεξαρτησία του Πακιστάν, έχουν διατελέσει οι:
Στρατηγός Ισκαντέρ Μίρζα (1956 - 1958).
Ναύαρχος Μοχάμαντ Αγιούμπ Χαν (1958 - 1969)
Στρατηγός Μοχάμαντ Γιάχια Χαν (1969 - 1971)
Ζούλφικαρ Άλι Μπούτο (1971 - 1973)
Φαϊζάλ Σόντρι (1973 - 1978)
Στρατηγός Μοχάμαντ Ζία Ουλ Χακ (1978 - 1988)
Γκουλάμ Ισάκ Χαν (1988 - 1996)
Φαρούκ Λεγκάρι (1996 - 1997
Ραφίκ Ταράρ (1997 - 1999)
Στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ (1999 - 2008)
Μουχάμαντ Μιαν Σούμρο (προσωρινός, 18 Αυγούστου 2008- 9 Σεπτεμβρίου 2008)
Ασίφ Αλί Ζαρντάρι (9 Σεπτεμβρίου 2008- σήμερα)
Μεταφορές
Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά.
Παραπομπές
↑ Government of Pakistan. "Information of Pakistan: Basic Facts". Ανακτήθηκε την 23-10-2007.
↑ 2,0 2,1 2,2 CIA World Fact Book
↑ "Area, Population, Density and Urban/Rural Proportion by Administrative Units". Population Census Organization, Government of Pakistan. Ανακτήθηκε την 13-02-2008.
↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 "World Economic Outlook Database". ΔΝΤ. Οκτώβριος 2009. Ανακτήθηκε την 18-10-2009.
↑ Encarta Encyclopedia - Pakistan
↑ Middle East Institute: Pakistan
↑ "Population Census Organization: Population Clock". Population Census Organization, Government of Pakistan. Ανακτήθηκε την 13-02-2008.
↑ Professor Dr. Ahmad Hasan Dani. "Guide to Historic Taxila". Ανακτήθηκε την 2010-01-15.
Χώρες της Ασίας Αίγυπτος1 | Αζερμπαϊτζάν | Ανατολικό Τιμόρ | Αρμενία2 | Αφγανιστάν | Βιετνάμ | Βιρμανία | Βόρεια Κορέα | Γεωργία2 | Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα | Ιαπωνία | Ινδία | Ινδονησία | Ιορδανία | Ιράκ | Ιράν | Ισραήλ | Καζακστάν | Καμπότζη | Κατάρ | Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας | Κιργιστάν | Κουβέιτ | Κύπρος2 | Λάος | Λίβανος | Μαλαισία | Μαλδίβες | Μογγολία | Μπαγκλαντές | Μπαχρέιν | Μπουτάν | Μπρουνέι | Νεπάλ | Νότια Κορέα | Ομάν | Ουζμπεκιστάν | Πακιστάν | Παλαιστίνη | Ρωσία3 | Σαουδική Αραβία | Σιγκαπούρη | Σρι Λάνκα | Συρία | Δημοκρατία της Κίνας | Ταϊλάνδη | Τατζικιστάν | Τουρκία3 | Τουρκμενιστάν | Υεμένη | Φιλιππίνες 1. Τμήμα της χώρας ανήκει στην Αφρική. 2. Συνήθως γεωγραφικά θεωρείται Ασιατική χώρα, αλλά ωστόσο για πολιτισμικούς και ιστορικούς λόγους εντάσεται συχνά στην Ευρώπη. 3. Τμήμα της χώρας ανήκει στην Ευρώπη. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License