.
Βόρεια Κορέα
Η Βόρεια Κορέα (επίσημα Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας) είναι μία χώρα της Ανατολικής Ασίας με έκταση 120.540 km² και πληθυσμό 22.665.345[1] (κατατάσσεται 47η). Καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα της Κορεατικής χερσονήσου και συνορεύει στα βόρεια με την Κίνα και νότια με τη Νότια Κορέα. Πρωτεύουσα είναι η Πιονγκγιάνγκ. Η Βόρεια Κορέα είναι ένα από τα λίγα εναπομείναντα κράτη σε παγκόσμιο επίπεδο που κυβερνώνται από σοσιαλιστικό καθεστώς. Οι κάτοικοι μιλούν Κορεατικά και στο θρήσκευμα είναι Βουδιστές. Στις 17 Δεκεμβρίου 2011 απεβίωσε ο Κιμ Γιονγκ Ιλ, ηγέτης της χώρας από το 1994. Διάδοχός του είναι ο γιος του Κιμ Γιονγκ Ουν.
Διεθνείς σχέσεις
Η Βόρεια Κορέα δεν έχει διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ. Επίσης, δεν είναι μέλος της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Ένα αξιοπερίεργο γεγονός είναι ότι οι κάτοικοι ξυπνούν κάθε πρωί μέσω μίας σειρήνας που χτυπάει σε όλες τις πόλεις[3]. Δεν υπάρχει κάποια οργανωμένη αντιστασιακή ομάδα, εντός ούτε και εκτός της χώρας και τα περισσότερα στοιχεία για τη χώρα είναι από λίγους ανθρώπους που κατάφεραν να διαφύγουν από τη χώρα και από ελάχιστους δημοσιογράφους που καταφέρνουν να ταξιδέψουν εκεί. Μια από τις βασικότερες επιδιώξεις της Βόρειας Κορέας είναι η επανένωση με το νότο, διατηρώντας το πολιτικό σύστημά της, κάτι που δεν έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής. Η μοναδική σχετική συζήτηση που έγινε ανάμεσα σε βορρά και νότο είναι για δημιουργία κοινής Ολυμπιακής Ομάδας το 2008, η οποία όμως ναυάγησε.
Σημείο τριβής της Βόρειας Κορέας με τη διεθνή κοινότητα είναι η εξέλιξη του προγράμματος κατασκευής πυρηνικών όπλων. Τα τελευταία χρόνια η χώρα συνεργάζεται με επιθεωρητές της Διεθνούς Οργάνωσης Ατομικής Ενέργειας και τον Ιούνιο του 2008 παρέδωσε στοιχεία σχετικά με το πρόγραμμα.[4] Στις 25 Μαΐου 2009 προχώρησε σε υπόγεια πυρηνική δοκιμή, προκαλώντας την αντίδραση της διεθνούς κοινότητας και την ομόφωνη καταδίκη από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.[5]
Διακυβέρνηση
Μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει ιδιαίτερες μεταρρυθμίσεις στη χώρα, με τον Κιμ Ιλ Σουνγκ να τον έχει διαδεχθεί ο γιος του, Κιμ Γιονγκ Ιλ ο οποίος απεβίωσε στις 17 Δεκεμβρίου 2011 και τον διαδέχθηκε ο γιος του, Κιμ Γιονγκ Ουν.
Το Σύνταγμα αναθεωρήθηκε για τελευταία φορά στις 28 Σεπτεμβρίου του 2009. Στο νέο σύνταγμα απαλείφονται όλες οι αναφορές στον κομμουνισμό. Για πρώτη φορά γίνεται αναφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα ενώ τονίζονταν ότι "Ανώτατος Ηγέτης" ήταν ο Κιμ Γιονγκ Ιλ.[6]
Εκλογές
Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 17 ετών και άνω.[1].
Βουλευτικές εκλογές 2009
Οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 8 Μαρτίου του 2009[7] και εξελέγησαν τα μέλη της 12ης Ανώτατης Λαϊκής Συνέλευσης[8] Η αρχική ημερομηνία για τη διεξαγωγή τους ήταν η 5η Αυγούστου του 2008[1][9], ωστόσο αναβλήθηκαν για άγνωστους λόγους. Οι αναλυτές υποθέτουν ότι αυτό σχετίζεται με τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τότε ο ηγέτης της χώρας, Κιμ Γιονγκ Ιλ.[8] Όλοι οι υποψήφιοι είναι μέλη του Δημοκρατικού Μετώπου για την Επανένωση της Πατρίδας και προεπελέγησαν από το κόμμα. Κάθε υποψήφιος διεκδίκησε την έδρα του σε μία από τις 687 εκλογικές περιφέρειες.[10][11]
Μέχρι το μεσημέρι είχε ψηφίσει το 71% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους.[12] Άνδρες και γυναίκες προσήλθαν να ψηφίσουν φορώντας κοστούμια και παραδοσιακά φορέματα (chosŏn-ot), αντίστοιχα. Το Κοινοβούλιο έχρισε στις 9 Απριλίου για τρίτη φορά ηγέτη της χώρας τον 67χρονο Κιμ Γιονγκ Ιλ, χωρίς να υπάρχει άλλος υποψήφιος.[13]
Αποτελέσματα
Λίστα Έδρες
Δημοκρατικό Μέτωπο για την Επανένωση της Πατρίδας
Κόμμα των Εργατών της Κορέας (Chŏson Rodong-dang)
Κορεατικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (Chŏson Sahoeminju-dang)
Κόμμα Τσεοντοϊστών Τσονγκού (Cheondoist Chongu Party) (Ch'ŏndogyo Ch'ŏng'u-dang)
687
Σύνολο 687
Πηγή:[10]
Δημογραφία
Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009 τα 63,81 χρόνια (61,23 χρόνια οι άνδρες και 66,53 οι γυναίκες).[1]
Οικονομία
Δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για την οικονομία της χώρας. Το 1997 υπήρξε λιμός, κάτι που ανάγκασε τη χώρα να ζητήσει για πρώτη φορά διεθνή βοήθεια, καθώς μεγάλο μέρος του πληθυσμού βρέθηκε σε κατάσταση υποσιτισμού. Η Βόρεια Κορέα θεωρείται ένα από τα πιο απομονωμένα κράτη του κόσμου, καθώς συνήθως στους πολίτες της απαγορεύεται να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, ενώ για να ταξιδέψει κάποιος εκεί θα πρέπει να περιμένει αρκετό καιρό (ειδικά αν είναι δημοσιογράφος) για να του δοθεί άδεια εισόδου. Επί παραδείγματι, ένας Έλληνας δημοσιογράφος του καναλιού MEGA, ο Σωτήρης Δανέζης, περίμενε δύο χρόνια για να πάρει άδεια εισόδου, με σκοπό να πάει να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ.[14] Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η Βόρεια Κορέα αποφάσισε να πραγματοποιήσει ένα μικρό οικονομικό άνοιγμα στο εξωτερικό[15].
Ανθρώπινα δικαιώματα
Στη Βόρεια Κορέα δεν υπάρχει οποιαδήποτε επαφή με τη Δύση και τη δυτική κουλτούρα, ενώ η μοναδική χώρα με την οποία υπάρχει αεροπορική γραμμή είναι η Κίνα. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία και τον Ο.Η.Ε., συνεχίζουν να υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι και στρατόπεδα συγκέντρωσης [16]. Παρά την πτωτική τους τάση την τελευταία δεκαετία, οι δημόσιες εκτελέσεις συνεχίζονται[17].
Πολιτισμός
Μαζικοί αγώνες του 1998 στην Πιονγιάνγκ.
Όταν η Κορέα ήταν υπό ιαπωνική κατοχή, οι Ιάπωνες αποπειράθηκαν να αφομοιωθεί πολιτιστικά η κατακτηθείσα χώρα. Αυτό ίσως εξηγεί την πολιτισμική ιδιαιτερότητα και την εμμονή στις παραδοσιακές μορφές της κορεατικής τέχνης, που ανάγουν σε χιλιάδες χρόνια πριν. Πολιτιστικά έχει να επιδείξει τους "μαζικούς αγώνες", με τα μπαλέτα του Αριράνγκ (θεαματικές χορογραφίες). Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν οικοδομηθεί μνημεία και σημαντικά κτήρια, όπως η Αψίδα του Θριάμβου (παρόμοια με εκείνη του Παρισιού, αν και λίγο μεγαλύτερη σε ύψος), το χάλκινο άγαλμα του Κιμ Ιλ Σουνγκ έξω από το Μουσείο της Κορεατικής Επανάστασης, και ξενοδοχεία, με εντυπωσιακότερο το Ριουγκιόνγκ, στην Πιονγιάνγκ, το οποίο δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη και περιλαμβάνει 105 ορόφους (αναμένεται να εγκαινιαστεί το 2012 και θα είναι το δεύτερο ψηλότερο κτήριο στον κόσμο). Πολλοί ζωγράφοι κατάγονται από τη Βόρεια Κορέα[18] και ο ίδιος ο Κιμ Ιλ Σουνγκ, στα χρόνια της αντίστασης, όταν πολεμούσε, ήταν καλλιτέχνης. Οι επαφές με τα δυτικά πολιτιστικά δρώμενα είναι ελάχιστες.
Μεταφορές
Ο υπόγειος μητροπολιτικός σιδηρόδρομος της Πιονγιάνγκ.
Το σιδηροδρομικό δίκτυο είναι αποκλειστικά τοπικό και μοναδικός φορέας λειτουργίας του είναι η Choson Cul Minzuzui Inmingonghoagug. Περιλαμβάνει 5.200 χλμ.[19]. Οι θαλάσσιες συγκοινωνίες (ποτάμιες μεταφορές) εξυπηρετούνται από πλοιάρια και στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο εμπορικός στόλος περιελάμβανε περί τα 70 πλοία. Για τις αεροπορικές μεταφορές υπάρχει το Διεθνές Αεροδρόμιο του Σουνάν, το οποίο βρίσκεται 24 χλμ. από την πρωτεύουσα και έχει δύο διαδρόμους. Εκτελούνται πτήσεις των εταιρειών Air China, από Πεκίνο για Πιονγιάνγκ, και Air Koryo από Μπανγκόκ σε Σουβαρναμπούμι, καθώς επίσης και τα δρομολόγια Πεκίνο-Πιονγιάνγκ, Τσονγκίν, Χαετζού, Χαμχούνγκ, Χαμπαρόβσκ, Μόσχα, Σαμτζιγιόν, Σενγιάνγκ, Βλαδιβοστόκ[20]
Πολύ σπάνια μπορεί κανείς να δει Ι.Χ. αυτοκίνητα, καθώς το 70% των κατοίκων χρησιμοποιούν ποδήλατα για τις μετακινήσεις τους.[21] Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.
Πηγές
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Βόρεια Κορέα CIA World Factbook
↑ Human Development Report 1998.
↑ Sami Sillanpää (2007/09/15). "The unreal world of North Korea". Helsingin Sanomat - International Edition. Ανακτήθηκε την 2008/12/11.
↑ US to ease North Korea sanctions BBC
↑ Πυρηνική έκρηξη αντιδράσεων Τα Νέα δημοσίευση 26-5-2009
↑ RTHK, 28 Σεπτεμβρίου 2009.
↑ Η Σημερινή, Εκλογές στη Βόρειο Κορέα, 8 Μαρτίου 2009.
↑ 8,0 8,1 "N Korea announces March election". BBC News. 07-01-2009.
↑ Εκλογικό ημερολόγιο
↑ 10,0 10,1 Moon, Angela (08-03-2009). "N.Korea vote may point to Kim successor". Reuters. Ανακτήθηκε την 08-03-2009.
↑ Sohn, Jie-Ae (08-03-2009). "N. Korea holds parliamentary elections". CNN. Ανακτήθηκε την 08-03-2009.
↑ Cho, Kevin (07-03-2009). "North Korea Holds Parliamentary Elections Amid Rising Tensions". Bloomberg. Ανακτήθηκε την 08-03-2009.
↑ Καθημερινή, Ηγέτης και πάλι ο Κιμ, διεργασίες για τη διαδοχή, 10 Απριλίου 2009.
↑ Η Εμπόλεμη Ζώνη στη Βόρεια Κορέα mega.tv
↑ Συλλογικό έργο, Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας, εκδ, ΔΟΜΗ, 2007, τ.13, σελ. 96.
↑ Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor (28-02-2005). "Country Reports on Human Rights Practices: Korea, Democratic People's Republic of". US Department of State. Ανακτήθηκε την 03-11-2007.
↑ Fox News, 150,000 Witness North Korea Execution of Factory Boss Whose Crime Was Making International Phone Calls, 27 Νοεμβρίου 2007.
↑ Βορειοκορεάτες ζωγράφοι
↑ Dickinson, Rob. "A Glimpse of North Korea's Railways". The International Steam Pages. Ανακτήθηκε την 04-07-2009.
↑ (Ρωσικά) Federal State Unitary Enterprise "State Air Traffic Management Corporation", Summer Air Traffic Schedule 25.03.2007 - 27.10.2007 (Airports - Russian international), 29 Μαΐου 2007, σελ. 53
↑ 70% of Households Use Bikes, The Daily NK, 30-10-2008
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επίσημος δικτυακός τόπος 2
Χώρες της Ασία Αίγυπτος1 | Αζερμπαϊτζάν | Ανατολικό Τιμόρ | Αρμενία2 | Αφγανιστάν | Βιετνάμ | Βιρμανία | Βόρεια Κορέα | Γεωργία2 | Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα | Ιαπωνία | Ινδία | Ινδονησία | Ιορδανία | Ιράκ | Ιράν | Ισραήλ | Καζακστάν | Καμπότζη | Κατάρ | Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας | Κιργιστάν | Κουβέιτ | Κύπρος2 | Λάος | Λίβανος | Μαλαισία | Μαλδίβες | Μογγολία | Μπαγκλαντές | Μπαχρέιν | Μπουτάν | Μπρουνέι | Νεπάλ | Νότια Κορέα | Ομάν | Ουζμπεκιστάν | Πακιστάν | Παλαιστίνη | Ρωσία3 | Σαουδική Αραβία | Σιγκαπούρη | Σρι Λάνκα | Συρία | Δημοκρατία της Κίνας | Ταϊλάνδη | Τατζικιστάν | Τουρκία3 | Τουρκμενιστάν | Υεμένη | Φιλιππίνες 1. Τμήμα της χώρας ανήκει στην Αφρική. 2. Συνήθως γεωγραφικά θεωρείται Ασιατική χώρα, αλλά ωστόσο για πολιτισμικούς και ιστορικούς λόγους εντάσεται συχνά στην Ευρώπη. 3. Τμήμα της χώρας ανήκει στην Ευρώπη. |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License