Βίλεμ Αϊντχόφεν

Ο Βίλεμ Αϊντχόφεν (Willem Einthoven, 21 Μαΐου 1860 - 29 Σεπτεμβρίου 1927) είναι Ολλανδός γιατρός και φυσιολόγος. Εφηύρε το πρώτο πρακτικό ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) το 1903 και γι'αυτό το λόγο παρέλαβε το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1924.[8]

Βιογραφία

Ο Αϊντχόφεν γεννήθηκε στο Σεμαράνγκ, στην Ιάβα στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες (σημερινή Ινδονησία) και ήταν γιος της Λουίζ Μαρί Ματίλντε Κάρολιν και του Γιακόμπ Αϊντχόφεν.[9] Ο πατέρας του, γιατρός, πέθανε όταν ο Βίλεμ ήταν ακόμη παιδί. Η μητέρα του επέστρεψε με τα παιδιά της στην Ολλανδία και εγκαταστάθηκαν στην Ουτρέχτη. Ο πατέρας του ήταν Εβραϊκής και Ολλανδικής καταγωγής και η μητέρα του Ολλανδικής και Ελβετικής.[10][11][12] Το 1885, ο Αϊντχόβεν παρέλαβε το πτυχίο του από το πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης. Έγινε καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Λέιντεν το 1886. Το 1902, έγινε μέλος της Βασιλικής Ολλανδικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών.[13]

Αν και ήταν γνωστό πριν από τον Αϊντχόφεν ότι η καρδιά παράγει ηλεκτρικά ρεύματα, τα όργανα της εποχής δεν ήταν αρκετά ακριβή για να μετρήσουν το φαινόμενο χωρίς την τοποθέτηση ηλεκτροδίων απευθείας πάνω στην καρδιά. Αρχίζοντας το 1901, ο Αϊντχόφεν κατασκεύασε μια σειρά πρωτότυπων χορδωτών γαλβανόμετρων, όπου χρησιμοποιούνταν λεπτές χορδές αγώγιμου καλωδίου το οποίο περνούσε ανάμεσα από ισχυρούς μαγνήτες, με αποτέλεσμα να η ίνα μετακινείται όταν περνούσε ρεύμα από αυτή. Η κίνηση αυτή αποτυπωνόταν πάνω σε κινούμενο φωτογραφικό χαρτί. Αυτή η κατασκευή, αν και όχι ιδιαίτερα φορητή, αύξησε την ευαισθησία του γαλβανόμετρου. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, οι συσκευές έγιναν όλο και πιο φορητές. Η ορολογία που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα στο ΗΚΓ προέρχεται από τον Αϊντχόφεν. Αυτός έδωσε στις διάφορες αποκλίσεις που παρατήρησε τα γράμματα P, Q, R, S και T, καθώς και το τρίγωνο του Αϊντχόβεν πήρε το όνομά του από τον Βίλεμ.

Πέθανε στις 29 Σεπτεμβρίου 1927 στο Λέιντεν της Ολλανδίας και έχει ταφεί στο νεκροταφείο του Ούχστχεστ.[14]
Παραπομπές

«Willem Einthoven». Biografisch Portaal. 04964271.
«Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Willem-Einthoven. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) SNAC. w6ks9f0t. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) Find A Grave. 150677241. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) Who Named It?. 2245. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
KNAW Past Members. PE00000117. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
«Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
«Willem Einthoven». IEEE Global History Network. IEEE. Ανακτήθηκε στις 10 August 2011.
Nederland's patriciaat 1924
The Walbeek Family from Holland:Information about Louise Marie Mathilde Carolien de Vogel. Familytreemaker.genealogy.com (1927-09-29). Retrieved on 2012-07-25.
I6359: Valcherius BOREL (dates unknown). Rootsweb.ancestry.com. Retrieved on 2012-07-25.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2435435/
«Willem Einthoven (1860 - 1927)». Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences. Ανακτήθηκε στις 21 July 2015.

Van Ditzhuijzen, Jeannette (September 9, 2005). Bijna vergeten waren ze, de rustplaatsen van roemruchte voorvaderen. Trouw (Dutch newspaper), p. 9 of supplement.

Βραβευμένοι με Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής (1901–1925)

Έμιλ Άντολφ φον Μπέρινγκ (1901) Ρόναλντ Ρος (1902) Νιλς Φίνσεν (1903) Ιβάν Πάβλοφ (1904) Ρόμπερτ Κοχ (1905) Καμίλλο Γκόλτζι \ Σαντιάγο Ραμόν ι Καχάλ (1906) Σαρλ Λουί Αλφόνς Λαβεράν (1907) Ιλιά Μέτσνικοφ \ Πάουλ Έρλιχ (1908) Έμιλ Κόχερ (1909) Άλμπρεχτ Κόσελ (1910) Άλβαρ Γκούλστραντ (1911) Αλεξίς Καρέλ (1912) Σαρλ Ρισέ (1913) Ρόμπερτ Μπάρανι (1914) Ζυλ Μπορντέ (1919) Αύγουστος Κρογκ (1920) Άρτσιμπαλντ Βίβιαν Χιλ \ Ότο Φριτς Μέγιερχοφ (1922) Φρέντερικ Μπάντινγκ \ Τζον Μακλέντ (1923) Βίλεμ Αϊντχόφεν (1924)