Ο Μαξ Όυβε (ολλανδικά: Max (Machgielis) Euwe, 20 Μαΐου 1901 – 26 Νοεμβρίου 1981) ήταν Ολλανδός σκακιστής.
Ήταν ο πέμπτος παγκόσμιος πρωταθλητής σκακιού. Γεννήθηκε στο Watergraafsmeer, που βρίσκεται λίγο έξω από το Άμστερνταμ. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, όπου αργότερα έκανε και το διδακτορικό του (1926). Ο Όυβε εκτός από μεγάλος σκακιστής και μαθηματικός, ήταν και συγγραφέας. Εξέδωσε μια ανάλυση του παιχνιδιού του σκακιού στην οποία αποδείκνυε, με τη χρήση της συχνότητας Μορς, πως τους επίσημους κανόνες που υπήρχαν, μια επίσημη παρτίδα θα μπορούσε να κρατήσει επ' άπειρον.
Ο Όυβε κέρδισε κάθε πρωτάθλημα Ολλανδίας στο οποίο συμμετείχε από το 1921 μέχρι το 1952 και επιπλέον κέρδισε και μία φορά το 1955. Σήμερα οι 12 συνολικοί του τίτλοι παραμένουν ρεκόρ. Κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του Όυβε, οι μόνοι που κατόρθωσαν να αναδειχθούν νικητές εκείνη την περίοδο, ήταν ο Σαλό Λαντάου το 1936, όταν ο Όυβε δεν συμμετείχε στο πρωτάθλημα, και ο Ζαν Χάιν Ντόνερ το 1954. Κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου σκακιστή ερασιτεχνών το 1928 με σκορ 12 στα 15.
Είχε την οικογένεια του και τη δουλειά του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συμμετέχει σε σκακιστικά τουρνουά, παρά μόνο κατά την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών. Παρόλο που με αυτό του τον τρόπο ζωής οι σκακιστικές του εμφανίσεις ήταν περιορισμένες, αυτές παρέμεναν σε εξαιρετικό επίπεδο.
Στις 15 Δεκεμβρίου 1935, μετά από 30 παρτίδες σε 13 διαφορετικές πόλεις της Ολλανδίας, σε συνολική διάρκεια 80 ημερών, ο Όυβε νίκησε τον Αλιέχιν με 15,5-14,5 και έγινε ο πέμπτος άνθρωπος που κατέκτησε ποτέ τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στο σκάκι. Παρόλο που ο Αλιέχιν βρέθηκε γρήγορα μπροστά με δύο νίκες διαφορά, ο Όυβε ανέβασε κατά πολύ την απόδοσή του μετά το 13ο παιχνίδι. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που οι σκακιστές κατά τη διάρκεια των διακοπών της παρτίδας είχαν αναλυτές να τους βοηθάνε. Πολλοί χρέωσαν τη νίκη αυτή του Όυβε στον αλκοολισμό του Αλιέχιν. Ωστόσο ο Φλορ δήλωσε ότι μάλλον η υπερβολική σιγουριά του Αλιέχιν του κόστισε τον τίτλο και όχι το αλκοόλ. Η κατάκτηση του αυτή, έδωσε μεγάλη ώθηση στην ανάπτυξη του σκακιού στην Ολλανδία.
Σε μία προσπάθεια να δώσουν ένα τέλος σε όλες τις φήμες ως αναφορά το αν ήταν δίκαιο το αποτέλεσμα του τελικού εκείνου, πολλοί από τους μετέπειτα παγκόσμιους πρωταθλητές (Σμίσλοφ, Σπάσκι, Κάρποφ και Κασπάροφ) ανάλυσαν τον αγώνα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Όυβε άξιζε απόλυτα τη νίκη. Τον τίτλο του έχασε το 1937 και πάλι από τον Αλιέχιν, ο οποίος κατά την περίοδο εκείνη είχε κόψει το ποτό (παρ'όλα αυτά αργότερα το ξανάρχισε). Αυτοί οι δύο αγώνες για τον παγκόσμιο τίτλο αποτελούν την καρδιά της σκακιστικής πορείας του Όυβε. Φυσικά έπαιξε και με πολλούς άλλους καταξιωμένους σκακιστές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αγώνας του με τον Πωλ Κέρες στην Ολλανδία το 1940, όπου έχασε με 6,5-7,5 καθώς και με τον τότε 14χρονο Φίσερ όπου από τις δύο παρτίδες κέρδισε τη μία, ενώ η δεύτερη έληξε ισόπαλη. Αργότερα έπαιξαν άλλη μία παρτίδα, στην οποία ο ώριμος τότε Φίσερ επικράτησε σχετικά εύκολα.
Στα 69 του χρόνια (1970) και μέχρι τα 77 του διετέλεσε πρόεδρος της διεθνούς σκακιστικής ομοσπονδίας (FIDE). Η προεδρία του χαρακτηρίζεται από ηθική ορθότητα και έλλειψη πολιτικής παρέμβασης. Οι σχέσεις του με την Σοβιετική Ένωση ήταν ιδιαίτερα τεταμένες, καθώς ψαλίδισε τις μέχρι τότε αυξημένες αρμοδιότητες της, λόγω της σκακιστικής της κυριαρχίας στο παγκόσμιο στερέωμα. Λόγω αυτής του της στάσης, δεν είναι λίγες οι ακραίες απόψεις, όπως αυτή του Βίκτορ Κορτσνόι, που χαρακτηρίζει τον Όυβε ως τον τελευταίο έντιμο πρόεδρο της ομοσπονδίας.
Παραπομπές
Kasparov, Garry (2003), My Great Predecessors, part II, Everyman Chess, ISBN 1-85744-342-X
Winter, Edward (editor) (2006), World Chess Champions, 0-08-024094-1, ISBN
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Παγκόσμιοι πρωταθλητές σκακιού
Παγκόσμιοι πρωταθλητές
Βίλελμ Στάινιτς (1886–1894) Εμάνουελ Λάσκερ (1894–1921) Χοσέ Ραούλ Καπαμπλάνκα (1921–1927) Αλεξάντρ Αλιέχιν (1927–1935, 1937–1946) Μαξ Όυβε (1935–1937) Μιχαήλ Μποτβίνικ (1948–1957, 1958–1960, 1961–1963) Βασίλι Σμισλόφ (1957–1958) Μιχαήλ Ταλ (1960–1961) Τιγκράν Πετροσιάν (1963–1969) Μπορίς Σπάσκι (1969–1972) Μπόμπι Φίσερ (1972–1975) Ανατόλι Κάρποφ (1975–1985) Γκάρι Κασπάροφ (1985–1993) Βλαντίμιρ Κράμνικ (2006–2007) Βισβανάθαν Άναντ (2007–2013) Μάγκνους Κάρλσεν (2013–)
Κλασικοί παγκόσμιοι πρωταθλητές
Γκάρι Κασπάροφ (1993–2000) Βλαντιμίρ Κράμνικ (2000–2006)
Παγκόσμιοι πρωταθλητές FIDE
Ανατόλι Κάρποφ (1993–1999) Αλεξάντερ Χάλιφμαν (1999–2000) Βισβανάθαν Ανάντ (2000–2002) Ρουσλάν Πονομάριοφ (2002–2004) Ρουστάμ Κασιμτζάνοφ (2004–2005) Βεσελίν Τοπάλοφ (2005–2006)
Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
WorldCat VIAF: 34456307 LCCN: n50043343 ISNI: 0000 0001 1052 8157 GND: 118685554 SELIBR: 185727 SUDOC: 026854856 BNF: cb119020110 (data) BPN: 63351242 BIBSYS: 90056530 MGP: 61173 NLA: 36549848 NKC: mzk2003209248 BNE: XX919781
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
(Γαλλικά) BNF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119020110. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
MacTutor History of Mathematics archive. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2017.
«Machgielis Euwe». Biografisch Portaal. 63351242.
(Αγγλικά) SNAC. w66v5x3q. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) Discogs. 3943001. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
(Γαλλικά) BNF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119020110. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
