Ο Λούκας Αχτσέλινκ (φλαμανδικά: Lucas Achtschellinck (εναλλακτικές γραφές του επωνύμου του: Achtschellincks, Achtschellinckx, Achtschellincx, Aghtschellinx) (βαπτ. 16 Ιανουαρίου 1626 – ταφή 12 Μαΐου 1699) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος τοπίων.[1]
Βιογραφία
Γεννήθηκε στις Βρυξέλλες και ήταν πιθανόν εγγονός του τοπιογράφου Λούκας Αχτσέλινγκ. Καταγράφηκε στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά των Βρυξελλών στις 26 Οκτωβρίου 1639 ως μαθητής του Πίτερ φαν ντερ Μπορχτ.[1] Ο βιογράφος του 17ου αιώνα Κορνέλις ντε Μπι αναφέρει ότι ο Αχτσέλινκ σπούδασε επίσης με τον εκ Βρυξελλών τοπιογράφο Λοντεβάικ ντε Φάντερ (Lodewijk de Vadder), αλλά αυτό δεν επιβεβαιώνεται από τα αρχεία της Συντεχνίας.[2] Ο Αχτσέλινκ πιθανόν ταξίδεψε στο εξωτερικό όταν ολοκλήρωσε τη μαθητεία του, καθώς έγινε "Δάσκαλος" στη Συντεχνία μόνον το 1657. Στις 13 Μαρτίου 1674 νυμφεύτηκε την Άννα Παράις (Anna Parys) και το 1687 έγινε "διάκονος" στη Συντεχνία των Βρυξελλών. Απεβίωσε στις Βρυξέλλες.[1]
Είχε πολλούς μαθητές, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγεται ο Τέομπαλντ Μιχάου (Theobald Michau).[1]
Έργο
Τοπίο με αμμόλοφους
Δεν υπάρχουν υπογεγραμμένα ή τεκμηριωμένα έργα του Αχτσέλινκ, αν και υπάρχει ένα έργο του με μονόγραμμα στο μουσείο "Fondation Custodia".[3] Υπάρχει ένας αριθμός πινάκων με τοπία με σαφή στυλιστική σχέση, οι οποίοι και του αποδίδονται. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ύφους του είναι οι ευρείες πινελιές, ειδικότερα στην απεικόνιση δρόμων, κρασπέδων και δένδρων. Ομοίως, η λεπτή ασημόχρωμη διαβάθμιση φωτός και σκιάς στους κορμούς των δένδρων, και ειδικότερα των σημύδων, είναι επαναλαμβανόμενο χαρακτηριστικό του στυλ του σε πίνακες που του αποδίδονται.[4] Ήταν οπαδός του ύφους του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς στην τοπιογραφία και επηρεάστηκε, επίσης, από τον Ζακ ντ'Αρτουά. Ζωγράφισε μεγάλες δασωμένες σκηνές για εκκλησίες και μοναστήρια, στις οποίες αργότερα προστέθηκαν, από άλλους ζωγράφους, βιβλικές μορφές και γεγονότα. Ο Αχτσέλινκ ζωγράφιζε τα τοπία σε πολλά έργα του ζωγράφου Γκασπάρ ντε Κράγιερ (1582–1669) από την Αμβέρσα.
Οι ηγετικές μορφές στην τοπιογραφία των Βρυξελλών, εκείνη την εποχή, ήταν, εκτός από τον Αχτσέλινκ, ο υποτιθέμενος δάσκαλός του Λοντεβάικ ντε Φάντερ (1605–1655) και ο Ζακ ντ'Αρτουά[5] Συλλογικά και οι τρεις τους αναφέρονται ως "ζωγράφοι του Δάσους Zoniënwoud" (δάσος στο νοτιοανατολικό άκρο των Βρυξελλών).
Φιλοτέχνησε, επίσης, και σχέδια (cartoons) για τα εργαστήρια ταπισερί των Βρυξελλών.[6]
Παραπομπές
Lucas Achtschellinck στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Dutch)
Hans Devisscher. "Lodewijk de Vadder" Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford University Press. Web. 20 Jul. 2014
Lucas Achtschellinck, Dune landscape
Lucas Achtschellinck, Boslandschap at vlaamsekunstcollectie (Dutch)
Lowys de Vadder biography in: Arnold Houbraken, De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen, 1718 (Dutch)
Guy Delmarcel, Flemish Tapestry from the 15th to the 18th Century, Lannoo Uitgeverij, 1 Jan, 1999, p. 314
Περαιτέρω ανάγνωση
Allgemeine Deutsche Biographie - online version
Δείτε επίσης
Κατάλογος Φλαμανδών ζωγράφων
Φλαμανδική ζωγραφική
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
