Ο Λουί ντε Κωλλερύ (Louis de Caullery[4] (περ. 1580 - 1621) ήταν Γαλλοφλαμανδός ζωγράφος, πρωτοπόρος στην απεικόνιση του είδους ζωγραφικής που αποκλήθηκε "ζωγραφική της χαρούμενης συντροφιάς". Εντάσσεται στη φλαμανδική σχολή ζωγραφικής του 17ου αιώνα.
Βιογραφία
Σύμφωνα με το Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης, ο καλλιτέχνης γεννήθηκε στο χωριό Κωλερύ, κοντά στο Καμπραί,[5] (ολλανδικά: Κάμεραικ (Kamerijk)), απ' όπου προέρχεται και το όνομά του. Αυτό είναι πιθανόν, καθώς η σύζυγός του Μαρία Άντριενσενς (Maria Adriaenssens)[6] και τα παιδιά τους κληρονόμησαν κάποιες γαίες εκεί μετά τον θάνατό του.[5] Ελάχιστα είναι γνωστά για τον πρώιμο βίο του. Αναφέρεται για πρώτη φορά το 1593 στην Αμβέρσα[7] Ήταν μαθητής του Γιόος ντε Μόμπερ κατά την περίοδο 1593-1594[8] και του Φρανς Φράνκεν Ι και συμμαθητής με τον Φρανς Φράνκεν ΙΙ, ο οποίος ειδικευόταν σε πίνακες μικρού και μεσαίου μεγέθους και μετέβη στην Ιταλία όταν ήταν νέος, πιθανόν με τον Κωλλερύ.[7] Στο RKD δεν αναφέρεται ταξίδι του στην Ιταλία, αν και ο σύγχρονός του και ζωγράφος από το Καμπραί Βενσάν Μαλό πραγματοποίησε του ταξίδι, το οποίο αποτελούσε ένα είδος τελετουργίας για τους σοβαρούς καλλιτέχνες. Η χρονολογία μετάβασής του, αν πήγε, είναι άγνωστη, ωστόσο σύμφωνα με το Μουσείο του Μετς διέμεινε στη Ρώμη για άγνωστο χρονικό διάστημα,[7] και από το έργο του φαίνεται ότι επισκέφθηκε και τη Βενετία και τη Φλωρεντία, καθώς απεικονίζει σκηνές από αυτές τις πόλεις. Το 1602 γίνεται "Δάσκαλος" στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Αμβέρσας.[5]
Ο Κωλλερύ στράφηκε προς τη θεματολογία της καθημερινής ζωής και ζωγράφισε ποικιλία σκηνών: Καρναβάλι στον πάγο, πυροτεχνήματα, ταυρομαχίες, αλληγορίες και συναθροίσεις ανθρώπων σύμφωνα με τη Σχολή του Φονταινεμπλώ. Ζωγράφισε, επίσης, τοπία, στα οποία είναι εμφανής η επιρροή του δασκάλου του Γιόος ντε Μόμπερ. Σημαντικές είναι και οι απεικονίσεις Αυλικών ακολούθων, τόσο σε κλειστούς χώρους όσο και σε κήπους. Ζωγράφισε, επίσης, και ορισμένα έργα με θρησκευτικά θέματα, όπως Η Σταύρωση (σήμερα στο Μουσείο Πράδο της Μαδρίτης, που ήταν τόσο επιτυχημένη, ώστε δημιούργησε και αρκετά αντίγραφά της.[8]
Οι μορφές του διατηρούν κάποια ομοιότητα με αυτές του Ιερώνυμου Φράνκεν ΙΙ, ειδικά στις εκφράσεις του προσώπου και του χρώματος των ματιών, αν και οι μορφές του Κωλλερύ είναι εμφανώς στερεότυπες. Η διάταξη των μορφών του είναι πολύ προσεκτικά σχεδιασμένη και η ομαδοποίηση των μορφών σε διακριτές ομάδες είναι χαρακτηριστικό της τέχνης του. Χρησιμοποιεί ενδιάμεσους τόνους γήινων αποχρώσεων και ώχρας, ερυθρό της Βουργουνδίας καθώς και το λεγόμενο "πράσινο του Βερονέζε". Οι αρχιτεκτονικές του απεικονίσεις έχουν τέτοια χωρική διάταξη, ώστε να θυμίζουν τον Φρέντεμαν ντε Φρις (Vredeman de Vries), του οποίου υπήρξε οπαδός[5] και του Χέντρικ φαν Στέινβαϊκ (Hendrick van Steenwijck). Η συνεργασία του με άλλους καλλιτέχνες, όπως ο Άμπελ Χρίμμερ (Abel Grimmer) και ορισμένα στερεότυπα, συχνά προκαλούν συγχύσεις ως προς την απόδοση έργων, με τους Φρανς Φράνκεν ΙΙ, Κέρστιεν ντε Κέουνινκ (Kerstiaen de Keunink) ή Άντονι φαν ντε Φέλντε.[8]
Ο ντε Κωλλερύ απεβίωσε το 1621 στην Αμβέρσα[6] και τα έξοδα της κηδείας του κατέβαλε η Συντεχνία του Αγίου Λουκά.
Φωτοθήκη
Έργα του Λουί ντε Κωλλερύ
Κομψή συντροφιά δειπνεί και παίζει μουσική σε κήπο. Λάδι σε μουσαμά, 52,9 × 83,3 εκ.
Αλληγορία των πέντε αισθήσεων. Μουσείο Καμπραί
Η Σεμίραμις κυνηγά τον λέοντα στις πύλες της Βαβυλώνας. Λάδι σε μουσαμά, Μουσείο Φαμπρ, Μονπελιέ
Θέα του Καπιτωλίου, Ρώμη. Λάδι σε πάνελ, 49,7 x 71 εκ.
Συντροφιά παίζει μουσική σε κήπο. Λάδι σε ξύλο 40 x 54,6 εκ.
Η Σταύρωση, λάδι σε ξύλο, 75 x 56 εκ. Μουσείο Πράδο
Βάκχος, Αφροδίτη και Δήμητρα με θνητούς στον κήπο του έρωτα. Λάδι σε πάνελ, 54,5 x 74 εκ. , Ρέικσμουζεουμ, Άμστερνταμ
Δείτε επίσης
Κατάλογος Φλαμανδών ζωγράφων
Παραπομπές
Athenaeum. 10244. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Web umenia. 1536. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
RKDartists. rkd.nl/explore/artists/15992. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017.
Αναγράφεται επίσης ως Caulery, Louis de, Coulery, Louis de, De Caullery, Louis, Callory, Lodewyk de, Caullery, Louis De, Louis De Caullery, Caulery, Louis De, Coulery, Louis De, σύμφωνα με την Βάση δεδομένων Ιδρύματος Γκεττύ
Louis de Caullery στο RKD
[johnnyvanhaeften.com/media/blog/Caullery-vp4667.pdf Johnny van Haeften Gallery (pdf)]
Monique SARY et Henri TRIBOUT de MOREMBERT, UN TABLEAU DE LOUIS DE CAULLERY AU MUSÉE DE METZ, Μουσείο του Μετς
Μουσείο Πράδο: Caulery, Louis de
Βιβλιογραφία
Hans Vlieghe, Arte y arquitectura flamenca, 1585-1700, Madrid, Cátedra, 2000, ISBN 84-376-1842-8
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
