Ο Λαμπέρ Λομπάρ (γαλλικά: Lambert Lombard, 1505 ή 1506 - Αύγουστος 1566) ήταν γαλλόφωνος Φλαμανδός ζωγράφος, αρχιτέκτονας, νομισματολόγος και ανθρωπιστής της εποχής της Αναγέννησης. Ανήκε στην ομάδα εκείνη των καλλιτεχνών που επιζητούσαν να αναβιώσουν τη φλαμανδική ζωγραφική στρεφόμενοι από την παλαιότερη τέχνη στις καινοτομίες της ιταλικής Αναγέννησης. Εν τούτοις, λόγω της εκπαίδευσής του στη φλαμανδική σχολή, αφοιμοίωσε με δυσκολία τα πρότυπά του και παρήγαγε μια "διστακτική" μορφή τέχνης, η οποία ήταν περισσότερο ακαδημαϊκού ύφους και ψυχρότητας.[7]
The Miracle of the Loaves and Fishes
The Miracle of the Loaves and Fishes (detail)
The Miracle of the Loaves and Fishes (detail)
The miracle of the headless Saint Denis walking around
Βίος
Ο Λομπάρ γεννήθηκε στη Λιέγη (γαλλόφωνη περιοχή της Βαλλωνίας στο σημερινό Βέλγιο) το 1505 ή, το αργότερο, το 1506. Η χρονολογία του 1505 προέρχεται από τον Λουί Αμπρύ (Louis Abry, 1643-1720), έναν από τους παλαιότερους βιογράφους του Λαμπέρ στη Λιέγη, ο οποίος φαίνεται να συνέλεξε όλες τις γραπτές ή προφορικές μαρτυρίες που τον αφορούσαν. Επιπλέον, επιβεβαιώνεται από το πορτρέτο του, που αποτελούσε την προμετωπίδα της βιογραφίας του Λομπάρ από τον Λαμψόνιους, χαρακτικό που κατασκευάστηκε το 1561, στο οποίο αναγράφεται η έκφραση "Aetatis 55" (ηλικίας 55 [ετών]).[8] Πατέρας του Λαμπέρ ήταν ο Γκρεγκουάρ Λομπάρ, αστός κάτοικος της Λιέγης, ο οποίος είχε νυμφευτεί τη θυγατέρα του Λεονάρ ντε Σαρ (Léonard de Sart). Η οικογένεια κατοικούσε έξω από την πύλη Αβρουά (porte d'Avroy), μια ανεξάρτητη συνοικία της πόλης. Ο νεαρός Λαμπέρ ήταν έξυπνος και έδειξε από μικρός κλίση στις τέχνες και ιδιαίτερα στη ζωγραφική, την οποία επέλεξε ως επάγγελμα. Δεν είναι γνωστό ποιος τον δίδαξε την τέχνη της ζωγραφικής. Εκείνη την εποχή, κατά την οποία η Λιέγη προσπαθούσε να συνέλθει από τις εμπόλεμες συγκρούσεις που είχαν προηγηθεί, δεν υπήρχαν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες στην πόλη. Ο Ζαν ντε Λόοζ (Jean de Looz), τον οποίο πολλοί βιογράφοι του Λομπάρ θεωρούν ως τον πρώτο του δάσκαλο, απεβίωσε το 1516, άρα είναι απίθανο να υπήρξε δάσκαλος του Λαμπέρ.[8]Ανεξάρτητα από το ποιος υπήρξε δάσκαλός του, ο Λομπάρ σημείωσε αξιόλογη πρόοδο και παράλληλα προσπάθησε να λάβει και θεωρητική μόρφωση σε θέματα εκτός τέχνης. Νυμφεύτηκε σε μικρή ηλικία και την ίδια περίπου εποχή έκανε μερικά ταξίδια. Είναι γνωστό ότι πήγε στο Μίντελμπουρχ και διέμεινε στο Βάλχερεν αρκετές φορές. Στο Μίντελμπουρχ έκανε τη γνωριμία του Γιαν Γκόσσαερτ (Γιαν Μαμπούζε), με τον οποίο συνεργάστηκε και έγινε ένα είδος μαθητή του. Γνώρισε, επίσης, και έγινε δάσκαλος του μετέπειτα διάσημου ζωγράφου Φρανς Φλόρις.
Το 1532 ονομάστηκε ζωγράφος και αρχιτέκτονας της Αυλής των ηγεμόνων της Λιέγης. Το 1537 αναχώρησε, ύστερα από εντολή του Εράρ ντε Λα Μαρκ (Érard de La Marck), πρίγκηπα-επισκόπου της Λιέγης, για τη Ρώμη[8], συνοδεύοντας τον Άγγλο Καρδινάλιο Ρέτζιναλντ Πόουλ (Reginald Pole)[9] καθώς ο ντε Λα Μαρκ του είχε αναθέσει να αγοράσει από εκεί έργα τέχνης, προκειμένου να διακοσμήσει το ανάκτορο - επισκοπείο, το οποίο και αναστήλωσε. Στη Ρώμη ο Λομπάρ διέμεινε επί δύο χρόνια και ανακάλυψε τις θαυμάσιες δημιουργίες της ιταλικής αναγεννησιακής ζωγραφικής, από τις οποίες και επηρεάστηκε στις κατοπινές του δημιουργίες. Εκεί έκανε, επίσης, τη γνωριμία του Τζόρτζιο Βαζάρι, ο οποίος τον είχε σε μεγάλη εκτίμηση, όπως φαίνεται από αυτά που γράφει στο βιβλίο του (Vasari: Milanesi VII, σελ. 589), στο οποίο τον εγκωμιάζει ως ζωγράφο και αρχιτέκτονα.[9] Επιπλέον, όπως φαίνεται από την επιστολή που απηύθυνε στον Βαζάρι στις 27 Απριλίου 1565, στην οποία εξυμνεί το βιογραφικό βιβλίο του Βαζάρι ("Vitae..."), πιστοποιεί την πίστη του στα ανθρωπιστικά ιδεώδη αλλά και παρουσιάζει τις απαρχές αυτού του τύπου της σοβαρής ιστορικής έρευνας σχετικά με την τέχνη που άρχισε να εμφανίζεται και στη βόρεια Ευρώπη και έφθασε στο αποκορύφωμά της με το βιβλίο Het Schilderboek (το βιβλίο των ζωγράφων) του Κάρελ φαν Μάντερ το 1604.[9] Έτσι, με την επιστροφή του στη Λιέγη έφερε, εκτός από έργα τέχνης, και νέες ιδέες σχετικά με την τέχνη αλλά και τη θέση ενός ζωγράφου στον κοινωνικό περίγυρο.
Οι ενάρετες γυναίκες
Φαίνεται ότι μετά την επιστροφή του δημιούργησε στη Λιέγη μεγάλο εργαστήριο, στο οποίο είχε, ως μαθητές, εκτός από τον Φρανς Φλόρις, τους Χέντρικ Χόλτζιους, Βίλλεμ Κέυ Ντομίνικους Λαμψόνιους Γιαν Ράμευ και Λαμπέρ Σουάβιους,[10] Ο Λαμψόνιους συνέγραψε αργότερα βιογραφία του Λομπάρ, Ο βίος του Λαμπέρ Λομπάρ.
Έργο
Δεν διασώζονται πολλοί πίνακές του, αντίθετα διασώθηκαν αρκετά από τα σχέδιά του. Το θεωρούμενο ως καλύτερο έργο του είναι το ρετάμπλ για τον ιερό ναό του Σαιν-Ντενί, το οποίο δημιούργησε γύρω στο 1533. Το τρίπτυχο αυτό είναι σήμερα διαχωρισμένο, το ένα τμήμα εξακολουθεί να βρίσκεται στον ναό του Σαιν-Ντενί, το δεύτερο βρίσκεται στο Μουσείο Τέχνης της Βαλλωνίας στη Λιέγη και το τρίτο στα Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου στις Βρυξέλλες. Παρά το γεγονός της "ακαδημαϊκότητας" που εμφανίζουν τα έργα του, εισήγαγε σημαντικές καινοτομίες στις Κάτω Χώρες μέσω των αναζητήσεών του στις φόρμες και στις συνθέσεις της κλασικής τέχνης. Ήταν, επίσης, ιδρυτής της πρώτης Ακαδημίας τέχνης στις Κάτω Χώρες και άσκησε σημαντικές επιδράσεις μέσω του κυριαρχικού ρόλου που προσέδωσε στην ευρυμάθεια κατά την εκπαίδευση ενός καλλιτέχνη. Άσκησε μεγάλη επιρροή στην εξέλιξη της τέχνης στη Λιέγη τον 16ο αιώνα με τον αντι-πρώιμο κλασικισμό, ο οποίος δημιούργησε παράδοση που διατηρήθηκε στη Λιέγη κατά τη διάρκεια και του επόμενου αιώνα.[7]
Δείτε επίσης
Κατάλογος Φλαμανδών ζωγράφων
Παραπομπές
XX1243828. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
RKDartists. 50682. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Biografisch Portaal. 11961602. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Γαλλικά) AGORHA. 134671. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
ArtCyclopedia. lombard_lambert. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Dictionnaire des Wallons. Γαλλική κοινότητα του Βελγίου, d:Q3151757. lombard-lambert. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Web Gallery of Art, Lambert Lombard. Ανακτήθηκε στις 12-02-2016
Jules Helbig, Biographie nationale T.XII, publiée par l'Académie royale des sciences, des lettres et des Beaux-arts de Belgique, Bruxelles, 1897
Wolfgang Stechow: Northern Renaissance Art, 1400-1600: Sources and Documents, Northwestern University Press, 1966 - 187 σσ. στο Google Books, σελίδες 41 - 42
Lambert Lombard in the RKD
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
(Γαλλικά) 2006 Lambert Lombard exposition
Lombard at World Wide Arts Resources
The Life of Lambert Lombard by Domenicus Lampsonius, original latin version (1565) on Google Books
Pieter Bruegel the Elder: Drawings and Prints, πλήρης κατάλογος του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης, στον οποίο περιλαμβάνεται υλικό για τον Λαμπέρ Λομπάρ(συμβουλευτείτε το ευρετήριο)
The engravings of Giorgio Ghisi, πλήρης κατάλογος του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης, στον οποίο περιλαμβάνεται υλικό για τον Λαμπέρ Λομπάρ(συμβουλευτείτε το ευρετήριο)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
