Ο Γιοχάννες Ντίντερικ φαν Ντερ Βάαλς (Ολλανδικά: Johannes Diderik van der Waals, 23 Νοεμβρίου 1837 - 8 Μαρτίου 1923) ήταν Ολλανδός φυσικός στον οποίο απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1910.

Βιογραφία
Πρώτα χρόνια

Ο φαν Ντερ Βάαλς γεννήθηκε στην πόλη Λάιντεν της Ολλανδίας, ο πατέρας του ήταν ο Jacobus van der Waals και η μητέρα του η Elisabeth van den Burg. Έγινε καθηγητής σε σχολείο και αργότερα του επετράπη να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του από το 1862 ως το 1865 πήρε πτυχίο στα μαθηματικά και στη φυσική. Παντρεύτηκε την Anna Magdalena Smit 1864 και είχαν τρεις κόρες (Anne Madeleine, Jacqueline Elisabeth (poet), Johanna Diderica) και έναν γιο.
Καριέρα

Το 1866 ο φαν Ντερ Βάαλς έγινε διευθυντής σε ένα σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη Χάγη. Απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα στο Λέιντεν το 1873, και το 1876 διορίστηκε ο πρώτος καθηγητής της Φυσικής στο νεοσύστατο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ.

Η διδακτορική διατριβή του φαν Ντερ Βάαλς είχε τίτλο Over de Continuïteit van den Gas- en Vloeistoftoestand (Σχετικά με τη συνέχεια των αερίων και την υγρή κατάσταση). Σε αυτή την διατριβή ανακάλυψε την εξίσωση που φέρει το όνομα του. Το έργο αυτό έδωσε ένα μοντέλο στο οποίο η υγρή και η αέρια κατάσταση μιας ουσίας εμπλέκεται μεταξύ της με έναν συνεχή τρόπο. Δείχνει ότι οι δύο καταστάσεις είναι της ίδιας φύσης. Θέτοντας την εξίσωση του δεν υπέθετε μόνο την ύπαρξη των μορίων (ήταν αμφισβητούμενη την εποχή εκείνη) αλλά και ότι έχουν πεπερασμένο μέγεθος και έλκονται μεταξύ τους.[1]
Παραπομπές

«J.D van der Waals - Biographhy». Ανακτήθηκε στις 18/4/2010.