Ο Γιαν Ασσελάιν (ολλανδικά: Jan Asselijn, περ. 1610 - 1 Οκτωβρίου 1652) ήταν Ολλανδός ζωγράφος της Χρυσής Ολλανδικής Εποχής στη ζωγραφική.
Muleteers beside an Italian Ruin
Italian landscape with shepherds in ruins
Beggars in front of a Roman Limekiln
The Breach of the Sint Anthonisdijk
Coastal Scene with Resting Riders
Italianate Landscape with a River and an Arched Bridge
Landscape with Ruins and Hunting Party
Mountainous Landscape with Traveling Herdsmen
Italian Landscape with SS. Giovanni e Paolo in Rome
Βιογραφία
Ο Ασσελάιν γεννήθηκε στη Διέππη, σε οικογένεια Γάλλων Ουγενότων, ως Ζαν Ασσελέν (Jean Asselin). Εκπαιδεύτηκε από τον Εσάιας φαν ντε Φέλντε (1587–1630) και διακρίθηκε ιδιαίτερα στην τοπιογραφία και στη ζωγραφική ζώων, αν και αποθαυμάζονται τόσο τα ιστορικά του έργα όσο και αυτά με σκηνές μάχης. Ταξίδεψε σε Γαλλία και Ιταλία και τροποποίησε το ύφος του επηρεασμένος από τον Πίτερ φαν Λερ, μέλος των Bambocianti και των Bentvueghels. Ο Νικολάες ντε Χελτ Στοκάντε και ο Ασσελάιν νυμφεύτηκαν δύο αδελφές στη Λυών το 1645, θυγατέρες του Χάουβαρτ Κόορμαν (Houwaart Koorman) από την Αμβέρσα. Σύμφωνα με τον Άρνολντ Χαουμπράκεν, έμαθε την ιστορία από τον Άμπραχαμ Χενούλς, ο οποίος με τη σειρά του την είχε μάθει από τον Λάουρενς Φρανκ, καλλιτέχνη που τότε διέμενε με τους Κόορμαν στη Λυών, μαζί με τον Άρτους Κουελλίνους. Οι γάμοι είχαν ως αποτέλεσμα να επιστρέψουν και οι δύο νεόνυμφοι καλλιτέχνες στην Ολλανδία, μετά τα ταξίδια τους.[17] Ο Ασσελάιν είχε ένα χέρι ατροφικό και ήταν μικρόσωμος, αποκτώντας έτσι το προσωνύμιο petit Jean Hollandois (ο μικρός Ολλανδός Ζαν).[17] Από το ατροφικό του χέρι μάλλον προήλθε και το προσωνύμιο (που πάντα έδιναν στα μέλη τους οι Bentvueghels), Krabbetje (μικρή δαγκάνα καβουριού)[17]
Φαίνεται ότι είχε συνδεθεί φιλικά με τον Ρέμπραντ.[18]. Στο χαρακτικό με το πορτρέτο του, που δημιούργησε ο Ρέμπραντ, ο Ασσελάιν φαίνεται σαν να στέκεται σε τρίποδο.[19] Τα χέρια του δεν απεικονίζονται. Μαθητής του διετέλεσε ο Φρεντερίκ ντε Μουσερόν, ένας άλλος ζωγράφος τοπίων με ιταλικό ύφος.[20]
Ο απειλούμενος κύκνος, ένα από τα κορυφαία έργα στο Ρέικσμουζεουμ
Ιταλικό τοπίο με ερείπια ρωμαϊκής γέφυρας και υδραγωγείου, αχρονολόγητο, λάδι σε καμβά, Ρέικσμουζεουμ
Ήταν ένας από τους πρώτους Ολλανδούς καλλιτέχνες που εισήγαγε έναν νέο, "καθαρό" τρόπο ζωγραφικής στα τοπία, στο ύφος του Κλωντ Λορραίν[17] και το παράδειγμά του ακολούθησαν πολύ γρήγορα και άλλοι καλλιτέχνες. Οι πίνακες του Ασσελάιν έχαιραν μεγάλης εκτίμησης στο Άμστερνταμ και αρκετοί από αυτούς βρίσκονται σήμερα στα μουσεία της πόλης. Εικοσιτέσσερις πίνακες που έφτιαξε στην Ιταλία έγιναν και χαρακτικά.[21]
Ένας από τους πίνακές του, ο απειλούμενος κύκνος, ο οποίος απεικονίζει έναν κύκνο να υπερασπίζεται με επιθετικό τρόπο τη φωλιά του, έγινε σύμβολο της εθνικής αντίστασης, αν και είναι άγνωστο αν ο Ασσελάιν είχε παρόμοιο σκοπό.[22] Ιδιαίτερα θεωρείται ως απεικόνιση του Γιόχαν ντε Βιττ, εμβληματικής πολιτικής φυσιογνωμίας της εποχής.[23] Ορισμένες αναγραφές προστέθηκαν από κατοπινούς ιδιοκτήτες του πίνακα και περιλαμβάνουν τη λέξη "Holland" (Ολλανδία) σε ένα από τα αβγά και "Enemy of the state" (εχθρός του κράτους) πλάι στον σκύλο που απειλεί τη φωλιά.[24] Ορισμένα τμήματα του πίνακα είναι λιγότερο ρεαλιστικά από τον κύκνο, όπως τα σύννεφα που κρέμονται χαμηλά, ο σκύλος και τα πεπλατυσμένα αβγά του.[24] Ο πίνακας χρονολογείται τη δεκαετία του 1640.[23] Θεωρείται το πλέον διάσημο έργο του Ασσελάινref name=Nash>Nash, J.M. (1972). The Age of Rembrandt and Vermeer. Holt, Rinehart and Winston, σελ. 241. ISBN 0-03-091870-7.</ref> και ήταν ένα από τα πρώτα έργα που απέκτησε το Ρέικσμουζεουμ.[25]
Για πολύ καιρό ο πίνακας Τα τείχη της πόλης τον χειμώνα του Βίλλεμ Σέλλινκς θεωρούνταν ως έργο του Ασσελάιν, μέχρις ότου ο πίνακας αποκατασταθεί και να αποκαλυφθεί έτσι το μονόγραμμα του πραγματικού δημιουργού.[26]
Φωτοθήκη
Επίθεση ιππικού κατά τη δύση. Στο μέσον γονατισμένος άνδρας με μουσκέτο βάλλει κατά επερχόμενου σε άσπρο άλογο ιππέα.
Το St. Anthonisdijk (ανάχωμα του Αγίου Αντωνίου) θραύεται στο Houtewael κατά τη νύκτα της 5–6 Μαρτίου 1651
Φυγή στη Αίγυπτο, 1640
Παραπομπές
«Jan Asselijn». (Ολλανδικά) Digital Library for Dutch Literature. asse026.
«Jan Asselyn». (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 1329.
(Αγγλικά, Bokmål, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 77f9dd7d-b106-40c5-b9b9-2e1e5df8239e. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) SNAC. w6md2bvn. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Athenaeum. 7341. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Γαλλικά) AGORHA. 7752. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Biografisch Portaal. 51617869. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Biografisch Portaal. 25989892. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=1329. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2018.
rkd.nl/en/explore/artists/2761. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2018.
Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου. 11858. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Μουσείο Σταίντελ. asselijn-jan. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
«Museo Nacional del Prado» ca872691-ead7-4031-bb89-ca384fb69193. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
ECARTICO. 636. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Union List of Artist Names. 13 Νοεμβρίου 2017. 500017296. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2018.
artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016.
Jan Asselyn biography in De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen (1718) by Arnold Houbraken, courtesy of the Digital library for Dutch literature
Nash, J.M. (1972), 'The Age of Rembrandt and Vermeer, Holt, Rinehart and Winston, σελ. 241. ISBN 0-03-091870-7
«DomainMarket.com, The world's best brand new brands». DomainMarket.com, The world's best brand new brands.
Haak, Bob (1984). The Golden Age. New York: Harry N. Abrams, σελ. 471. ISBN 0-8109-0956-1.
Chisholm 1911.
Clark, Kenneth (1977). Animals and Man. New York: William Morrow and Company, σελ. 98. ISBN 0-688-03200-1.
Keyes, George S.. Donahue Kuretsky, Susan. Rüger, Axel. Wheelock, Jr., Arthur K. (2004). Masters of Dutch Painting. The Detroit Institute of Arts, σελ. 114. ISBN 1-904832-04-0.
«The Threatened Swan: Symbolism». Rijksmuseum Amsterdam. Ανακτήθηκε στις 2009-01-12.
«Rijksmuseum Amsterdam». Holland (2009-2010) Art Cities. Nederlands Bureau voor Toerisme & Congressen (NBTC). Ανακτήθηκε στις 2009-02-09.
Haak (1984), p. 473.
Πηγές
Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Asselijn, Hans» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 2 (11η έκδοση) Cambridge University Press
Δείτε επίσης
Ζωγραφική της ολλανδικής Χρυσής Εποχής
Κατάλογος Ολλανδών ζωγράφων
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ο Γιαν Ασσελάιν στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License