Ο Χάικε Κάμερλιν Όνες (Heike Kamerlingh Onnes, 21 Σεπτεμβρίου 1853 - 21 Φεβρουαρίου 1926) ήταν Ολλανδός φυσικός και νομπελίστας ο οποίος πρωτοπόρησε σε μεθόδους κατάψυξης και διερεύνησε πως συμπεριφέρονται τα υλικά όταν ψύχονται σε θερμοκρασίες κοντά στο απόλυτο μηδέν. Αυτό οδήγησε στην ανακάλυψη της υπεραγωγιμότητας δηλαδή σε μερικά υλικά η ηλεκτρική αντίσταση χάνεται σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες
Βιογραφία
Πρώτα χρόνια
Ο Κάμερλιν γεννήθηκε στο Χρόνινγκεν της Ολλανδίας. Ο πατέρας του ο Harm Kamerlingh Onnes, ήταν ιδιοκτήτης εργοστασίου. Η μητέρα του ήταν η Anna Gerdina, κόρη ενός αρχιτέκτονα.[10]
Το 1870, ο Κάμερλιν φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Γκρόνινγκεν. Σπούδασε υπό τον Ρόμπερτ Μπούνσεν και Γκούσταβ Κίρχοφ στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης από το 1871 ως το 1873. Και πάλι στο Γκρόνινγκεν, απέκτησε το μάστερ του το 1878 και το διδακτορικό του το 1879. Η διατριβή του έφερε τον τίτλο «Nieuwe bewijzen voor de aswenteling aarde der" (μετ. Νέες αποδείξεις για την περιστροφή της γής). Από το 1878 έως το 1882 ήταν βοηθός του Johannes Bosscha διευθυντή του Πολυτεχνείου Ντελφτ.[10]
Πανεπιστήμιο του Λέιντεν
Από το 1882 έως και το 1923 ο Κάμερλιν ήταν καθηγητής της πειραματικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν. Το 1904 ίδρυσε ένα πολύ μεγάλο εργαστήριο κρυογονικής και κάλεσε άλλους ερευνητές στον τόπο, που τον έκανε να χαίρει μεγάλης εκτίμησης από την επιστημονική κοινότητα. Το 1908, έγινε ο πρώτος φυσικός που υγροποίησε το ήλιο. Χρησιμοποιώντας το φαινόμενο Τζάουλ - Τόμσον χαμήλωσε την θερμοκρασία σε λιγότερο από τον ένα βαθμό πάνω από το απόλυτο μηδέν, φτάνοντας τα 0,9 Κ. Εκείνη την εποχή ήταν η πιο κρύα θερμοκρασία στη Γη. Ο αρχικός εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα, φυλάσσεται στο μουσείο Boerhaave στο Λέιντεν.[10]
Οικογένεια
Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Αντριάνα Βιλχελμίνα Ελισάβετ Μπιτζλεβαντ (μ. 1887) και είχε ένα παιδί με όνομα Άλμπερτ.
Υπεραγωγιμότητα
Ο Κάμερλιν Όνες έκανε (το 1911) ηλεκτρική ανάλυση σε καθαρά μέταλλα (υδράργυρος, κασσίτερος και μόλυβδος) σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Ορισμένοι, όπως ο Λόρδος Κέλβιν, πίστευαν ότι τα ηλεκτρόνια ρέουν μέσω ενός αγωγού, θα φτάσουμε σε πλήρη στασιμότητα, ή με άλλα λόγια, αντίσταση των μετάλλων θα γίνει άπειρη στο απόλυτο μηδέν. Άλλοι, συμπεριλαμβανομένων του Κάμερλιν Όνες, θεώρησαν ότι ηλεκτρική αντίσταση ενός αγωγού θα μειώνεται σταθερά και μέχρι το μηδέν. Ο Augustus Matthiessen επεσήμανε ότι όταν μειώνεται η θερμοκρασία, η αγωγιμότητα των μετάλλων συνήθως βελτιώνεται δηλαδή η ηλεκτρική αντίσταση μειώνεται με μείωση της θερμοκρασίας.
Ο Κάμερλιν Όνες έλαβε ευρεία αναγνώριση για το έργο του, συμπεριλαμβανομένου το 1913 το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την (κατά τα λεγόμενα της επιτροπής) «για τις έρευνες στις ιδιότητες της ύλης σε χαμηλές θερμοκρασίες, οι οποίες οδήγησαν στην παραγωγή του υγρού ήλιου».
Κληρονομία
Ορισμένα από τα εργαλεία που επινόησε για τα πειράματά του μπορεί ακόμη κανείς να τα δει στο Μουσείο Boerhaave στο Λέιντεν. Η συσκευή που χρησιμοποιήθηκε για την υγροποίηση του ήλιου εκτίθεται στο λόμπι του τμήματος Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Λέιντε, ενώ το εργαστήριο χαμηλής θερμοκρασίας ονομάστηκε προς τιμήν του. Ο μαθητής και διάδοχός του ως διευθυντής του εργαστηρίου, Βίλεμ Χέντρικ Κέσσομ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που κατάφερε να στερεοποιήσει το ήλιο, το 1926.
Το φαινόμενο Όνες ονομάστηκε προς τιμή του. Ο κρατήρας Κάμερλιν Όνες στην Σελήνη ονομάστηκε προς τιμήν του.
Τιμητικές διακρίσεις και βραβεία
Μετάλλιο Matteucci (1910)
Μετάλλιο Rumford (1912)
Βραβείο Νόμπελ Φυσικής (1913)
Επιλεγμένες εκδόσεις
Kamerlingh Onnes, H., "Nieuwe bewijzen voor de aswenteling der aarde." Ph.D. dissertation. Groningen, Netherlands, 1879.
Kamerlingh Onnes, H., "Algemeene theorie der vloeistoffen." Amsterdam Akad. Verhandl; 21, 1881.
Kamerlingh Onnes, H., "On the Cryogenic Laboratory at Leyden and on the Production of Very Low Temperature." Comm. Phys. Lab. Univ. Leiden; 14, 1894.
Kamerlingh Onnes, H., "Théorie générale de l'état fluide." Haarlem Arch. Neerl.; 30, 1896.
Kamerlingh Onnes, H., "The Superconductivity of Mercury." Comm. Phys. Lab. Univ. Leiden; Nos. 122 and 124, 1911.
Kamerlingh Onnes, H., "On the Lowest Temperature Yet Obtained." Comm. Phys. Lab. Univ. Leiden; No. 159, 1922.
Παραπομπές
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
(Γαλλικά) BNF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12273374b. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
«Heike Kamerlingh Onnes». Biografisch Portaal. 04368031.
«ONNES Heike Kamerlingh». Comité des travaux historiques et scientifiques. 117260.
«Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Heike-Kamerlingh-Onnes. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
(Αγγλικά) SNAC. w6wh3rmc. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
KNAW Past Members. PE00001186. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
«Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
«Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015.
«Heike Kamerlingh Onnes - Biography». nobelprize.org. Ανακτήθηκε στις 30/04/2010.
Βραβευμένοι με Νόμπελ Φυσικής (1901-1925)
(1901) Ρέντγκεν (1902) Ζέεµαν, Λόρεντζ (1903) Μπεκερέλ, Μαρία Κιουρί, Πιερ Κιουρί (1904) Στρατ (1905) Λέναρντ (1906) Τόμσον (1907) Μάικελσον (1908) Λίπμαν (1909) Μαρκόνι, Μπράουν (1910) Βαν Ντερ Βάαλς (1911) Βίεν (1912) Νταλέν (1913) Κάμερλιν (1914) Λάουε (1915) Ο. Χ. Μπραγκ, Ο. Λ. Μπραγκ (1917) Μπάρκλα (1918) Πλανκ (1919) Σταρκ (1920) Γκιγιόμ (1921) Αϊνστάιν (1922) Μπορ (1923) Μίλλικαν (1924) Καρλ Σίγκμπαν (1925) Φρανκ, Χερτζ
Υπόλοιπες περίοδοι: (1926–1950) | (1951–1975) | (1976–2000) | (2001–σήμερα)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
