Ο Χιλλις φαν Κόνινξλοο (φλαμανδικά: Gillis van Coninxloo,[2] 24 Ιανουαρίου 1544 - Ιανουάριος 1607) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, ο οποίος διαδραμάτισε σοβαρό ρόλο στην εξέλιξη της τοπιογραφίας στη ζωγραφική της βόρειας Ευρώπης στις απαρχές του 17ου αιώνα. Πέρασε τα είκοσι τελευταία χρόνια της ζωής του στο εξωτερικό, πρώτα στη Γερμανία και αργότερα στην Ολλανδική Δημοκρατία.[3]
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Αμβέρσα και σπούδασε ζωγραφική με τους Πίτερ Κούκε φαν Ελστ, Λένερτ Κρους και Χίλλις Μόστερτ. Πραγματοποίησε ένα ταξίδι στη Γαλλία με την ολοκλήρωση των σπουδών του και επιστρέφοντας έγινε μέλος στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Αμβέρσας το 1570. Εργάστηκε στην πόλη μέχρι το 1585, οπότε η Αμβέρσα καταλήφθηκε από τους Ισπανούς, οπότε και την εγκατέλειψε. Αρχικά πήγε στο Μίντελμπουρχ και, το 1587, έφυγε για το Φράνκενταλ στο κρατίδιο Ρηνανία-Παλατινάτο της Γερμανίας, όπου δραστηριοποιήθηκε ως το 1595. Στη συνέχεια μετακόμισε στο Άμστερνταμ, όπου απεβίωσε το 1607.[3]
Είχε πολλούς μαθητές, ανάμεσα στους οποίους ήταν οι Πίτερ Μπρίγκελ ο νεότερος, Χόβερτ Χόβερτς φαν Άρνχεμ, Βίλλεμ φαν ντερ Μπούντελ, Χίλλις φαν Κόνινξλοο ΙΙΙ, Γιόνας φαν Μέρλε, Χέρκουλες Σέγκερς και Ζαν φαν ντε Βάιεν].[3]
Έργο
Ο Κόνινξλοο κατατάσσεται ως ένας από τους σημαντικότερους Φλαμανδούς τοπιογράφους των αρχών του 17ου αιώνα. Άσκησε έντονη επίδραση στους Γιαν Μπρίγκελ τον πρεσβύτερο, Πίτερ Σάουμπρουκ, Ρούλαντ Σάβεραϊ και άλλους Φλαμανδούς και Ολλανδούς τοπιογράφους εκείνης της περιόδου.
Τα πρώτα του τοπία ήταν παραλλαγές της τεχνοτροπίες του Μανιερισμού του Βορρά της καθιερωμένης "παγκόσμιας τοπιογραφίας", μέσω κοντινών πλάνων δένδρων τα οποία ήδη αποκρύπτουν την πανοραμική θέα. Εκκινώντας κατά τι δεκαετία του 1590 ο Κόνινξλοο εισήγαγε νέα προσέγγιση στη Φλαμανδική τοπιογραφία, με κοντινές απόψεις δασών που θυμίζουν τον Άλμπρεχτ Άλτντορφερ και τη Σχολή του Δούναβη, έναν αιώνα προγενέστερη, που σχεδόν αποκλείει τις μακρινές απόψεις. Ενώ τα παλαιότερα δασικά τοπία χρησιμοποιούσαν το δάσος ως παρασκήνιο ανθρώπινων δραστηριοτήτων, ο Κόνινξλοο έθεσε το δάσος ως κύριο θέμα, περιλαμβάνοντας μικρές ανθρώπινες μορφές σε περίτεχνες λεπτομερείς συνθέσεις με δένδρα σε υπερβολικά μεγάλη κλίμακα. Το Δασικό τοπίο του 1598 (σήμερα στη Συλλογή Λίχτενσταϊν) είναι το πρώτο το έργο στο οποίο υιοθετεί αυτή την προσέγγιση ως τα άκρα: Ο ουρανός είναι ορατός μόνον ανάμεσα σε μερικά ανοίγματα στα κλαδιά και μια μοναδική ανθρώπινη μορφή πλαγιάζει κάτω από ένα δένδρο.[4] Ο πίνακας αυτός επιτυγχάνει μεγάλη ένταση και ατμοσφαιρική ποιότητα μέσω των λεπτών αποχρώσεων του καφέ και του πράσινου και την τονισμένη χρήση του φωτός.[5]
Κατά την παραμονή του στο Φράνκενταλ από το 1588 ως το 1595 επηρέασε ορισμένους απόδημους Φλαμανδούς τοπιογράφους, οι οποίοι σήμερα αναφέρονται συλλογικά ως "η Σχολή του Φράνκενταλ". Ο ιστορικός τέχνης του 17ου αιώνα Κάρελ φαν Μάντερ ανέφερε τον Κόνινξλοο στο Schilder-boeck του, αναγράφοντας ότι ο δάσκαλός του Πίτερ Κούκε φαν Ελστ ήταν εξάδελφός του και ότι "δεν γνώριζε εκείνη την εποχή καλύτερο τοπιογράφο και παρατήρησε ότι πολλοί στην Ολλανδία ακολουθούσαν τον ύφος του".[4]
Το έργο του διαδόθηκε στη Ολλανδία μέσω των σχεδιασμάτων του για μεγάλης κλίμακας χαρακτικά, τα οποία κατασκεύασαν οι απόδημοι χαράκτες Νικολάες ντε Μπράουν και Γιαν φαν Λόντερσεϊλ, οι οποίοι τύπωνα τα χαρακτικά τους στην Ολλανδική Δημοκρατία.[6]
Φωτοθήκη
Έργα του Χίλλις φαν Κόνινξλοο
Τοπίο με την Αφροδίτη και τον Άδωνι, δεκαετία 1580, Μουσείο Τέχνης Κλίβελαντ
Ορεινό τοπίο, 1595-1605, λάδι σε χαλκό, 22 × 28,5 cm, Μουσείο Μπόιμανς - φαν Μπέουνινγκεν, Ρόττερνταμ
Δασικό τοπίο, λάδι σε πάνελ, Μουσείο Λίχτενσταϊν
Τοπίο με τη Λητώ και χωρικούς, λάδι σε μουσαμά, 143,5 x 240 cm, Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη
Τοπίο με την κρίση του Πάρι, λάδι σε πάνελ, 127 x 185 cm, Εθνικό Μουσείο Δυτικής Τέχνης, Τόκιο
Ορεινό τοπίο με κοιλάδα και τον Προφήτη Ωσηέ, υδατογραφία σε περγαμηνή, 19,5 x 28,7 cm, Μουσείο Μάγερ φαν ντερ Μπεργκ, Αμβέρσα
Τοπίο με τον Ηλία να τρέφεται από κοράκια, λάδι σε πάνελ, 115 × 178 cm, Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου, Βρυξέλλες
Τοπίο, λάδι σε χαλκό, 24 x 19 cm, Μουσείο Πράδο, Μαδρίτη
Παραπομπές
rkd.nl/en/explore/artists/17954. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2017.
Σήμερα αναφέρεται ως Gillis van Coninxloo II, παλαιότερα αναφερόταν ως Gillis van Coninxloo III
Gillis van Coninxloo στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Dutch)
Vlieghe, 175-176
Gillis van Coninxloo, Forest Landscape, 1598, at the Liechtenstein Collection
Larry Silver, Peasant Scenes and Landscapes: The Rise of Pictorial Genres in the Antwerp Art Market, University of Pennsylvania Press, 2012, p. 164-165
Πηγές
Vlieghe, H. (1998). Flemish art and architecture, 1585-1700. Yale University Press Pelican history of art. New Haven: Yale University Press. ISBN 0300070381
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Web Gallery of Art: Biography of Gillis van Coninxloo
Web Gallery of Art: Paintings by Gillis van Coninxloo
Gillis van Coninxloo on Artcyclopedia
Pieter Bruegel the Elder: Drawings and Prints, a full text exhibition catalog from The Metropolitan Museum of Art, which includes material on Gillis van Coninxloo (see index)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
