Οι Travis είναι Σκωτσέζικο εναλλακτικό ροκ συγκρότημα από τη Γλασκώβη, που αποτελείται από τους Φραν Χίλι (φωνή, κιθάρα, πιάνο), Ντάγκι Πέιν (μπάσο, δεύτερα φωνητικά), Άντι Ντάνλοπ (πρώτη κιθάρα, μπάντζο, πλήκτρα, δεύτερα φωνητικά) και Νηλ Πρίμροουζ (τύμπανα, κρουστά). Το όνομά τους, το εμπνεύστηκαν από τον κύριο χαρακτήρα της ταινίας Paris, Texas του Βιμ Βέντερς.
Στους Travis έχει απονεμηθεί δύο φορές το βραβείο του Βρετανικού συγκροτήματος της χρονιάς στα ετήσια BRIT awards, ενώ το 2000 το άλμπουμ τους The Man Who κατέκτησε το βραβείο για το Βρετανικό άλμπουμ της χρονιάς. Γενικά, θεωρείται πως οι Travis προετοίμασαν το έδαφος για μεταγενέστερα Βρετανικά συγκροτήματα όπως οι Coldplay, οι Keane και οι Snow Patrol. Έχουν κυκλοφορήσει επτά στούντιο άλμπουμ, με πρώτο το Good Feeling του 1997. Το τελευταίο τους άλμπουμ, με τίτλο Where You Stand, κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2013, και έφτασε στην τρίτη θέση των Βρετανικών τσάρτς.
Ιστορία
Η δημιουργία και τα πρώτα χρόνια (1990-1995)
Ο Ντάγκι Πέιν
Το σχήμα που μετεξελίχθηκε στους Travis αρχικά λεγόταν Running Red. Δημιουργήθηκε από τα αδέρφια Κρις και Τζέοφ Μάρτυν. Ο Άντι Ντάνλοπ, σχολικός φίλος τους, μπήκε στο συγκρότημα σαν κιθαρίστας, ενώ σύντομα προστέθηκε και ο Νηλ Πρίμροουζ στα τύμπανα. Το σχήμα ολοκληρώθηκε με την Κάθριν Μάξγουελ στα φωνητικά και μετονομάστηκε σε Glass Onion (Glass Onion ήταν το όνομα ενός τραγουδιού των Beatles). Μετά την αποχώρηση της Κάθριν, την άνοιξη του 1991, έψαξαν για νέο τραγουδιστή. Μέσω του Πρίμροουζ βρήκαν τον Φραν Χίλι, ο οποίος τότε ήταν σπουδαστής καλών τεχνών και δεν είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα με την μουσική. Ο Χίλι μπήκε στο συγκρότημα μετά από μια ακρόαση. Αυτό έγινε τον καιρό που ο Χίλι γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Γλασκώβης, το φθινόπωρο του 1991. Δύο χρόνια αργότερα, αφού έγινε η επιλογή του μουσικού τους στυλ, ο Χίλι εγκατέλειψε τη σχολή του, και εμπνευσμένος από τραγουδοποιούς όπως η Τζόνι Μίτσελ, άρχισε να γράφει τραγούδια. Με τους Κρις και Τζέοφ Μάρτυν στο μπάσο και στα πλήκτρα αντίστοιχα, το 1993, το πενταμελές συγκρότημα κυκλοφόρησε το The Glass Onion EP, το οποίο περιλάμβανε τα κομμάτια Dream On, The Day Before, Free Soul και Whenever She Comes Round. Κυκλοφόρησαν 500 αντίτυπα του EP, τα οποία πρόσφατα εκτιμήθηκαν σε £1.000 το καθένα. Τελικά, το συγκρότημα μετονομάστηκε σε Travis - από το χαρακτήρα που υποδύθηκε ο Χάρι Ντιν Στάντον στην ταινία Paris, Texas του Βιμ Βέντερς.
Αργότερα, το συγκρότημα κέρδισε σε ένα διαγωνισμό ταλέντων της Music In Scotland Trust, με έπαθλο £2.000. Αποφάσισαν με αυτά τα χρήματα να ταξιδέψουν Νέα Υόρκη για να μπορέσουν να συμμετάσχουν σε ένα σεμινάριο μουσικής. Εντούτοις, δύο εβδομάδες προτού αναχωρήσουν, τα χρήματα δόθηκαν αντί για αυτούς στον κατάλογο συγκροτημάτων της Music In Scotland Trust. Όταν ήρθε στα χέρια τους ένα αντίγραφο του καταλόγου, δεν συμπεριλαμβάνονταν καν μέσα σ' αυτόν. Σε μια επίσκεψη του στη Σκωτία, ο Αμερικανός παραγωγός Νίκο Μπόλας (ο οποίος είχε συνεργαστεί για πολύ καιρό με το Νιλ Γιανγκ και τους Rolling Stones), άκουσε στο ραδιοφωνικό σταθμό Radio Scotland μια συνέντευξη των Travis, και μερικά τραγούδια τους. Το αποτέλεσμα ήταν να πάει αμέσως να στο Περθ για να τους βρει. Αργότερα ο Χίλι γι' αυτήν την συνάντηση των Travis με τον Μπόλας είπε: "Μας είπε ότι ήμασταν εντελώς άσχετοι, μας πήρε στο στούντιο για τέσσερις ημέρες, και μας δίδαξε πώς να παίζουμε κατάλληλα, σαν συγκρότημα. Ήταν μπολσεβίκος, αγενής, και τυχοδιώκτης της Νέας Υόρκης. Δεν πίστεψε στους στίχους μου, και μου είπε να γράφω ότι πιστεύω και όχι να λέω ψέματα. Ήταν μια Μαίρη Πόππινς, μας ανακάτεψε." Τρία χρόνια αργότερα, όταν οι Travis έπαιξαν στη Νέα Υόρκη και αφιέρωσαν το All I Want to Do Is Rock (το πρώτο σινγκλ του συγκροτήματος) στον Μπόλας που ήταν στο ακροατήριο, αυτός έκλαψε.
Μετά τον ξαφνικό θάνατο του παππού του, ο γεμάτος θλίψη Χίλι κλείστηκε στον εαυτό του, και δεν μιλούσε σε κανέναν. Αφού συνήλθε μετά από μια εβδομάδα, έχοντας πλέον ένα σαφές όραμα για το ποία ήθελε να είναι η κατεύθυνση της μουσικής των Travis, ο Χίλι αποσυνδέθηκε με το μάνατζμεντ του συγκροτήματος, και έκανε ατζέντη τους τον Τζέοφ Μάρτυν που μέχρι τότε έπαιζε πλήκτρα. Ταυτόχρονα αντικατέστησε τον Κρις, με τον καλύτερό του φίλο, τον Ντάγκι Πέιν – άλλον ένα σπουδαστή καλών τεχνών. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Πέιν δεν είχε ακουμπήσει ποτέ μπάσο μέχρι τότε. Ο Πέιν άρχισε να εξασκείται ασταμάτητα στο μπάσο, και δύο εβδομάδες αργότερα το συγκρότημα έπαιξε για πρώτη φορά με το σημερινό του σχήμα στο Horse Shoe Bar.
Good Feeling (1996-1998)
Οι Travis σε συναυλία, το 1997
Με τους Travis να έχουν περάσει τον τελευταίο τους χρόνο παίζοντας στο Horse Shoe Bar και στην ευρύτερη περιοχή της Γλασκώβης, ο Χίλι και ο Πέιν πήγαν στο Λονδίνο για να βρουν ένα μέρος για συναυλία, ένα μέρος για πρόβες, και ένα μάνατζερ - βρίσκοντας και τα τρία μέσα σε μια μέρα. Το συγκρότημα έδωσε την πρώτη του συναυλία στο Λονδίνο στο διάσημο Dublin Castle. Ένα ντέμο τους κατέληξε στον Άντυ ΜακΝτόναλντ, ιδιοκτήτη της Go! Discs Records και ιδρυτή της Independiente Records. Οι Travis υπόγραψαν ένα συμβόλαιο για £100.000.
Το πρώτο άλμπουμ των Travis κυκλοφόρησε το 1997, και ήταν το Good Feeling, παραγωγή του Στηβ Λάιλιγουάιτ (γνωστού από την συνεργασία του με τους U2). Το άλμπουμ αυτό είναι η πιο ροκ και δυναμική ηχογράφηση που έχει κάνει το συγκρότημα μέχρι σήμερα. Ηχογραφημένο στα θρυλικά Bearsville Studios του Woodstock στη Νέα Υόρκη, το άλμπουμ περιλαμβάνει τα σινγκλς All I Want to Do Is Rock, U16 Girls, το Tied to the 90's, Happy και More Than Us. Το Good Feeling έφθασε στον αριθμό 9 των Βρετανικών τσαρτς, αλλά χωρίς να παίζεται πολύ από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, έπεσε σχετικά γρήγορα. Αν και ανακοίνωσε την άφιξη των Travis στη Βρετανική μουσική σκηνή, έλαβε εξαιρετικά θετικές κριτικές, και ουσιαστικά διεύρυνε την βάση των θαυμαστών των Travis, πούλησε μόνο 40.000 αντίτυπα. Μετά από την κυκλοφορία του, οι Travis περιόδευσαν εκτενώς, με τις ζωντανές τους εμφανίσεις –για τις οποίες οι Travis έγιναν διάσημοι- να ενισχύουν περαιτέρω τη φήμη τους. Στις περιοδείες τους περιέλαβαν και την υποστήριξη των Oasis σε διάφορες συναυλίες στη Βρετανία, μετά από τις οποίες ο Νόελ Γκάλλαχερ δήλωσε θαυμαστής τους.
The Man Who (1999-2000)
Το 1999 οι Travis κυκλοφόρησαν το δεύτερο άλμπουμ τους, The Man Who, σε παραγωγή του Νίγκελ Γόντριτς. Το The Man Who ηχογραφήθηκε κυρίως στη Γαλλία στα Abbey Road Studios στο Λονδίνο. Αν και έφτασε στον αριθμό 7 των τσαρτς, με το ραδιόφωνο να μην παίζει ιδιαίτερα τα σινγκλς, γρήγορα έπεσε χαμηλά. Το χειρότερο ήταν ότι πολλοί κριτικοί που είχαν παινέψει το ροκ Good Feeling, απαξίωσαν πλήρως τη προσπάθεια του συγκροτήματος για στροφή σε πιο μελωδικό και μελαγχολικό ήχο (π.χ. το ΝΜΕ έγραψε "Οι Travis θα γίνουν οι καλύτεροι όταν σταματήσουν να κάνουν λυπημένες, κλασικές ηχογραφήσεις"). Εντούτοις, όταν το άλμπουμ κατρακύλησε στο νούμερο 19, αυτό σταμάτησε. Ο κόσμος άρχισε να μαθαίνει αυθόρμητα από στόμα σε στόμα το σινγκλ Why Does It Always Rain on Me? και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί άρχισαν να το παίζουν περισσότερο. Όλα αυτά αύξησαν την απήχηση και την προσοχή προς τους Travis, και το άλμπουμ άρχισε να επανέρχεται στα τσαρτς. Την ίδια χρονιά, στο Glastonbury Festival, όταν οι Travis ανέβηκαν στη σκηνή για να παίξουν το Why Does It Always Rain on Me? (που σημαίνει: Γιατί Πάντα Βρέχει Πάνω Μου;), και ενώ είχε πολλές ώρες να βρέξει, άρχισε να βρέχει με το που ακούστηκε ο πρώτος στίχος. Την επόμενη μέρα το περιστατικό γράφτηκε σε όλες τις εφημερίδες και μεταδόθηκε από την τηλεόραση. Το Why Does It Always Rain on Me? έγινε ύμνος, και γενικά άρχισε να παίζεται περισσότερο στο ραδιόφωνο αυτό και τα υπόλοιπα σινγκλς του άλμπουμ. Όλα αυτά οδήγησαν το The Man Who να ανέλθει στη θέση 1 των Βρετανικών τσαρτς. Τελικά το 2000, το άλμπουμ πήρε το Βραβείο για το καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς στα BRIT awards, και οι Travis αυτό του καλύτερου συγκροτήματος. Το περιοδικό Music Week τους απένειμε τις ίδιες τιμές, ενώ στα βραβεία Ivor Novellos, οι Travis πήραν το Βραβείο του καλύτερου τραγουδοποιού και του καλύτερου σύγχρονου τραγουδιού. Μέχρι το 2001, υπολογίζεται πως μία στις οκτώ Βρετανικές οικογένειες είχαν από ένα αντίτυπο του The Man Who. Μετά την κυκλοφορία του The Man Who οι έκαναν Travis μια εκτενή παγκόσμια περιοδεία με 237 εμφανίσεις, συμμετέχοντας στο 2000 Glastonbury, στο T in the Park, στο V Festival, και σε μια περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τους Oasis. Το μελωδικό ύφος του The Man Who σφράγισε τον σημερινό ήχο της Μπριτ ποπ και ενέπνευσε ένα νέο κύμα Βρετανικών ροκ συγκροτημάτων, όπως οι Coldplay και οι Starsailor. Ο τίτλος The Man Who προέρχεται από το βιβλίο The Man Who Mistook His Wife for a Hat του Αμερικανού νευρολόγου Όλιβερ Σάκς. Τα περισσότερα από τα τραγούδια του άλμπουμ είχαν γραφτεί πριν κυκλοφορήσει Good Feeling. Τα Writing to Reach You, The Fear, και Luv γράφτηκαν το 1995/96, ενώ τα As You Are, Turn, και She's So Strange χρονολογούνται στο 1993, την εποχή του The Glass Onion EP.
The Invisible Band (2001-2002)
Το επόμενο άλμπουμ των Travis που κυκλοφόρησε το 2001 με παραγωγό και πάλι το Νίγκελ Γκοντριτς, είχε τον τίτλο τίτλο The Invisible Band (Το Αόρατο Συγκρότημα) κάτι απεικόνιζε τη πεποίθηση του συγκροτήματος ότι η μουσική τους, είναι σημαντικότερη από το συγκρότημα που βρίσκεται πίσω από αυτήν. Συμπεριλαμβάνοντας τραγούδια όπως τα Sing (το πιο πολυπαιγμένο τραγούδι στο Βρετανικό ραδιόφωνο εκείνο το καλοκαίρι), Side, Flowers in the Window, Indefinitely, Pipe Dreams και The Cage, και ηχογραφημένο στα Ocean Way Studios στο Λος Άντζελες, το άλμπουμ κατέκτησε ξανά την θέση 1 στα Βρετανικά τσαρτς, λαμβάνοντας γενικά σημαντική αναγνώριση από του κριτικούς και παίρνοντας ξανά το Βραβείο για το καλύτερο άλμπουμ στα ετήσια BRIT awards. Βραβεύτηκε επίσης ως το καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς και στο Top of the Pops. Άσκησε επίσης επίδραση και πέρα από τον Ατλαντικό, με τη δημοτικότητα του σινγκλ Coming Around (ενός κομματιού που δεν υπήρχε στο άλμπουμ) στις Ηνωμένες Πολιτείες, να το αποδεικνύει. Την κυκλοφορία του The Invisible Band ακολούθησε και πάλι μια παγκόσμια περιοδεία.
Εντούτοις, το 2002 τα πράγματα πράγματα πήραν μια δραματική τροπή για τους Travis. Το συγκρότημα παραλίγο να διαλυθεί μετά από ένα ατύχημα που είχε ο ντράμερ Νηλ Πρίμροουζ. Ο Πρίμροουζ έπεσε με δύναμη σε μια ρηχή πισίνα στη Γαλλία –κατά την περιοδεία του συγκροτήματος, σπάζοντας το λαιμό του. Το ατύχημα ήταν πολύ σοβαρό εξαιτίας της ζημίας που έγινε στην σπονδυλική του στήλη. Επίσης εάν δεν ήταν εκεί τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, θα είχε πνίγει. Παρά τη σοβαρότητα του ατυχήματος, ο Πρίμροουζ από τότε έχει αναρρώσει πλήρως. Ο Χίλι αργότερα είπε για εκείνη την περίοδο: "Μικρές ρωγμές άρχισαν να εμφανίζονται το 2001, όταν περίπου κυκλοφόρησε το The Invisible Band. Δεν περιμέναμε το The Man Who να πάει τόσο καλά. Ήταν απότομη η συναισθηματική αλλαγή για μας. Όντας Σκωτσέζοι, είμαστε πολύ απρόθυμοι στο να γίνουμε διάσημοι αστέρες της ποπ. Είναι στο DNA μας το να μη μπορούμε να είμαστε μπρούτζινοι και επιδεικτικοί. Αλλά ξαφνικά, δεν ήμασταν πια το μικρό συγκρότημα στη Γλασκώβη. Έπρεπε απελπισμένα να ωριμάσουμε και να επαναξιολογηθούμε. Μετά από το ατύχημα του Νηλ παραλίγο να έρθει το τέλος για τους Travis -το συγκρότημα δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς ένα από τα τέσσερα μέλη- αλλά μας δόθηκε άλλη μια ευκαιρία."
12 Memories (2003)
Οι Travis προοθώντας το 12 Memories στο Τορόντο
Με τον Πρίμρουζ να έχει αναρρώσει, οι Travis ανασυγκροτήθηκαν. Πήγαν σε ένα εξοχικό σπίτι στο Κρήαρ της Δυτικής Σκωτίας, και έφτιαξαν ένα μικρό στούντιο. Για πάνω από δύο εβδομάδες, έψαξαν και τελικά βρήκαν τα εννέα τραγούδια που θα αποτελούσαν τη βάση του τέταρτου άλμπουμ τους, 12 Memories. Η παραγωγή ήταν από τους ίδιους τους Travis, καθώς και από τους Τσαντ Μπλέικ και Στηβ Όρτσαρντ. Το 12 Memories θεωρείται το πιο πολιτικοποιημένο και εσωστρεφές άλμπουμ του συγκροτήματος. Αν και αρχικά φάνηκε να ξένισε μερικούς θαυμαστές των Travis, γενικά το άλμπουμ έλαβε πολύ θετικές κριτικές (π.χ. ο Έλτον Τζον δήλωσε: "Φυσικά, έπειτα είναι οι Travis και το album τους 12 Memories. Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να κάτσετε και να το ακούσετε ολόκληρο: πραγματικά θα σας ταξιδέψει. Είναι σαν τα παλιά άλμπουμ. Είναι σαν το Revolver των Beatles. Η φωνή και οι στίχοι του Φραν Χίλι είναι γοητευτικοί και όμορφοι"). Σινγκλς όπως το Re-Offender, τα πήγαν πολύ καλά στα Βρετανικά τσαρτς, και το ίδιο το άλμπουμ έφθασε στη θέση 3. Όμως οι Travis έχασαν έδαφος στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι Coldplay ήδη είχαν σημειώσει επιτυχία. Από τα ιδιαίτερα σημεία του άλμπουμ ήταν το τραγούδι The Beautiful Occupation, ένα αντιμιλιταριστικό κομμάτι που γράφτηκε ένα χρόνο πριν την εισβολή του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου στο Ιράκ. Το Re-Offender ήταν ένα τραγούδι που μιλούσε για τη βία στο σπίτι, και το Some Sad Song (το κομμάτι μπόνους) ένα τραγούδι που ο Healy το έγραψε και το ηχογράφησε με μόνο όργανο το πιάνο. Το δημοφιλές Love Will Come Through αρχικά κυκλοφόρησε σαν "download single", για την ενίσχυση της Spinal Injuries Trust. Πολύ αργότερα, ο Χίλι είπε πως το άλμπουμ αυτό είχε να κάνει με την κατάθλιψη, και η κάθε μία από τις δώδεκα αναμνήσεις του (12 Memories πάει να πει 12 Αναμνήσεις), θα μπορούσε να είναι ένας λόγος για καταθλιπτική εμπειρία. Επίσης, αργότερα αποκαλύφθηκε πως οι Travis είχαν αποφασίσει να αργήσουν να κυκλοφορήσουν την επόμενη δισκογραφική τους δουλειά, μετά το 12 Memories.
Singles (2004-2005)
Το 2004 οι Travis ολοκλήρωσαν μια επιτυχημένη περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη, με τους Keane να ανοίγουν τις συναυλίες τους στην Βρετανία. Το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, κυκλοφόρησαν μια επιτυχημένη συλλογή με όλα τα σινγκλς τους, το Singles, όπου επίσης περιλάβανε ένα νέο σινγκλ, το Walking in the Sun και ένα κομμάτι, το The Distance, γραμμένο από τον Πέιν. Την κυκλοφορία αυτή, ακολούθησε μια σειρά από εμφανίσεις σε γνωστά κλάμπ της Βρετανίας, όπως το Cavern Club στο Λίβερπουλ, το Mean Fiddler στο Λονδίνο και το Barrowlands στη Γλασκώβη. Ενώ ήταν σε περιοδεία, έδωσαν μια σειρά από αυτοσχέδιες ακουστικές δημόσιες εμφανίσεις, συγκεντρώνοντας χρήματα για το φιλανθρωπική εφημερίδα The Big Issue. Εκτός από την περιοδεία, ήταν και οι επικεφαλής του 2005 Isle of Wight Festival και του T in the Park.
Στις 2 Ιουλίου 2005, οι Travis εμφανίστηκαν στο Live 8 στο Λονδίνο, και τέσσερις ημέρες αργότερα, στη συναυλία The Final Push στο Εδιμβούργο μπροστά σε 50.000 ανθρώπους. Οι Travis συμμετείχαν επίσης στην νέα ηχογράφηση του Do They Know It's Christmas? από το φιλανθρωπικό μουσικό σχήμα Band Aid 20 (ο Χίλι και ο φίλος του Νίγκελ Γκόντριτς παίζουν βασικούς ρόλους στους Band Aid 20). Ο Χίλι σαν μέλος της φιλανθρωπικής κίνησης Make Poverty History, έκανε δύο ταξίδια στο Σουδάν με τον οργανισμό Save the Children. Στις 13 Ιουλίου 2006, οι Travis κόλλησαν ένα γιγαντιαίο αυτοκόλλητο μπροστά στη πόρτα του σπιτιού του Βρετανού Πρωθυπουργού, Τόνι Μπλερ, που έγραφε: "Tony Blair - Some steps forward, much to do at the G8, make poverty history."
The Boy With No Name (2006-2007)
Ο Φραν Χίλι σε συναυλία των Travis στην Γλασκώβη το 2007
Οι Travis κυκλοφόρησαν το πέμπτο άλμπουμ τους, The Boy With No Name, στις 7 Μαΐου 2007. Ο Νίγκελ Γκόντριτς ήταν ο βασικός παραγωγός, με τον Μπράιαν Ήνο να έχει αναμιχθεί επίσης. Το άλμπουμ πήρε το όνομά του (Αγόρι Χωρίς Όνομα) από τον γιο του Χίλι, Κλέυ. Ο Φραν Χίλι και η σύζυγός του Νόρα δεν είχαν αποφασίσει ποιο θα ήταν το όνομα του μωρού μέχρι και μερικές βδομάδες μετά τη γέννησή του. Ο Χίλι παρομοίασε τη διαδικασία της δημιουργίας του άλμπουμ με "έξοδο από του δάσος",[1] και είπε πως το συγκρότημα είναι πλέον σε "σε ένα καλό δρόμο" αντιπαραβάλλοντας με τη σκοτεινή διάθεση που περιέβαλλε το 12 Memories. Οι κριτικές με λίγες εξαιρέσεις, σε γενικές γραμμές ήταν θετικές.
Στις 19 Ιανουαρίου, ο Κρις Μάρτιν των Coldplay υποδέχτηκε πρώτος ένα νέο τραγούδι των Travis από το The Boy With No Name, το Big Chair, στο Radio 1. Ο Μάρτιν σχολίασε: "Θα τελειώσουμε την εκπομπή με μια απίστευτη αποκλειστικότητα. Είμαστε πολύ προνομιούχοι για να το παίξουμε! Είναι ένα νέο τραγούδι απ’ το συγκρότημα Travis: το συγκρότημα πρωτοπόρησε ώστε να δημιουργηθεί το δικό μου συγκρότημα καθώς και πολλά άλλα."
Το πρώτο σινγκλ του άλμπουμ, Closer, κυκλοφόρησε στις 23 Απριλίου 2007, και έφτασε στον αριθμό 10 των τσαρτς. Στο βιντεοκλίπ του έπαιξε ο ηθοποιός και φίλος του συγκροτήματος, Μπεν Στίλλερ, τον ρόλο του προϊσταμένου ενός σούπερ-μάρκετ. Ακολούθησαν τα σινγκλ Selfish Jean και το My Eyes. Ειδικά το Selfish Jean πήγε καλά παγκοσμίως.
Την κυκλοφορία του άλμπουμ ακολούθησε μια παγκόσμια περιοδεία, που τελείωσε με μια συναυλία στην Γλασκώβη, την πατρίδα του συγκροτήματος. Κατά την διάρκεια αυτής της περιοδείας οι Travis επισκέυτηκαν για πρώτη φορά μέρη όπως το Μπουένος Άιρες της Αργεντινής και το Σαντιάγκο της Χιλής.
Ode to J. Smith (2008-2012)
Οι Travis το 2008
Μετά από μια σύντομη Βρετανική περιοδεία, κατά τη διάρκεια της οποίας οι Travis συγκέντρωσαν νέο υλικό, έγινε η ηχογράφηση του έκτου άλμπουμ τους, μέσα σε δύο μόνο βδομάδες, τον Φεβρουάριο/Μάρτιο του 2008. Για την ταχύτητα της ηχογράφησης του νέου άλμπουμ εμπνεύστηκαν την ταχύτητα και την απλότητα του Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band των Beatles.[2] Με την κυκλοφορία αυτή, το συγκρότημα πλέον αποδεσμεύτηκε με την Independiente.
Το άλμπουμ κυκλοφόρησε μέσω της δικής τους εταιρείας Red Telephone Box, με το βασικό σινγκλ Something Anything να κυκλοφορεί στις 15 Σεπτεμβρίου 2008. Δύο βδομάδες αργότερα στις 29 Σεπτεμβρίου, κυκλοφόρησε και το άλμπουμ. Οι Travis έκανε δώδεκα εμφανίσεις στη Βρετανία, από τις 22 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 8 Οκτωβρίου που συνέπεσε με την κυκλοφορία του άλμπουμ. Οι κριτικές που έλαβε το άλμπουμ ήταν πάρα πολύ θετικές, με μερικές να το αποκαλούν την καλύτερη ηχογράφηση που έκαναν ποτέ οι Travis. Το δεύτερο σινγκλ, Song To Self κυκλοφόρησε στις 5 Ιανουαρίου 2009.
Τον Δεκέμβριο του 2008, το περιοδικό Q, στην θέση 28 της λίστας με τα αγαπημένα άλμπουμ των αναγνωστών για το 2008.
Στις 19 Ιανουαρίου 2010 κυκλοφόρησε ένα ζωντανό ακουστικό άλμπουμ από τον Φραν Χίλι και τον Άντι Ντάνλοπ[3]
Το 2011 οι Travis επέστρεψαν για να ζωντανές εμφανίσεις. Έπαιξαν στο Maxidrom Festival στη Μόσχα, στο G! festival των Νησιών Φερόε και στο Rock'n Coke Festival στην Κωνσταντινούπολη. Στις 31 Οκτωβρίου, ο Χίλι έδωσε μια συναυλία στο Βερολίνο, μαζί με τον Τιμ Ράις-Όξλεϋ των Keane. Το 2012 έπαιξαν στο Sandance Festival στο Ντουμπάι, στο Norwegian Festival και στο Belladrum Festival.
Where You Stand (2013-2014)
Το 2014, στην Σιγκαπούρη
Στις 20 Μαρτίου 2013, οι Travis κυκλοφόρησαν σαν πρώτο δείγμα από το επερχόμενο άλμπουμ τους, το κομμάτι Another Guy. Στις 30 Απριλίου κυκλοφόρησε το πρώτο σινγκλ, με τίτλο Where You Stand, ενώ στις 19 Αυγούστου κυκλοφόρησε και το άλμπουμ όπου είχε τον ίδιο τίτλο. Το νέο άλμπουμ έφτασε στην τρίτη θέση των Βρετανικών τσάρτς, ενώ στην Σκωτία ήταν νούμερο 1.
Everything At Once (2015-σήμερα)
Στις 25 Νοεμβρίου 2015, οι Travis κυκλοφόρησαν το πρώτο τους σίνγκλ, με τίτλο Everything At Once, από το νέο ομώνυμο άλμπουμ τους που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2016. Στο βίντεο του κομματιου, μαζί με τα μέλη του συγκροτήματος πρωταγωνιστεί και ο Γερμανός ηθοποιός Ντάνιελ Μπρουλ[4]. Τον Ιανουάριο του 2016, κυκλοφόρησε το 3 Miles High, που αποτελεί και το δεύτερο σίνγκλ. Το βίντεο, γυρισμένο στο Βερολίνο, περιέχει και πλάνα μπροστά από το μνημείο του Έρνστ Τέλμαν.
Προσωπική κυκλοφορία
Ο τραγουδιστής των Travis, Φραν Χίλι, κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ με το τίτλο Wreckorder, τον Οκτώβριο του 2010. Η ηχογράφηση του άλμπουμ έγινε στο Βερολίνο, τη Νέα Υόρκη και το Βερμόντ, σε παραγωγή του Έμερι Ντόμπινς, ο οποίος έχει συνεργαστεί και με την Πάττι Σμιθ. Στο άλμπουμ συμμετέχουν ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ, η Νέκο Κέις και ο Τομ Χόμπντεν των Noah and the Whale.[5][6]
B-Sides, Διασκευές και Άλλοι Καλλιτέχνες
Τα B-sides των Travis, ξεπερνούν αριθμητικώς τα κομμάτια που έχουν κυκλοφορήσει σε άλμπουμς. Μερικές φορές ακόμα και το ίδιο σινγκλ κυκλοφορεί με διαφορετικά B-sides. Οι Travis έχουν κάνει επίσης διάφορες διασκευές, οι οποίες είτε έχουν ηχογραφηθεί σαν B-sides για τα σινγκλς, είτε έχουν ερμηνευτεί ζωντανά. Στα τραγούδια που έχουν διασκευάσει οι Travis, περιλαμβάνονται τα παρακάτω:
River και The Urge For Going της Τζόνι Μίτσελ
The Weight των The Band
All the Young Dudes των Mott the Hoople
Rocket Man του Έλτον Τζον
Gimme Some Truth του Τζων Λένον
Here Comes The Sun και Lovely Rita των The Beatles
Back in Black των AC/DC
Suspicious Minds του Έλβις Πρίσλεϊ
Killer Queen των Queen
Heroes του Ντείβιτν Μπάουι
Be My Baby των The Ronettes
...Baby One More Time της Μπρίτνεϊ Σπίαρς
Wichita Lineman του Τζίμυ Ουέμπ
Another Sleep Song του Γκράχαμ Νας
You're a Big Girl Now του Μπομπ Ντίλαν
Nobody Does It Better του Κάρλυ Σάιμον
Somewhere Only We Know των Keane
Lola των The Kinks
I Kissed A Girl της Κέιτι Πέρι
Thirteen των Big Star
Up the Junction, Is That Love και Pulling Mussels (From The Shell) των Squeeze
Pipes of Peace του Πωλ Μακάρτνεϋ
Psycho Killer των Talking Heads
Το συγκρότημα έχει παίξει επίσης με διάφορους καλλιτέχνες, όπως ο Πωλ Μακάρτνεϋ, ο Γκράχαμ Νας και ο Νόελ Γκάλαχερ των Oasis.
Δισκογραφία
Άλμπουμς
| Έτος | Άλμπουμ | Θέση στα τσαρτς | Πιστοποίηση της BPI | |
|---|---|---|---|---|
| Ηνωμένο Βασίλειο | Ηνωμένες Πολιτείες | |||
| 1997 | Good Feeling | 9 | - | Χρυσό |
| 1999 | The Man Who | 1 | 135 | 9x Πλατινένιο |
| 2001 | The Invisible Band | 1 | 39 | 4x Πλατινένιο |
| 2003 | 12 Memories | 3 | 41 | Πλατινένιο |
| 2007 | The Boy with No Name | 4 | 58 | Χρυσό |
| 2008 | Ode To J. Smith | 20 | 122 | |
| 2013 | Where You Stand | 3 | 100 | |
| 2016 | Everything at Once | 5 | - | |
-
Συλλογές
| Έτος | Άλμπουμ | Θέσεις στα τσαρτς |
|---|---|---|
| 2004 | Singles | 4 |
Σινγκλς
| Έτος | Τραγούδι | Θέση στα Βρετανικά Τσαρτς | Album |
|---|---|---|---|
| 1996 | All I Want to Do Is Rock | 39 | Good Feeling |
| 1997 | U16 Girls | 40 | |
| Tied to the 90's | 30 | ||
| Happy | 38 | ||
| 1998 | More Than Us | 16 | |
| 1999 | Writing to Reach You | 14 | The Man Who |
| Driftwood | 13 | ||
| Why Does It Always Rain On Me? | 10 | ||
| Turn | 8 | ||
| 2000 | Coming Around | 5 | Singles |
| 2001 | Sing | 3 | The Invisible Band |
| Side | 14 | ||
| Flowers in the Window | 18 | ||
| 2003 | Re-Offender | 7 | 12 Memories |
| 2004 | The Beautiful Occupation | 48 | |
| Love Will Come Through | 28 | ||
| Walking in the Sun | 20 | Singles | |
| 2007 | Closer | 10 | The Boy With No Name |
| Selfish Jean | 30 | ||
| My Eyes | 60 | ||
| 2008 | J. Smith | 115 | Ode to J. Smith |
| Something Anything | 113 | ||
| 2009 | Song to Self | — | |
| 2013 | Where You Stand | — | Where You Stand |
| Moving | — | ||
| Mother | — | ||
| 2015 | Everything at Once | — | Everything at Once |
| 2016 | 3 Miles High | — | |
| Magnificent Time | — | ||
| Radio Song | — |
DVD
| Έτος | DVD | Περιγραφή |
|---|---|---|
| 2002 | More Than Us | Η συναυλία των Travis μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες, στην πατρίδα τους την Γλασκώβη, στις 26 Αυγούστου 2001, καθώς και ένα μικρό ντοκιμαντέρ για το συγκρότημα. |
| 2003 | Travis at the Palace | Η συναυλία των Travis μπροστά σε ένα ακροατήριο 8.000 ανθρώπων, στο Alexandra Palace στο Λονδίνο, στις 20 Δεκεμβρίου 2003, καθώς και ένα ντοκιμαντέρ με την προετοιμασία των Travis για την συναυλία. |
| 2004 | Singles | Περιλαμβάνει τα βιντεοκλίπ των 17 σινγκλς των Travis, και διάφορα μπόνους βίντεο. |
Υποσημειώσεις
«'Travis get Closer', συνέντευξη στο stv.tv, Μάρτιος 2007». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2019.
«Fran Healy Album 6 - Blog 1». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2009.
«Travisonline». Travisonline. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2010.
"Video of the Day: Travis meet Daniel Brühl in Everything At Once"[νεκρός σύνδεσμος], nbhap.com, 26 Νεομβρίου 2015.
guardian.co.uk
http://www.clashmusic.com/news/paul-mccartney-for-travis-project
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
