Στη μουσική, η νότα (ή φθογγόσημο ή και φθόγγος), και ιδιαίτερα στο δυτικό κομμάτι της εν λόγω τέχνης, είναι μια θεμελιώδης έννοια με διπλή σημασιολογία:
Είναι τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται στη μουσική σημειογραφία για να αναπαραστήσουν το τονικό ύψος και τη διάρκεια ενός ήχου, και
οι ήχοι που χαρακτηρίζονται από ευκόλως αντιληπτό τονικό ύψος, κι επομένως μπορούν να αναπαρασταθούν με τη βοήθεια της προαναφερθείσας σημειογραφίας.
Η νότα Λα
Διπλό πεντάγραμμο των κλειδιών Σολ και Φα. Οι νότες απεικονίζονται με τις αγγλικές ονομασίες τους
Ονόματα
Σύμφωνα με τη δυτική μουσική θεωρία, υπάρχουν επτά νότες που ακούν στα ονόματα Ντο, Ρε, Μι, Φα, Σολ, Λα και Σι, ενώ οι αντίστοιχες αγγλικές ονομασίες είναι C, D, E, F, G, A και B.
Στην αντίστοιχη εικόνα με το διπλό πεντάγραμμο, στο πάνω πεντάγραμμο βρίσκεται το κλειδί του Σολ και στη γραμμή όπου ξεκινά το κλειδί, τοποθετείται η νότα Σολ, η οποία είναι η G4. Αντίστοιχα στο κάτω πεντάγραμμο το κλειδί του Φα ξεκινά από τη γραμμή που τοποθετείται η νότα Φα. Η νότα C4 που είναι η νότα Ντο4 είναι το 'μεσαίο Ντο' που δημιουργεί συνέχεια στις οκτάβες των δύο πενταγράμμων.[1] Η ένδειξη με τον αριθμό 4 δείχνει την οκτάβα που αντιστοιχεί στην 4η οκτάβα του πιάνου, και τοποθετείται συνήθως σε νότες εκτός πενταγράμμου, ώστε να γνωρίζουμε το ακριβές ύψος της νότας.[2]
Παραπομπές
«Θεωρία της Μουσικής - Πεντάγραμμο - Κλειδιά». musictheory.gr. Ανακτήθηκε στις 25-4-2016.
«Θεωρία της Μουσικής - Νότες». musictheory.gr. Ανακτήθηκε στις 25-4-2016.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
