Το κόντρα φαγκότο ανήκει στην οικογένεια των πνευστών. Παίζει μία οκτάβα χαμηλότερα από το φαγκότο και έχει συνολικό μήκος περί τα 5,9 μέτρα. Μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα χρησιμοποιείτο συνήθως σε στρατιωτικές μπάντες.
Οι συνθέτες της κλασικής εποχής το χρησιμοποίησαν σε έργα με πολλά όργανα (Χάυντν στη Δημιουργία, Μπετόβεν στην 9η Συμφωνία). Τα κόντρα φαγκότα της εποχής εκείνης ήταν τόσο "δυσκίνητα" ώστε να μην μπορούν να εκτελεστούν με αυτά κομμάτια που είχαν γραφτεί γι' αυτό το όργανο. To 19o αιώνα κατασκευάστηκαν διάφορα μοντέλα, τα οποία κρίθηκαν ανεπαρκή και δεν επιβίωσαν. Καλύτερη τύχη είχε μία κατασκευή του 1876 (Heckel), του οποίου ο ήχος θεωρήθηκε εφάμιλλος εκείνου του κανονικού φαγκότου. Μία βελτιωμένη εκδοχή του 1879 χρησιμοποιήθηκε από τον Βάγκνερ στον Πάρσιφαλ και απετέλεσε το πρότυπο για όλα τα μεταγενέστερα κόντρα φαγκότο.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
(Αγγλικά)Σχετικά με το Κόντρα φαγκότο
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
