.
Ο Τρίτων (USS Triton, SSRN/SSN-586) ήταν ένα εφοδιασμένο με ραντάρ πυρηνοκίνητο υποβρύχιο του Πολεμικού Ναυτικού των Η.Π.Α., που το 1960 έγινε το πρώτο πλεούμενο που πραγματοποίησε τον περίπλου της Γης κάτω από την επιφάνεια της θαλάσσης. Ο στόχος αυτός επιτεύχθηκε όταν διοικητής στο υποβρύχιο ήταν ο Έντουαρντ "Νεντ" Μπιτς. Ήταν επίσης το μόνο σκάφος της κλάσης του που είχε τη διάκριση να είναι το μόνο δυτικό υποβρύχιο που τροφοδοτούνταν από δύο πυρηνικούς αντιδραστήρες.
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Παραγγελία | Οκτώβριος 1955 (SCB 132) |
| Έναρξη ναυπήγησης | 29 Μαΐου 1956 |
| Καθέλκυση | 19 Αυγούστου 1958 |
| Έξοδα κατασκευής | 109.000.000 δολάρια ΗΠΑ (1959) |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 10 Νοεμβρίου 1959 |
| Παροπλισμός | 3 Μαΐου 1969 |
| Κατάληξη | Ανακυκλώθηκε |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 6.059 τόνοι στην επιφάνεια 7.898 τόνοι εν καταδύσει |
| Μήκος | 136,40 μ.[1] |
| Πλάτος | 11 μ. |
| Βύθισμα | 210 μ. επιχειρησιακά 320 μ. σύνθλιψη |
| Πρόωση | Δύο πυρηνικοί αντιδραστήρες πεπιεσμένου ύδατος (S4G) Δύο τουρμπίνες ατμού Δύο έλικες με πέντε λεπίδες |
| Ταχύτητα | 30 κόμβοι (56 χλμ/ώρα) στην επιφάνεια 27 κόμβοι (50 χλμ/ώρα) εν καταδύσει |
| Αυτονομία | Ουσιαστικά απεριόριστη |
| Πλήρωμα | 172 αξιωματικοί και στρατολογημένοι άνδρες (σε ρόλο ραδιοεντοπισμού) 159 αξιωματικοί και στρατολογημένοι άνδρες (σε επιθετικό ρόλο) |
| Οπλισμός | 6 τορπιλοσωλήνες των 553 mm Mk 60 (τέσσερις στην πλώρη, δύο στην πρύμνη) |
Ο Τρίτων ήταν το δεύτερο υποβρύχιο και το πέμπτο πλοίο του αμερικανικού ναυτικού που πήρε το όνομά του από την ελληνική θεότητα Τρίτωνα. Κατά το έτος ένταξης στην υπηρεσία (1959), ήταν το μεγαλύτερο, ισχυρότερο και πιο ακριβό υποβρύχιο που κατασκευάστηκε ποτέ, με κόστος που ανήλθε σε 109.000.000 δολάρια ΗΠΑ, χωρίς να περιλαμβάνεται το κόστος των πυρηνικών καυσίμων και αντιδραστήρων.
Επαναλαμβάνοντας, σε μία νέα εποχή, με μία νέα κινητήρια δύναμη, τον άθλο του Μαγγελάνου, το υποβρύχιο Τρίτων πραγματοποίησε τους πρώτους μήνες του 1960 το γύρο του κόσμου, εν καταδύσει, ακολουθώντας κατά προσέγγιση την πορεία του Πορτογάλου θαλασσοπόρου. Το ταξίδι άρχισε στις 16 Φεβρουαρίου του 1960 από το λιμάνι του Νέου Λονδίνου στο Κονέκτικατ των Η.Π.Α. και έληξε στο ίδιο σημείο στις 10 Μαΐου, με το Τρίτων να έχει διαπλεύσει απόσταση 26.723 ναυτικών μιλίων. Σκοπός της "Οδύσσειας" αυτής δεν ήταν μόνο ο συμβολισμός καθώς αποδείχθηκε ότι το σκάφος και το πλήρωμα μπορούσαν να αντέξουν τη δοκιμασία της πολύμηνης παραμονής στα βάθη των ωκεανών.
Αφού συμμετείχε σε επιχειρήσεις μόνο δύο χρόνια για τον σκοπό για τον οποίο σχεδιάστηκε, ο ρόλος του Τρίτων ως ραδιοεντοπιστή κατέστη άνευ αντικειμένου μετά την εισαγωγή των αεροσκαφών έγκαιρης προειδοποίησης Grumman WF-2 Tracer. Έτσι, το 1962 μετατράπηκε σε επιθετικό υποβρύχιο και το 1964 έγινε η ναυαρχίδα του Διοικητή Δυνάμεων Υποβρυχίων Ατλαντικού (COMSUBLANT). Αφοπλίστηκε το 1969 και ήταν το πρώτο αμερικανικό πυρηνικό υποβρύχιο που αποσύρθηκε από την υπηρεσία.
Μέχρι το 1993, το κύτος του υποβρυχίου ήταν αγκυροβολημένο σ' έναν κολπίσκο στο Πόρτσμουθ της Βιρτζίνια και στη συνέχεια μπήκε στο πρόγραμμα ανακύκλωσης πυρηνοκίνητων πλοίων και υποβρυχίων. Η ανακύκλωσή του ολοκληρώθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 2009.
Παραπομπές
Bernard Fitzsimons, Triton, The Illustrated Encyclopedia of 20th Century Weapons and Warfare, τ. 23, σελ. 2523 Λονδίνο: Phoebus (1978)
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
