.
Το USS Maratanza ήταν ατμόπλοιο που αποκτήθηκε από το Ναυτικό της Ένωσης κατά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Χρησιμοποιήθηκε από το Ναυτικό της Ένωσης ως κανονιοφόρος που περιπολούσε τα σημεία που έπλεαν πλοία της Συνομοσπονδίας αποτρέποντας το εμπόριο της με άλλες χώρες.
Το ξύλινο ατμόπλοιο Maratanza, κατασκευάστηκε στο Ναυπηγείο της Βοστώνης το 1861, καθελκύστηκε στις 26 Νοεμβρίου του 1861 και τέθηκε σε υπηρεσία στις 12 Απριλίου 1862 στην Βοστώνη υπό την διοίκηση του Γκουστάβους Σκοτ.
Υποστήριξη στην Εκστρατεία της Χερσονήσου
Αμέσως μετά την στιγμή που τέθηκε σε υπηρεσία, το Maratanza χρησιμοποιήθηκε προς υποστήριξη της Εκστρατείας της Χερσονήσου του Τζορτζ Μακλέλαν, επιχειρώντας στους ποταμούς Γιορκ και Τζέιμς από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο του 1862. Αφού συμμετείχε στην κατάληψη του Γιόρκταουν στις 3 Μαΐου 1862, το Maratanza χρησιμοποιήθηκε σε διάφορα σημεία. Ενώ βρισκόταν εν πλω στις 4 Ιουλίου 1862 ενεπλάκη και κατέλαβε το ατμόπλοιο CSS Teaser των Συνομόσπονδων στο Χόξολ.[1]
Αποκλεισμός της ακτής της Καρολίνας
Μετά την κατάρρευση της Εκστρατείας της Χερσονήσου, το Maratanza αποχώρησε από το Χάμπτον Ρόουντς στις 15 Σεπτεμβρίου για να πραγματοποιήσει αποκλεισμό στο Ουίλμινγκτον της Βόρειας Καρολίνας, ανοίγοντας πυρ κατά του Οχυρού Κάσγουελ στις 25 Σεπτεμβρίου 1862. Παρέμεινε εκεί εκτελώντας περιπολίες εν μέσω της συμπλοκής, καταλαμβάνοντας το ιστιοφόρο Express μαζί με το USS Chocura στα ανοιχτά των ακτών της Νότιας Καρολίνας στις 4 Μαΐου 1863. Επίσης κατέλαβε το ιστιοφόρο Ceres στο Σμιθς Άιλαντ στις 7 Δεκεμβρίου 1863.[2]
Βομβαρδισμός του Οχυρού Φίσερ
Καθώς οι δυνάμεις της Ένωσης συγκεντρώθηκαν για να κινηθούν κατά του Ουίλμινγκτον, το Maratanza συμμετείχε στον βομβαρδισμό του Οχυρού Φίσερ στις 24 και 25 Δεκεμβρίου 1864. Το Maratanza κατέλαβε τα ατμόπλοια Stag και Charlotte στις 20 Ιανουαρίου 1865. Συμμετείχε στον βομβαρδισμό και την κατάληψη του Οχυρού Άντερσον στη Βόρεια Καρολίνα στις 19 Φεβρουαρίου 1865, ανοίγοντας τον δρόμο προς το Ουίλμινγκτον. Το Μάρτιο του 1865, ο Στρατηγός Ουίλιαμ Τεκάμσε Σέρμαν βρισκόταν στο Φαγιέτβιλ της Βόρειας Καρολίνας όπου πληρώματα από το Maratanza, άλλες δύο κανονιοφόρους και το USS Eolus συναντήθηκαν μαζί του, αποτελώντας δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ της θέσης του Σέρμαν και της ακτής.[1]
Πορεία μετά τον πόλεμο
Μετά το τέλος του πολέμου τον Απρίλιο του 1865, το Maratanza αποδεσμεύθηκε από το ναύσταθμο στον ποταμό Κέιπ Φίαρ τον Ιούνιο του 1865 και διατάχθηκε να κινηθεί βόρεια, φτάνοντας στο Ναυπηγείο του Πόρτσμουθ στο Κίτερυ του Μέιν στις 18 Ιουνίου 1865, αποχωρώντας από την υπηρεσία στις 21 του ιδίου μήνα. Παρέμεινε στο ναυπηγείο μέχρι τον Αύγουστο του 1868 όταν πωλήθηκε στην εταιρεία A. B. & C. W. Lewis. Στη συνέχεια επιχείρησε ως κανονιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού της Αϊτής υπό τα ονόματα Salnave και Union.[3]
Δείτε επίσης
Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος
Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ
Παραπομπές
Wyllie, Arthur (2007). The Union Navy. USA: Lulu.com. σελ. 255. ISBN 9781430321170.
Hannings, Bud (2010). Every Day of the Civil War: A Chronological Encyclopedia. Jefferson: McFarland. σελ. 505. ISBN 9780786456123.
Ridgely-Nevitt, Cedric (1981). American steamships on the Atlantic. USA: University of Delaware Press. σελ. 278. ISBN 9780874131406.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
USS Maratanza (1862-1868)
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
