.
Το S-300 (ονομασία αναφοράς του ΝΑΤΟ SA-10 Grumble) είναι μια σειρά από πυραυλικά συστήματα εδάφους-αέρος μεγάλου βεληνεκούς που αναπτύχθηκαν και λειτουργούν από την πρώην Σοβιετική Ένωση, τώρα τοποθετούνται από τους στρατούς της Ρωσίας, της Ουκρανίας και άλλων πρώην ανατολικών Αποκλεισμός χωρών. Κατασκευάστηκε από την NPO Almaz, βασισμένη στην αρχική έκδοση S-300P. Το σύστημα S-300 αναπτύχθηκε για την άμυνα έναντι αεροπορικών επιδρομών και πυραύλων κρουζ για τις Σοβιετικές Δυνάμεις Αεράμυνας. Οι επόμενες παραλλαγές αναπτύχθηκαν επίσης για να μπορούν να αναχαιτίζουν βαλλιστικούς πυραύλους. Το σύστημα S-300 αναπτύχθηκε για πρώτη φορά από τις Σοβιετικές Ένοπλες Δυνάμεις το 1979, σχεδιασμένο για την αεράμυνα στρατιωτικών βάσεων και μεγάλων βιομηχανικών και διοικητικών εγκαταστάσεων, καθώς και τον έλεγχο του εναέριου χώρου έναντι εχθρικών αεροσκαφών κρούσης. Κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία το 2022, στρατιωτικοί αναλυτές δήλωσαν ότι η Ρωσία έχει τροποποιήσει έναν αριθμό συστημάτων για να εκτελεί χτυπήματα επιφανείας σε επιφάνεια.[5][6]
Το σύστημα είναι πλήρως αυτοματοποιημένο, αν και η χειροκίνητη παρατήρηση και λειτουργία είναι επίσης δυνατή.[3][7] Τα εξαρτήματα μπορεί να βρίσκονται κοντά στον κεντρικό σταθμό διοίκησης ή σε απόσταση έως και 40 km. Κάθε ραντάρ παρέχει τον προσδιορισμό του στόχου για το κεντρικό φυλάκιο διοίκησης.Το διοικητήριο συγκρίνει τα δεδομένα που λαμβάνονται από τα ραντάρ στόχευσης σε απόσταση έως και 80 km μεταξύ τους, φιλτράροντας ψευδείς στόχους. Ο κεντρικός σταθμός εντολών διαθέτει ενεργούς και παθητικούς τρόπους ανίχνευσης στόχου.[8][9]
Ο υπεύθυνος ανάπτυξης έργου του S-300 είναι η Almaz-Antey. Το S-300 χρησιμοποιεί πυραύλους που αναπτύχθηκαν τόσο από τα γραφεία σχεδιασμού MKB "Fakel" και NPO Novator (ξεχωριστές κυβερνητικές εταιρείες, που προηγουμένως ονομάζονταν "OKB-2" και "OKB-8").
Το S-300 εξακολουθούσε να θεωρείται το 2006 ως ένα από τα πιο ισχυρά αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα που υπάρχουν σήμερα.[10] Χρησιμοποιείται κυρίως στην Ασία και την Ανατολική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των χωρών μελών του ΝΑΤΟ Βουλγαρία και Ελλάδα. Μια εξελιγμένη έκδοση του συστήματος S-300 είναι το S-400 (όνομα αναφοράς του ΝΑΤΟ SA-21 Growler), το οποίο τέθηκε σε λειτουργία στις 28 Απριλίου 2007.
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
