Northrop F-5

 

 

.

Το Northrop F-5 είναι ένα ελαφρύ υπερηχητικό μαχητικό αεροσκάφος, σχεδιασμένο από την Αμερικανική Northrop στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Εκατοντάδες παραμένουν σε υπηρεσία σε αεροπορικές δυνάμεις σε ολόκληρο τον κόσμο και ο τύπος αποτέλεσε τη βάση για την ανάπτυξη άλλων αεροσκαφών. Η παραγωγή του αεροσκάφους τερματίστηκε το 1987.
Σχεδίαση και εξέλιξη

Η ανάπτυξη του αεροσκάφους ξεκίνησε ως μια αυτοχρηματοδοτούμενη προσπάθεια της Northrop τη δεκαετία του 1950. Το F-5 Freedom Fighter μπήκε σε υπηρεσία τη δεκαετία του 1960 και μέχρι το 1972, οπότε και τερματίστηκε η γραμμή παραγωγής του αεροσκάφους πρώτης γενιάς, είχαν κατασκευαστεί περίπου 1100 αεροσκάφη για την Αμερικανική Αεροπορία και περισσότερα από 800 για τους συμμάχους των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Πρόθεση της Northrop ήταν το σχέδιο N-156 να αποτελέσει ένα χαμηλού κόστους και εύκολης συντήρησης μαχητικό αεροσκάφος. Για τον λόγο αυτό το αεροσκάφος σχεδιάστηκε γύρω από μία έκδοση με μετάκαυση των κινητήρων General Electric J85, έκδοση που είχε αναπτυχθεί για το μικροσκοπικό σκάφος παραπλάνησης McDonnell ADM-20 Quail το οποίο μεταφερόταν μέσα στο βομβαρδιστικό B-52 Stratofortress. Η απαίτηση για το σκάφος παραπλάνησης απαιτούσε ένα μικρό κινητήρα με μεγάλη αναλογία ώσης – βάρους. Ο Αμερικανικός Στρατός εξέφρασε ενδιαφέρον για μία έκδοση εγγύς υποστήριξης του σχεδίου αυτού, όμως η χρήση αεροσκαφών σταθερής πτέρυγας ήταν αρμοδιότητα της Αμερικανικής Αεροπορίας, η οποία δεν συμφωνούσε ούτε με τη χρήση του N-156 ως μαχητικό πρώτης γραμμής ούτε είχε τη διάθεση να επιτρέψει στον στρατό να χρησιμοποιεί μαχητικά αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας (κατάσταση που επαναλήφθηκε και με το C-7 Caribou).

Η βελτιωμένη δεύτερη γενιά του αεροσκάφους, το F-5E Tiger II, και οι εκδόσεις που ακολούθησαν, χρησιμοποιήθηκαν επίσης ευρέως από την Αμερική και τους συμμάχους της ως επιθετικά και εκπαιδευτικά αεροσκάφη. Κατασκευάστηκαν 1400 και η παραγωγή του τερματίστηκε το 1987. Πολλά F-5 συνέχισαν να βρίσκονται σε υπηρεσία τις δεκαετίες του 1990 και του 2000, έχοντας υποστεί διάφορα προγράμματα αναβάθμισης. Σημαντικές υπήρξαν επίσης οι διάφορες αναγνωριστικές εκδόσεις του αεροσκάφους, τα RF-5.

Το F-5 υπήρξε ένα επιτυχημένο αεροσκάφος για τους συμμάχους των ΗΠΑ, όμως δεν υπήρξε ποτέ μαχητικό πρώτης γραμμής από την Αμερικανική Αεροπορία λόγω του στρατηγικού δόγματος της, το οποίο απαιτούσε μεγαλύτερα και βαρύτερα αεροσκάφη. Παρόλα αυτά η Αμερικανική Αεροπορία υιοθέτησε το εκπαιδευτικό T-38 Talon, το οποίο βασίζεται στην άτρακτο και τη σχεδίαση του F-5 και αποτέλεσε το πρώτο υπερηχητικό εκπαιδευτικό αεροσκάφος του κόσμου, ενώ το σχέδιο του F-5 αποτέλεσε στην αφετηρία για το YF-17, το οποίο εξελίχθηκε στο επιτυχημένο F/A-18 Hornet. Σε αντίθεση όμως με το F-5, το οποίο είναι ένα ελαφρύ μαχητικό και αναπτύχθηκε γύρω από τους μικρότερους διαθέσιμους κινητήρες, η τελική εξέλιξη του F/A-18E/F Super Hornet είναι ένα σχετικά βαρύ μαχητικό και επιθετικό αεροσκάφος.
Επιχειρησιακή Ιστορία
Σχηματισμός τριών μονοθέσιων F-5A και δύο διθέσιων F-5B
Σχηματισμός δύο διθέσιων F-5B
Σχηματισμός ενός Νορβηγικού F-5Α Freedom Fighter με ένα Αμερικανικό F-4C Phantom ΙΙ
F-5A/B Freedom Fighter

Όταν η Κυβέρνηση Κέννεντυ, στα πλαίσια του Προγράμματος Στρατιωτικής Βοήθειας, χρειάστηκε ένα μαχητικό χαμηλού κόστους για να το διανείμει στα λιγότερο ανεπτυγμένα κράτη, το σχέδιο N-156 της Northrop βρέθηκε πρώτο στη λίστα επιλογής και πήρε την ονομασία F-5A.

Το πρώτο συμβόλαιο για το αεροσκάφος παραγωγής έγινε το 1962, ενώ η πρώτη εξαγωγική παραγγελία έγινε τον Φεβρουάριο του 1964 από την Πολεμική Αεροπορία της Νορβηγίας. Συνολικά κατασκευάστηκαν 636 F-5A μέχρι τον τερματισμό της γραμμής παραγωγής το 1972, καθώς και 200 διθέσια F-5B επιχειρησιακά εκπαιδευτικά αεροσκάφη τα οποία δεν έφεραν πυροβόλα στο ρύγχος.

Η Αμερικανική Αεροπορία δοκίμασε το 1965 το F-5A σε πολεμικές συνθήκες, με την ονομασία Skoshi Tiger (μτφ: Μικρός Τίγρης. Η λέξη «skoshi» προέρχεται από την ιαπωνική λέξη «sukoshi» η οποία σημαίνει μικρός[2]). 12 αεροσκάφη παραδόθηκαν στην 4503η Τακτική Πτέρυγα Μαχητικών και πήραν την ονομασία F-5C. Τα αεροσκάφη αυτά ανέλαβαν πολεμικά καθήκοντα στο Βιετνάμ, εκτελώντας περισσότερες από 3.500 αποστολές από την 3η Τακτική Πτέρυγα Μαχητικών στην Μπιέν Χόα του Νοτίου Βιετνάμ, ενώ δύο αεροσκάφη χάθηκαν στη μάχη. Το πρόγραμμα όμως τερματίστηκε σύντομα, κυρίως για πολιτικούς λόγους παρά από επιλογή της αεροπορίας. Το υπερηχητικό F-104 Starfighter και το εξελιγμένο F-102 Delta Dagger δοκιμάστηκαν αλλά αποσύρθηκαν εντελώς από το Βιετνάμ.

Με βάση την επιχειρησιακή επιτυχία του προγράμματος Skoshi Tiger, η πολεμική Αεροπορία των Φιλιππίνων αγόρασε 23 αεροσκάφη F-5 το 1965.

Τα εναπομείναντα αεροσκάφη της 4503ης Τακτικής Πτέρυγας Μαχητικών παραδόθηκαν στην πολεμική αεροπορία του Νοτίου Βιετνάμ, η οποία μέχρι τότε χρησιμοποιούσε μόνο τα αργοκίνητα A-37 Dragonfly και ελικοφόρα A-1 Skyraider. Ο πρόεδρος του Βιετνάμ ζητούσε αεροσκάφη F-4 Phantom, όμως η αεροπορία του Νοτίου Βιετνάμ πετούσε κυρίως αποστολές κατά στόχων εδάφους, καθώς οι κουμμουνιστικές δυνάμεις του Βορείου Βιετνάμ δεν επιχειρούσαν με αεροσκάφη πάνω από το Νότιο Βιετνάμ. Όταν αργότερα στη διάρκεια του πολέμου η Μπιέν Χόα κατελήφθη από τις δυνάμεις του Βόρειου Βιετνάμ, πολλά από τα αεροσκάφη αιχμαλωτίστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν επιχειρησιακά από αεροπορία του Βορείου Βιετνάμ. Από άποψη επιδόσεων, εκτέλεσης ελιγμών και μεγέθους το F-5 φαινόταν ικανός αντίπαλος ενάντια στα MiG-21 στις αερομαχίες, όμως η φιλοσοφία της Αμερικανικής αεροπορίας απαιτούσε μεγαλύτερα, γρηγορότερα, βαρύτερα και με μεγαλύτερη εμβέλεια αεροσκάφη για επιχειρήσεις πάνω από το Βιετνάμ, όπως τα F-105 Thunderchief και F-4. Πολλά από τα F-5 που αιχμαλωτίστηκαν με τη λήξη του Πολέμου του Βιετνάμ στάλθηκαν στην Πολωνία και τη Ρωσία για μελέτη της αμερικανικής αεροπορικής τεχνολογίας[3], ενώ άλλα τοποθετήθηκαν σε διάφορα μουσεία του Βιετνάμ. Κάποια πλεονάζοντα F-5A και F-5E πουλήθηκαν σε ιδιώτες.
F-5E/F Tiger II
Αναγνωριστικό αεροσκάφος RF-5E Tigereye της αεροπορίας της Μαλαισίας

Το 1970 η Northrop κέρδισε τον διαγωνισμό για ένα βελτιωμένο Διεθνές Μαχητικό Αεροσκάφος (International Fighter Aircraft - IFA) το οποίο θα αντικαθιστούσε το F-5A. Αποτέλεσμα του διαγωνισμού ήταν το F-5A-21, που στη συνέχεια πήρε την ονομασία F-5E. Είχε μεγαλύτερη άτρακτο, μεγαλύτερη πτερυγική επιφάνεια και πιο εξελιγμένα συστήματα πτήσης, περιλαμβανομένου και ραντάρ Emerson AN/APQ-153 (σε αντίθεση με τα F-5A και –B τα οποία δεν διέθεταν ραντάρ). Παράλληλα υπήρχε η δυνατότητα τοποθέτησης επιπλέον συστημάτων πτήσης, ανάλογα τις απαιτήσεις του κάθε χρήστη. Επίσης αναπτύχθηκε η διθέσια εκπαιδευτική έκδοση F-5F που όμως διατηρούσε τις ικανότητες μάχης. Σε αντίθεση με το F-5B που δεν έφερε πυροβόλα, το F-5F έφερε ένα πυροβόλο M39 στο ρύγχος με μειωμένη όμως ποσότητα πυρομαχικών. Έφερε επίσης ραντάρ Emerson AN/APQ-157, το οποίο ήταν μια έκδοση του AN/APQ-153 και είχε εμβέλεια 10 ναυτικά μίλια, και διπλά χειριστήρια ελέγχου και συστήματα απεικόνισης για τα δύο μέλη του πληρώματος. Αναπτύχθηκε επίσης και η αναγνωριστική έκδοση RF-5E Tigereye που έφερε αισθητήρες στο ρύγχος αντί του ραντάρ και ένα πυροβόλο. Μία αναβάθμιση του συστήματος ραντάρ που προσφέρθηκε περιλάμβανε τη χρήση του Emerson AN/APG-69, το οποίο ήταν διάδοχος του AN/APQ-159, και είχε ικανότητα χαρτογράφησης. Η αναβάθμιση αυτή όμως δεν έτυχε μεγάλης αποδοχής από τις χώρες χρήστες του αεροσκάφους για οικονομικούς λόγους και έτσι το νέο ραντάρ χρησιμοποιήθηκε περιορισμένα από την Αμερικανική και Ελβετική Αεροπορία.

Το F-5E έλαβε το επίσημο όνομα Tiger II. Κατά τη διάρκεια της επιχειρησιακής του ζωής έλαβε πολλές αναβαθμίσεις, με σημαντικότερη την τοποθέτηση νέου ραντάρ επίπεδης διάταξης Emerson AN/APQ-159 με εμβέλεια 20 ναυτικά μίλια. Παρόμοιες αναβαθμίσεις προσφέρθηκαν και για το F-5F με το εξελιγμένο AN/APQ-167 που όμως δεν υλοποιήθηκε.

Η Northrop κατασκεύασε 792 F-5E, 140 F-5F and 12 RF-5E. Περισσότερα κατασκευάστηκαν κατόπιν αδείας στο εξωτερικό: 56 F-5E και -F και 5 RF-5E στη Μαλαισία, 90 F-5E και –F στην Ελβετία (κάποια από τα οποία έχουν ενοικιαστεί από την Αυστρία για να καλύψουν το κενό που δημιουργήθηκε από την απόσυρση των Saab Draken και μέχρι την παραλαβή των Eurofighter), 68 στη Νότια Κορέα και 308 στην Ταϊβάν.

Πολλές εκδόσεις του F-5 παραμένουν ακόμα σε υπηρεσία σε πολλές χώρες. Τα πλέον εξελιγμένα είναι τα αεροσκάφη της Σιγκαπούρης, η οποία διατηρεί ένα στόλο 49 αναβαθμισμένων μονοθέσιων F-5S και διθέσιων F-5T. Η αναβάθμιση περιελάμβανε νέο ραντάρ κατασκευασμένο από το Ισραήλ, αναβαθμισμένο πιλοτήριο με οθόνες πολλαπλών ενδείξεων και συμβατότητα με τους πυραύλους αέρος αέρος Rafael Python και AIM-120 AMRAAM.

Προγράμματα αναβάθμισης πραγματοποιήθηκαν από το Ισραήλ και για τα αεροσκάφη της αεροπορίας της Ταϊλάνδης, τα οποία ονομάστηκαν F-5T Tigris, οπλισμένα με πυραύλους Python III και 4, χωρίς όμως την ικανότητα να χρησιμοποιούν πυραύλους εμβέλειας πέραν του οπτικού ορίζοντα.
Σε Αμερικανική Υπηρεσία
Σχηματισμός επτά F-5E aggressors της Αμερικανικής Αεροπορίας

Παρόλο που η Αμερικανική Αεροπορία δεν χρησιμοποίησε ποτέ το F-5 ως μαχητικό πρώτης γραμμής, το υιοθέτησε σε ρόλο επιτιθέμενου αντίπαλων δυνάμεων (aggressor) στα πλαίσια της ασύμμετρης αεροπορικής εκπαίδευσης εξαιτίας του μικρού του μεγέθους και των παρόμοιων επιδόσεών του με το Σοβιετικό MiG-21. Το F-5, όπως και το A-4 Skyhawk ήταν ιδανικό για το ρόλο αυτό καθώς το μικρό του μέγεθος το καθιστούσε δυσκολότερο στόχο να εντοπιστεί από ό,τι τα μεγαλύτερα F-14 Tomcat και F-15 Eagle.

Το F-5E υπηρέτησε στην Αμερικανική Αεροπορία από το 1975 έως το 1990, ενταγμένο στις 64η και 65η Μοίρες Aggressor, με έδρα την αεροπορική βάση Νέλλις στη Νεβάδα, στην 527η Μοίρα Aggressor στην αεροπορική βάση της RAF στο Αλκονμπέρυ της Αγγλίας και στην 26η Μοίρα Aggressor στην αεροπορική βάση Κλάρκ στις Φιλιππίνες. Οι Αμερικανικές Δυνάμεις Πεζοναυτών παρέλαβαν αεροσκάφη από την αεροπορία το 1989 τα οποία αντικατέστησαν τα F-21. Το Αμερικανικό Ναυτικό χρησιμοποίησε αεροσκάφη F-5E στη Σχολή Όπλων της Ναυτικής Αεροπορίας (το γνωστό TOPGUN) στην αεροπορική βάση Μίραμαρ. Σήμερα τα περισσότερα F-5 έχουν αντικατασταθεί από αεροσκάφη F-16 τα οποία δεν είναι πολύ μεγαλύτερα από τα F-5.

Η NASA τροποποίησε την άτρακτο ενός F-5E στα πλαίσια του προγράμματος μελέτης του υπερηχητικού φράγματος (Shaped Sonic Boom Demonstration).
Εκδόσεις
Ένα από τα τρία πρωτότυπα YF-5A με πλήρες φορτίο βομβών
Ένα από τα τρία πρωτότυπα YF-5A με πυραύλους αέρος αέρος Sidewinder
Αεροσκάφος F-5E της Αμερικανικής Αεροπορίας
Αναγνωριστικό αεροσκάφος RF-5E της Αμερικανικής Αεροπορίας
Αεροσκάφος F-5F της Ελβετικής Αεροπορίας
Αεροσκάφος F-5B της Αμερικανικής Αεροπορίας
Μονοθέσιες εκδόσεις

N-156F
Αρχική ονομασία των τριών πρωτοτύπων του μαχητικού.
YF-5A
Η ονομασία που έδωσε η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία στα τρία πρωτότυπα.
F-5A
Μονοθέσια έκδοση παραγωγής.
F-5A (G)
Μονοθέσια έκδοση του F-5A για τη Νορβηγική Πολεμική Αεροπορία.
XF-5A
Ονομασία που δόθηκε σε ένα αεροσκάφος που χρησιμοποιήθηκε για στατικές δοκιμές.
F-5C Skoshi Tiger
12 αεροσκάφη F-5A Freedom Fighter τα οποία δοκιμάστηκαν για σχεδόν πέντε μήνες στο Βιετνάμ.
F-5E Tiger II
Μονοθέσια έκδοση παραγωγής.
F-5E Tiger III
Αναβαθμισμένη έκδοση του F-5E για την Πολεμική Αεροπορία της Χιλής.
F-5F Tiger II
Μονοθέσια έκδοση για την Πολεμική Αεροπορία της Τυνησίας.
F-5G
Προσωρινή ονομασία που δόθηκε στο F-20A Tigershark.
F-5N
Πρώην Ελβετικά F-5E σε υπηρεσία με το Αμερικανικό Ναυτικό
F-5S
Αναβαθμισμένη έκδοση του F-5E για την Πολεμική Αεροπορία της Σινγκαπούρης.
F-5T Tigris
Αναβαθμισμένη έκδοση του F-5E από το Ισραήλ για την Πολεμική Αεροπορία της Ταϊλάνδης.
F-5EM
Αναβαθμισμένη έκδοση του F-5E για την Πολεμική Αεροπορία της Βραζιλίας.

Αναγνωριστικές εκδόσεις

RF-5A
Μονοθέσια αναγνωριστική έκδοση του F-5A.
RF-5A (G)
Μονοθέσια αναγνωριστική έκδοση του F-5A για τη Νορβηγική Πολεμική Αεροπορία.
RF-5E Tigereye
Μονοθέσια αναγνωριστική έκδοση του F-5E. Το RF-5E Tigereye χρησιμοποιήθηκε από τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν και τη Μαλαισία.
RF-5E Tigergazer
Αναβαθμισμένη μονοθέσια αναγνωριστική έκδοση του Upgraded F-5E. Το Tigergazer βρησκεται σε υπηρεσία με την Πολεμική Αεροπορία της Ταϊβάν.
RF-5S Tigereye
Μονοθέσια αναγνωριστική έκδοση του F-5S για την Πολεμική Αεροπορία της Σινγκαπούρης.

Διθέσιες εκδόσεις

F-5-21
Προσωρινή ονομασία που δόθηκε στο YF-5B.
YF-5B
Ένα F-5B στο οποίο τοποθετήθηκε κινητήρας General Electric J85-GE-21 και χρησιμοποιήθηκε ως πρωτότυπο για το F-5E Tiger II.
F-5B
Διθέσια εκπαιδευτική έκδοση.
F-5B(G)
Διθέσια εκπαιδευτική έκδοση του F-5B για τη Νορβηγική Πολεμική Αεροπορία.
F-5D
Διθέσια εκπαιδευτική έκδοση που όμως δεν κατασκευάστηκε.
F-5F Tiger II
Διθέσια εκπαιδευτική έκδοση.
F-5F Tiger III
Αναβαθμισμένη διθέσια εκπαιδευτική έκδοση του F-5F για την Πολεμική Αεροπορία της Χιλής.
F-5T
Αναβαθμισμένο F-5F για την Πολεμική Αεροπορία της Σινγκαπούρης.
F-5FM
Αναβαθμισμένη έκδοση του F-5F για την Πολεμική Αεροπορία της Βραζιλίας.

Εκδόσεις κατασκευασμένες εκτός ΗΠΑ
Αεροσκάφος CF-116 της αεροπορίας του Καναδά
Άποψη του πυροβόλου αεροσκάφους F-5
Το Ελβετικό ακροβατικό σμήνος Patrouille Suisse είναι ένας από τους χρήστες του F-5Ε
Αεροσκάφος F-5Α της Νορβηγικής αεροπορίας
Εκδόσεις κατόπιν αδείας

CF-5A
Μονοθέσια έκδοση για τις Καναδικές Ένοπλες Δυνάμεις. Κατασκευάστηκε κατόπιν αδείας στον Καναδά από την Canadair και έφερε την ονομασία CF-116 Freedom Fighter. Κατασκευάστηκαν 89.
CF-5A(R)
Μονοθέσια αναγνωριστική έκδοση του CF-5A.
CF-5D
Διθέσια εκπαιδευτική έκδοση του CF-5A. Κατασκευάστηκαν 46.
NF-5A
Μονοθέσια έκδοση του CF-5A για την Ολλανδική Πολεμική Αεροπορία. Κατασκευάστηκαν 75.
NF-5B
Διθέσια εκπαιδευτική έκδοση του CF-5D για την Ολλανδική Πολεμική Αεροπορία. Κατασκευάστηκαν 30.
SF-5A
Μονοθέσια έκδοση του F-5A για την Ισπανική Πολεμική Αεροπορία. Κατασκευάστηκε κατόπιν αδείας στην Ισπανία από την CASA.
SRF-5A
Μονοθέσια αναγνωριστική έκδοση του RF-5A για την Ισπανική Πολεμική Αεροπορία. Κατασκευάστηκε κατόπιν αδείας στην Ισπανία από την CASA.
SF-5B
Διθέσια εκπαιδευτική έκδοση του F-5B για την Ισπανική Πολεμική Αεροπορία. Κατασκευάστηκε κατόπιν αδείας στην Ισπανία από την CASA.
VF-5A
Μονοθέσια έκδοση του CF-5A για την Πολεμική Αεροπορία της Βενεζουέλας.
VF-5D
Διθέσια εκπαιδευτική έκδοση του CF-5D για την Πολεμική Αεροπορία της Βενεζουέλας.
KF-5E
Μονοθέσια έκδοση του F-5E κατασκευασμένο στη Νότια Κορέα για την πολεμική της αεροπορία.
KF-5F
Διθέσια έκδοση του F-5F κατασκευασμένο στη Νότια Κορέα για την πολεμική της αεροπορία.

Εκδόσεις ανεπτυγμένες χωρίς άδεια

Azarakhsh
Έκδοση του F-5E κατασκευασμένη στο Ιράν με άγνωστες τροποποιήσεις.[4]
Sa'eqeh
F-5E τροποποιημένο στο Ιράν με διπλό κάθετο σταθερό.

Μετέπειτα σχεδιάσεις

Το σχέδιο του F-5 αποτέλεσε τη βάση για δύο επαναστατικές εξελίξεις:
YF-17 Cobra
Αεροσκάφος YF-17 Cobra, το οποίο αποτελεί εξέλιξη του F-5
Αεροσκάφος F-20 Tigershark, το οποίο αποτελεί εξέλιξη του F-5
Σχέδιο τριών όψεων του F-5

Το F-5 υπήρξε το αρχικό σημείο για μία σειρά σχεδιάσεων. Αρχίζοντας από το F-5E, η Northrop ανέπτυξε το σχέδιο N-300 και, αργότερα, το P530 στα οποία ενσωμάτωσε μεγαλύτερη άτρακτο και πτέρυγες καθώς και δυνατότερους κινητήρες. Το αποτέλεσμα των σχεδίων αυτών υπήρξε το YF-17 Cobra, το οποίο συμμετείχε στον διαγωνισμό της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας για το πρόγραμμα ελαφρού μαχητικού αεροσκάφους και αποτέλεσε τη βάση για την ανάπτυξη του F/A-18 Hornet.
F-20 Tigershark

Το F-5 θεωρόυνταν από το στρατηγικό δόγμα της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας ως ακατάλληλο για αεροσκάφος πρώτης γραμμής. Η Northrop προσπάθησε να αναπτύξει μια αναβαθμισμένη έκδοση του F-5E, με την ονομασία F-5G, ως εξαγωγικό ανταγωνιστή του F-16 Fighting Falcon. Το F-5G αργότερα επαναχαρακτηρίστηκε F-20 Tigershark. Παρόλο που έλαβε καλές κριτικές ως φτηνότερη αλλά ικανή εναλλακτική επιλογή των αρχικών εκδόσεων του F-16 δεν κατάφερε να προσελκύσει πελάτες έναντι του νεώτερου σχεδιαστικά αεροσκάφους.
Χρήστες

Αυστρία Δανεικά από την Ελβετία Μπαχρέιν Μποτσουάνα Βραζιλία Καναδάς Χιλή  Αιθιοπία  ΗΠΑ  Βενεζουέλα  Ελλάδα  Ονδούρα  Ινδονησία  Ιράν  Ιορδανία  Κένυα  Λιβύη  Μαλαισία  Μεξικό  Μαρόκο Ολλανδία  Νορβηγία

Πακιστάν Δανεικά από συμμαχικές χώρες κατά τη διάρκεια του πολέμου με την Ινδία  Παραγουάη  Φιλιππίνες  Ταϊβάν  Νότια Κορέα  Σαουδική Αραβία  Σιγκαπούρη  Ισπανία  Βιετνάμ Ελβετία Σε χρήση και από το Ελβετικό αεροπορικό σμήνος Patrouille Suisse  Ταϊλάνδη  Τυνησία  Τουρκία Σε χρήση και από το Τουρκικό αεροπορικό σμήνος Turkish Stars  Υεμένη

Το F-5 σε Ελληνική Υπηρεσία
Αεροσκάφος F-5A Freedom Fighter της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας
Αεροσκάφος F-5A Freedom Fighter της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας

Τα πρώτα αεροσκάφη F-5Α και F-5Β παραδόθηκαν στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία το Μάιο του 1965, ενώ το 1968 και 1969 παραλήφθηκαν 16 φωτοαναγνωριστικά RF-5Α. Η τελευταία παραλλαγή που εισήλθε σε υπηρεσία το 1991 ήταν το NF-5A/B κατασκευής Canadair από τα αποθέματα της Ολλανδικής Πολεμικής Αεροπορίας, με αναβαθμισμένο εξοπλισμό σε σχέση με τα παλιότερα F-5Α αμερικάνικης κατασκευής. Το F-5 αποσύρθηκε το Μάρτιο του 2001 υπηρετώντας πιστά όλους τους ρόλους για τους οποίους σχεδιάστηκε, από αναχαίτηση μέχρι ρόλους δίωξης και βομβαρδισμού,ενώ χρησιμοποιήθηκε και ως μέσο εξοικείωσης νέων χειριστών σε αεριωθούμενα μαχητικά. Παράλληλα το F-5 εξόπλισε για μικρό χρονικό διάστημα (1967-1968) το τρίτο Ελληνικό Ακροβατικό Σμήνος, Νέα Ελληνική Φλόγα.

Αναλυτικά τα F-5 εξόπλισαν τις:

337 Μοίρα Αναχαιτίσεως Ημέρας (ΜΑΗ) «Φάντασμα» από το 1967 έως το 1978 (Αεροπορική Βάση Λάρισας)
341 Μοίρα Αναχαιτίσεως Ημέρας (ΜΑΗ) «Bέλος» από το 1965 έως το 1993 (Αεροπορική Βάση Νέας Αγχιάλου)
343 Μοίρα Αναχαιτίσεως Ημέρας (ΜΑΗ) «Αστέρι» από το 1966 έως το 2001 (Αεροπορική Βάση Νέας Αγχιάλου - Αεροπορική Βάση Θεσσαλονίκης, Αεροδρόμιο Μακεδονία)
349 Μοίρα Αναχαίτισης Ημέρας (ΜΑΗ) από το 1967 έως το 1975 (Αεροπορική Βάση Λάρισας)

Κινηματογραφικές Εμφανίσεις

Στην ταινία Αποκάλυψη Τώρα εμφανίστηκαν 4 αεροσκάφη F-5 να κάνουν ρίψη βομβών Ναπάλμ σε ένα πεδίο μαχών. Τα αεροσκάφη αυτά στην πραγματικότητα ανήκαν στην Πολεμική Αεροπορία των Φιλιππίνων, η οποία παραχώρησε αεροσκάφη και ελικόπτερα για τις ανάγκες των γυρισμάτων της ταινίας. Τα αεροσκάφη στην ταινία παρουσιάζονται ως Αμερικανικά.
Το F-5 πρωταγωνίστησε στην ταινία Top Gun, όπου μεγάλος αριθμός αεροσκαφών F-5E και F-5F παρουσιάστηκαν ως τα φανταστικά MiG-28 που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τα F-14 Tomcat του Αμερικανικού Ναυτικού.

Σημειώσεις
Σχηματισμός τεσσάρων αεροσκαφών F-5E της Αμερικανικής Αεροπορίας
Άποψη του πιλοτηρίου αεροσκάφους F-5E
Δείτε επίσης
Παρόμοια αεροσκάφη

CF-116 Freedom Fighter
F/A-18 Hornet
F-20 Tigershark
Grumman X-29
T-38 Talon
YF-17 Cobra
SSBD Demonstrator
Aeritalia G.91
Dassault Étendard
MiG-21 Fishbed

Κατάλογοι

Κατάλογος μαχητικών αεροσκαφών

Παραπομπές

Τα χαρακτηριστικά αφορούν το Northrop F-5E Tiger II
«Joe Baugher F-5A service page». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2007.
Photo of a Northrop F-5E Tiger II in Cracow, Poland a gift of the Democratic Republic of Vietnam.

GlobalSecurity.org Azarakhsh (Lightning)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Northrop F-5

Το Northrop F-5 στην επίσημη ιστοσελίδα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας
Το Northrop F-5 στην ιστοσελίδα της 343 Μοίρας Αναχαίτησης Ημέρας
Το Northrop F-5 στην επίσημη ιστοσελίδα του Μουσείου της USAF
Το Northrop F-5 στην επίσημη ιστοσελίδα της Πολεμικής Αεροπορίας του Καναδά
Το Northrop F-5 στο warplane.com
Το Northrop F-5 στο globalaircraft.org
Το Northrop F-5 στο fas.org[νεκρός σύνδεσμος]
Το Northrop F-5 στο globalsecurity.org
Φωτογραφίες του Northrop F-5 στο airliners.net
Το Northrop F-5 στο militaryfactory.com
Βίντεο του Northrop F-5 στο flightlevel350.com
Το Northrop F-5 στο militaryaviation.eu

Αεροσκάφη Northrop
μαχητικά

3A XP-56 P-61 XP-79 F-89 XFT F2T F-5/CF-5/CF-116 YF-17 F-18L F-20 YF-23

βομβαρδιστικά
YB-35 YB-49 B-62 BT B2T B-2
Επιθετικά/εγγύς υποστήριξης
YA-13 XA-16 A-17 SBT YA-9
μη επανδρωμένα (UAV)
Q-4
αναγνωριστικά
F-15 RF-61 RF-5
εκπαιδευτικά
T-38
μεταγωγικά &
επιβατηγά

Alpha Beta Gamma Delta C-19 C-100 YC-125 RT

πειραματικά
N-1M N-9M JB-1 MX-324 MX-334 M2-F2 M2-F3 HL-10 Tacit Blue X-4 X-21

Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License