.
Το Nike Zeus ήταν ένα σύστημα αντιβαλλιστικών πυραύλων (ABM) που αναπτύχθηκε από τον αμερικανικό στρατό στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και σχεδιάστηκε για να καταστρέφει τις εισερχόμενες σοβιετικές κεφαλές διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων πριν προλάβουν να χτυπήσουν τους στόχους τους. Σχεδιάστηκε από την ομάδα Nike της Bell Labs και βασίστηκε αρχικά στον προηγούμενο αντιαεροπορικό πύραυλο Nike Hercules. Το πρωτότυπο, Zeus A, σχεδιάστηκε για να αναχαιτίζει κεφαλές στην ανώτερη ατμόσφαιρα, τοποθετώντας μια πυρηνική κεφαλή W31 25 κιλοτόνων. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, η ιδέα άλλαξε για να προστατεύσει μια πολύ μεγαλύτερη περιοχή και να αναχαιτίσει τις κεφαλές σε μεγαλύτερα υψόμετρα. Αυτό απαιτούσε τον πύραυλο να διευρυνθεί σημαντικά στο εντελώς νέο σχέδιο, Zeus B, δεδομένου του αναγνωριστικού τριών υπηρεσιών XLIM-49, που τοποθετούσε μια κεφαλή W50 400 κιλοτόνων. Σε αρκετές επιτυχημένες δοκιμές, το μοντέλο Β αποδείχθηκε ικανό να αναχαιτίσει κεφαλές, ακόμη και δορυφόρους.
Η φύση της στρατηγικής απειλής άλλαξε δραματικά κατά την περίοδο που αναπτύχθηκε ο Zeus . Αρχικά αναμενόταν να αντιμετωπίσει μόνο μερικές δεκάδες ICBM, μια εθνική άμυνα ήταν εφικτή, αν και δαπανηρή. Το 1957, οι αυξανόμενοι φόβοι για μια σοβιετική κρυφή επίθεση το οδήγησαν στην επανατοποθέτησή του ως τρόπο προστασίας των βομβαρδιστικών βάσεων της Στρατηγικής Αεροπορικής Διοίκησης, διασφαλίζοντας ότι μια δύναμη κρούσης αντιποίνων θα επιβιώσει. Αλλά όταν οι Σοβιετικοί ισχυρίστηκαν ότι κατασκεύαζαν εκατοντάδες πυραύλους, οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν το πρόβλημα να κατασκευάσουν αρκετούς πυραύλους Zeus για να τους ταιριάξουν. Η Πολεμική Αεροπορία υποστήριξε ότι κλείνουν αυτό το χάσμα πυραύλων κατασκευάζοντας περισσότερα δικά τους ICBM. Προσθέτοντας στη συζήτηση, προέκυψαν ορισμένα τεχνικά προβλήματα που υποδήλωναν ότι ο Zeus θα είχε μικρή ικανότητα ενάντια σε κάθε είδους περίπλοκη επίθεση.
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
