.
Η κυριαρχία επί της κλιμάκωσης είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στην έρευνα συγκρούσεων και σε στρατιωτικο-στρατηγικούς προβληματισμούς και περιγράφει την «ικανότητα προσδιορισμού του χρόνου και του βαθμού στρατιωτικής έντασης μιας σύγκρουσης».[1]
Ιστορία
Η έννοια της κυριαρχίας της κλιμάκωσης εισήχθη από τον Herman Kahn και αναπτύχθηκε περαιτέρω από τον Henry Kissinger στο βιβλίο του Πυρηνικά Όπλα και Εξωτερική Πολιτική το 1957. Οι δύο συγγραφείς υποστήριξαν ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να απαντούν σε κάθε κίνηση μιας εχθρικής δύναμης με κλιμάκωση σε υψηλότερο επίπεδο, καταστρέφοντας έτσι κάθε ελπίδα ότι αυτή η δύναμη θα μπορούσε να πετύχει τους πολεμικούς της στόχους.
Μια τέτοια σκάλα κλιμάκωσης θα μπορούσε να μοιάζει κάπως έτσι:
Συγκαλυμμένη Παρέμβαση
ανοιχτή παρέμβαση
Ένοπλες επεμβάσεις με ένοπλες δυνάμεις
Περιορισμένος συμβατικός πόλεμος
Πλήρης συμβατικός πόλεμος
Η ρίψη πυρηνικών όπλων πάνω από μια ακατοίκητη περιοχή ως προειδοποίηση
Περιορισμένος πυρηνικός πόλεμος σε τοποθεσία με τακτικά πυρηνικά όπλα
Παρατεταμένος πυρηνικός πόλεμος σε πολλαπλές τοποθεσίες χρησιμοποιώντας τακτικά πυρηνικά όπλα
Χτύπημα αποκεφαλισμού κατά της ανώτατης διοίκησης του εχθρού
Προληπτικό χτύπημα ως πυρηνικός πόλεμος με όλα τα διαθέσιμα στρατηγικά όπλα
Η Σοβιετική Ένωση θεώρησε ότι οποιαδήποτε προσπάθεια εντοπισμού ενός πυρηνικού πολέμου ήταν μάταιη και αντέδρασε ανακοινώνοντας ότι η χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων εναντίον των δικών της ενόπλων δυνάμεων θα μπορούσε να απαντηθεί με μια αντεπίθεση χρησιμοποιώντας στρατηγικά όπλα. Η έννοια έχει χάσει εν τω μεταξύ τη σημασία της.[2]
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
